Niger. Stolica. Język. Waluta. Przepisy wjazdowe. Informacje praktyczne

www.msz.gov.pl

_ Stolica: Niamej Waluta: frank Zachodnioafrykańskiej Wspólnoty Walutowej (XOF), 1 XOF = 100 centymów; 1 PLN = ok. 185 XOF *(kurs z 17.03.2008) Język urzędowy: francuski * _

WIZA I PRZEPISY WJAZDOWE
Obywatele RP muszą mieć wizy na przejazd i pobyt. Można je uzyskać w przedstawicielstwach dyplomatycznych i konsularnych Nigru (najbliższe znajduje się w Berlinie)
. Osoba ubiegająca się o wizę winna mieć paszport co najmniej z 6-miesięcznym terminem ważności oraz przedstawić środki finansowe zapewniające utrzymanie w czasie pobytu w Nigrze i ewentualnie powrotny bilet lotniczy. Nie ma możli­wości otrzymania wizy na lotnisku.

PRZEPISY CELNE
Restrykcje celne nie odbiegają od powszech­nie przyjętych standardów.

PRZEPISY PRAWNE
Konsekwencje naruszenia prawa są w Nigrze bardzo dotkliwe, a z uwagi na inercję systemu wymiaru sprawiedliwości już samo podejrzenie o po­pełnienie przestęp­stwa może prowadzić do niezwykle przykrych sytuacji. Po­sia­danie narkotyków jest ścigane i surowo karane. Należy bez­względnie przestrzegać zakazu fotografowania obiektów wojsko­wych i budynków rządowych, dokładnie zamy­kać samo­chód i starać się nie przewozić pieniędzy i kosztowności.

UBEZPIECZENIE
Posiadanie ubezpieczeń osobowych i komuni­kacyjnych może być kontrolowane. Uznawane są polisy zagra­nicznych towarzystw ubezpieczeniowych.

SZCZEPIENIA I SŁUŻBA ZDROWIA
Warunki sanitarne są bardzo złe. Najlepiej pić butelkowaną wodę mineralną, dokładnie myć warzywa i owoce, a w restauracjach zamawiać wyłącznie gorące posiłki. Wymagane jest szczepienie przeciw żółtej febrze, zalecane – przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B, odrze oraz wirusowemu zapaleniu opon mózgowych. W po­łudniowej, przylegającej do Nigerii części kraju występuje duże zagrożenie sanitarno-epidemiologiczne, głównie malarią, chole­rą, tyfusem, żółtą febrą, wirusowym zapaleniem opon mózgo­wych (zwłaszcza w czasie pory suchej, od lutego do lipca) oraz AIDS. Również w rejonie stolicy sygnalizuje się, ostatnio ogra­niczoną, epidemię cholery. W 2006 r. w trzech miejscowościach Nigru wykryto ogniska zachorowań na ptasią grypę. Pod względem epidemiologicznym szczególnie niebezpieczna jest pora deszczowa. W większych miastach na południu kraju czyn­ne są szpitale pry­watne i państwowe o zróżnicowanym poziomie usług medycz­nych. Koszt wizyty lekarskiej to ok. 100 USD.

INFORMACJE DLA KIEROWCÓW
Podróżując samochodem, należy mieć międzynarodowe prawo jazdy. W razie wypadku samochodowego trzeba niezwłocznie zgłosić się na najbliższy posterunek policji (ze względu na reakcje ludności – nie pozostawać na miejscu wypadku). Odradza się podróżowanie nocą.

PODRÓŻOWANIE PO KRAJU
Niamej ma bezpośrednie połączenia lotnicze z Paryżem oraz niektórymi stolicami Afryki Za­chodniej. Turystycznego znaczenia nabiera w ostatnich latach Agades. Okresowo, w sezonie turystycznym, tamtejsze lotnisko obsługuje także połączenia z niektórymi miastami europejskimi. Komunikacja autobusowa między większymi miastami, zwłasz­cza Niamejem i Agadesem, w ostatnich latach poprawiła się. Funk­cjonuje również sieć połączeń obsługiwanych przez mikrobusy i taksówki międzymiastowe, jednak jakość usług jest dość ni­ska, a połączenia nieregularne. Podczas wycieczek naj­lepiej korzystać z agencji turystycznych współpracujących z miejscowymi służbami bezpieczeństwa. Największe agencje zapewniają podróż przynajmniej w dwa samochody, łączność satelitarną itp. Wszelkie podróże powinny być zgłaszane władzom lokalnym – należy się upewnić, czy agencja turystyczna uzyskała stosowną zgodę. Podróż w niektóre rejony kraju wymaga specjalnych zezwoleń (dotyczy to zwłaszcza rejonów przy granicy z Algierią). Sieć dróg jest bardzo
rzadka, znaczną ich część stanowią drogi gruntowe (nawet między większymi miasta­mi). Pewnym utrudnieniem są częste policyjne kontrole drogowe, podczas których podróżny może być przeszukiwany i in­dagowany o dokumenty. Policja może stemplować paszporty. W ostatnim czasie nasiliły się napady uzbrojonych bandytów, stąd też odradza się podróżowanie do prowincji południowo­-za­chodnich, a także w rejony graniczące z Mali, Algierią, Libią i Czadem.

PRZYDATNE INFORMACJE:
• Niger jest jednym z najuboższych państw Afryki. Większość terytorium kraju zajmuje Sahara, w związku z czym ludność (ok. 11 mln) skupiona jest w regionie południowym, grani­czącym z Nigerią.
• Walutę można wymieniać w biurach wymiany i w hotelach, jak również u ulicznych handlarzy. Należy zwrócić uwagę na duże nominały, gdyż często oferowane są fałszywe bank­noty o nominale 10 tys. XOF. Najbardziej znane karty kre­dytowe i czeki podróżne są honorowane tylko sporadycznie w Niameju.
• Poza Niamejem i Agadesem w hotelach są bardzo spartańskie warunki.
• Ceny w sklepach i hotelach są zwykle znacznie wyższe od eu­ropejskich. Ceny na bazarach i u ulicznych sprzedawców są zazwyczaj niższe, ale asortyment jest dość ubogi, a jakość towarów mierna. Targowanie się jest niemal obowiązkowe, a pierwsza cena proponowana przez sprzedawcę cudzoziemcowi jest wielokrotnością tej, za którą spodziewa się on rzeczywiście sprzedać towar.
• Ludność nie jest niechętna fotografowaniu, należy jednak za­wsze upewnić się, czy można zrobić zdjęcie.