Najbardziej niesamowite plemiona naszej planety

Niektórzy wymieniają się między sobą żonami, inni wkładają kamienne krążki w usta, jeszcze inni nakładają metalowe obręcze na szyje. Zwyczaje niektórych plemion zamieszkujących naszą planetę, nas, mieszkańców Starego Kontynentu szokują, jednak dla nich są po prostu elementem kultury i tradycji.

W południowej Etiopii, niedaleko granicy z Sudanem i Kenią, żyją najbardziej dzikie ludy Afryki, które wciąż toczą między sobą walki. Plemię Mursi zamieszkuje tereny Doliny Omo, do której można dotrzeć jedynie w porze suchej i to wyłącznie samochodem terenowym. W porze deszczowej wioska odcięta jest od świata. Charakterystyczne dla kobiet plemienia Mursi są krążki, wielkości deserowego talerza noszone w… wargach. Ta dziwna tradycja nie wywołuje w nas raczej zachwytu, prędzej odrazę i współczucie. Natomiast wśród wojowniczych plemion z Doliny Omo, kobiety z krążkiem w wardze uchodzą nie tylko za atrakcyjne, ale wręcz za prawdziwe piękności! Rozciągnięta do niesamowitych rozmiarów dolna warga, po wyjęciu z niej krążka, przypomina wiotką gumkę. Kobiety Mursi chętnie pozują do zdjęć z turystami i wówczas szybkim ruchem pozbywają się ozdoby, żeby po chwili równie sprawnie ją zainstalować. Zdjęcie oczywiście kosztuje – jak wszystko w dzisiejszym świecie, nawet tym najbardziej dzikim.

Masajowie rozproszeni są na terenach północnej Tanzanii i południowej Kenii. Wysocy, szczupli i odziani w kolorowe szaty są chyba najbardziej charakterystycznym plemieniem Czarnego Lądu. Typowy Masaj nie rozstaje się z włócznią, która ma za zadanie obronić go przed dziką zwierzyną. Między 17 a 20 rokiem życia mężczyźni przechodzą rytuał inicjacji, podczas którego uczą się skręcać włosy w cienkie dredy. Włosy wojownika są często farbowane na czerwono, co bardzo podoba się kobietom w miastach. Szacuje się, że od 500 tys. do 1 miliona Masajów żyje w wioskach Tanzanii i Kenii, prowadząc półkoczowniczy tryb życia i hodując drogocenne w ich kulturze bydło. W czasie suszy i głodu, tysiące Masajów przybywa do miast. W turystycznych kurortach, takich jak Mombasa, Masajowie pracują jako obsługa hotelowa, ochroniarze, zielarze i fryzjerzy.

Tuaregowie to lud, w którym władzę sprawują kobiety. Zamieszkują różne obszary Sahary prowadząc koczowniczy tryb życia. Mimo, że są muzułmanami obowiązuje u nich zasada matriarchatu. W przeciwieństwie do zwyczajów panujących w innych muzułmańskich ludach, to mężczyźni muszą zakrywać swoją twarz turbanem. Wiąże się to z ochroną przed złymi siłami, które mogą dostać się przez usta do wnętrza ciała. Kobietom wolno chodzić na co dzień z odsłoniętą twarzą, zarówno w domowym zaciszu, jak i w gwarnych miastach.

Plemię Himba, zamieszkujące północno-wschodnią Namibię, pojawiło się około 1870 roku. Jest jednym z ostatnich plemion na naszej planecie, wolnym od telefonów komórkowych, techniki i cywilizacji. To właśnie tu, w sercu Afryki, mieszkają jedne z najpiękniejszych kobiet na Ziemi. Mają piękne, symetryczne kształty, wydatne usta i skórę w kolorze ochry. Czerwony kolor skóry jest elementem rozpoznawczym ludu. Ochra to sproszkowana glinka znana ludzkości od wielu tysięcy lat. Specjalną mieszanką tłuszczu i ochry pokrywają całe ciała, a także włosy. To właśnie ona zapewnia Himba wspaniały kolor i niesamowitą gładkość skóry.

Kobiety z plemienia zamieszkującego tereny stanu Arunaćal Pradeś w Indiach noszą kamienne zatyczki w płatkach nosa. Charakterystyczne „kolczyki” noszone są głównie przez starsze kobiety ludu. Skąd wziął się ten zwyczaj? Teren, na którym żyli Apatani był nieustannie najeżdżany przez inne ludy zamieszkujące Arunachal, a kobiety ze względu na swoją urodę porywane. Kamienne zatyczki nazywane yaping hurmo miały za zadanie oszpecić je, i tym samym ochronić przed wrogiem.

Kobiety te należą do Kajanów, jednego z plemion Karenów, birmańsko-tybetańskiego ludu zamieszkującego pogranicze z Tajlandią. Niewielkie Państwo Karenów zostało wcielone do Birmy w 1948 roku. Część kobiet nosi metalowe obręcze wokół szyi, które optycznie ją wydłużają. Są one symbolami statusu i wyróżnikiem estetycznym. Tradycja ta wymiera jednak w Birmie, gdzie nazywa się je pogardliwie "długimi szyjami" - padaung. W Tajlandii Kajanki nadal noszą obręcze, gdyż dają im one poczucie bezpieczeństwa ekonomicznego - nawet kobiety z pokrewnych im plemion Kajah (Czerwonych Karenów) i Kajaw (Wielkich Uszu) zaczęły je zakładać, tak samo jak i tradycyjne stroje.

W Papui Nowej Gwinei żyje około dwustu plemion. Każde z nich ma odmienne rytuały i wierzenia. Przez działalność misjonarską w tym kraju wiele tradycji należy już do historii. Jednak niektóre z nich (jak plemienia Kamoro) są wciąż kultywowane. Jednym z tamtejszych zwyczajów jest oddawanie się orgiom, które nazywane są _ kaware _ i odbywają się pod osłoną nocy, w specjalnie do tego zbudowanym szałasie. Papuaskie kobiety biorą sprawy w swoje ręce, zajmując się budową i przygotowywaniem pomieszczenia na nocne igraszki. Mężczyźni zaś odpoczywają cały dzień. Ten nocny rytuał jest początkiem okresu imu. To nic innego jak kilkudniowy okres rozpasania, kiedy to dozwolony jest seks każdego z każdym – czytamy na stronach magazynu „Focus”.

Plemię Marind także pochodzi z południowej Nowej Gwinei. Zamieszkują tereny położone na południe od dolnej części rzeki Digul, na wschód od Yos Sudarso Island. Tradycje plemienia mogą niejednego zaskoczyć. Jednym z rytuałów jest odbycie stosunku ze starszym wojownikiem – na ogół wujem lub bliskim krewnym – pisze „Focus”. Ma to na celu przekazanie mocy chłopcu rozpoczynającemu życie seksualne.

Indianie Jiwaro, zamieszkujący Ekwador i północno-wschodnie Peru, z pozoru są zwykłym plemieniem zbieracko-łowieckim. Jednak w rzeczywistości to bezwzględni wojownicy, znani jako łowcy głów. Żyją w wioskach składających się z tylko kilku rodzin. Na ich czele stoi wódz będący również czarownikiem. Zgodnie z legendą na te tereny sprowadził ich bóg wcielony w jaguara. Nauczył rybołówstwa i uprawy ziemi. Jiwaro słyną z umiejętności przygotowywania tsantsy - zmniejszonej do wielkości pomarańczy ludzkiej głowy. Zgodnie z wiarą rytuał miał ich ustrzec od zemsty duchów zabitych nieprzyjaciół, a uwięziony w niej duch dodać im sił.

Mosu to lud zamieszkujący głównie okolice jeziora Lugu Chin w prowincji Junnan w Chinach. Mieszkają w małych grupach, gdzie to kobiety sprawują władzę nad wszystkim - pracą na roli, wychowywaniem dzieci, sprawami finansowymi i mężczyznami. Ci natomiast opiekują się zwierzętami domowymi i zajmują się ich ubojem. Otrzymują od swoich pań dach nad głową, jedzenie i trochę drobnych na tytoń. Najważniejszym obowiązkiem jednak jest zapewnienie wieczornych rozkoszy kobietom. Nie zawsze wiadomo kto jest ojcem dziecka. Kobiety mogą się cieszyć pełną wolnością seksualną. Partnerzy w trakcie współżycia są sobie równi i dążą do zaspokojenia obojga.

To plemię, pochodzące z Afryki Zachodniej, jest jednym z najbardziej kontrowersyjnych ludów Czarnego Lądu. Zamieszkuje tereny południowo-centralnego Mali, tuż przy granicy z Burkina Faso, a dokładnie okolice uskoku Bandiagara. Tak naprawdę o pochodzeniu tego afrykańskiego ludu niewiele wiadomo. Twierdzą, że są potomkami pierwszych ludzi, którzy pojawili się na Ziemi. Ciężko jest definitywnie i jednoznacznie stwierdzić skąd pochodzą Dogonowie.

Piękna symetryczna twarz, duże ciemne oczy oraz śnieżnobiałe zęby - tak pokrótce można scharakteryzować najprzystojniejszych mężczyzn świata. Czy prawdziwy mężczyzna może nie rozstawać się z lusterkiem, zupełnie jak stuprocentowa kobieta? Okazuje się, że tak i o dziwo nie jest on żadnym odmieńcem. Co lepsze dbanie o swoją urodę to najważniejsza rzecz w ich życiu. Wodaabe oznacza "ludzie tabu". To jedno z plemion zamieszkujących Afrykę. Są Nomadami czyli wędrownymi pasterzami i jak żaden inny lud Czarnego Lądu dbają o swoją urodę, niczym o najcenniejszy klejnot.