Kłajpeda
Malowniczo położona nad Zalewem Kurońskim Kłajpeda jest głównym morskim portem Litwy, a zarazem najbardziej wysuniętym na północ niezamarzającym portem Bałtyku. Choć to dopiero trzecie pod względem wielko¬ści miasto kraju, wielkomiejska atmosfera jest tu wyczuwalna dużo bardziej niż, np. w Kownie.
Jako port morski Kłajpeda jest miastem o międzynarodowej atmosferze – wzmacnia ją obecność kilku zagranicznych konsulatów. Ciekawostką geograficzną jest fakt, że jedno z przedmieść Kłajpedy, Smiltynė, jest położone na przeciwnym brzegu Zalewu Kurońskiego – na Mierzei Kurońskiej – i można się do niego dostać promem. Przez miasto przepływa rzeka Danė, która oddziela starówkę od nowej części miasta.
W mieście jest sporo miejsc wartych zobaczenia, kilka ciekawych muzeów. Jest również delfinarium, w którym można zobaczy, rzecz jasna, delfiny, a także lwy morskie i różnorodne ryby. Z Kłajpedy dopłyniemy promem na Mierzeję Kurońską i do Neringi.
Historia miasta
Osada powstała w 1252 r. pod nazwą Memelburg, jako rezultat porozumienia między biskupem kurońskim i Kawalerami Mieczowymi Niemieckiego Ordenu. Nazwa powstała na skutek pomyłki – w owym czasie uważano, że Mierzeja Kurońska to delta Niemna, który po niemiecku nazywano Memel. Okoliczni mieszkańcy od zarania miejsce to nazywali Kłajpedą. Etymologia nazwy nie jest do końca jasna. Zgodnie z ludowym podaniem, oznacza ona ślady stóp pozostawione na grząskim gruncie (lit. klaipė pėdas). Dawno temu dwaj bracia szukali miejsca do zbudowania osady. Pierwszy z nich zatrzymał się nad brzegiem morza, drugi poszedł dalej, gdyż nie podobał mu się wilgotny, grząski teren. Po pewnym czasie pierwszy z braci, zaniepokojony długą nieobecnością drugiego, udał się na poszukiwania. ¬Znalazł tylko ślady pozostawione w błotnistym gruncie. Językoznawcy dowodzą, że nazwa wywodzi się od słów pochodzących z narzeczy Kuronów, którzy pierwotnie ¬zamieszkiwali te ziemie. Klaip oznacza chleb, a ėda – jeść. Mogli w ten sposób określać bądź
siebie, jako że poza rybołówstwem zajmowali się wypiekiem chleba, bądź rycerzy zamieszkujących twierdzę, którzy zjadali ich chleb.
Osada szybko otrzymała prawa miejskie, co zapoczątkowało jej prężny rozwój. Przez długi czas miasto należało do Prus. W XIX w., przez rok, stanowiło nawet stolicę Królestwa Prus. Pierwsza pisemna wzmianka o mieście, określonym łacińską nazwą Coloypede, pojawia się w 1413 r. Pomimo dwóch wielkich pożarów (najdotkliwszy w 1540 r.), miasto wciąż posiada niewielką, choć bardzo interesującą starówkę. W 1920 r., na podstawie Traktatu Wersalskiego, Kłajpeda została oddzielona od Niemiec, a trzy lata później zorganizowane przez Litwinów powstanie doprowadziło do jej włączenia wraz z okolicami (tzw. Krajem Kłajpedzkim) do Litwy.
_ Źródło: Bezdroża _
