Padwa

Padwa jest perłą Wenecji Euganejskiej, usytuowaną na Nizinie Padańskiej. Założyli ją Weneci w IV wieku przed naszą erą i nigdy długo nie pozostawała w jednych rękach. Właśnie temu zawdzięczamy tak różnorodny charakter Padwy i jej wspaniałe zabytki. To w Padwie obroniła się pierwsza kobieta - studentka Helena Lukrecja w drugiej połowie XVII wieku.

Padwa – pogoda

Umiarkowanie ciepły klimat Padwy zachęca do wycieczek w te okolice przez cały rok. Łagodne powietrze łączy się tutaj ze sporą całoroczną wilgotnością. Najwięcej pada w Padwie odpowiednio w listopadzie, czerwcu, kwietniu, maju, najmniej wilgotne są natomiast luty oraz styczeń.

Średnia dobowa roczna temperatura wynosi 13,4°C, a więc jest stosunkowo wysoka, nawet jak na północ słonecznej Italii. Podczas zimnych miesięcy temperatury nie spadają w Padwie poniżej 0°C. Styczeń to przeciętnie 3,3°C, najgorętszy jest z kolei lipiec ze średnią temperaturą 23,5°C.

Padwa – zabytki

W Padwie mieści się najstarszy na świecie ogród botaniczny (Orto Botanico) z połowy XVI wieku, położony na obrzeżach wyjątkowego Starego Miasta. Obiekt znajduje się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO od 1997 roku. Padwa to także naprawdę wiekowa siedziba uniwersytetu (drugiego stażem po uczelni w Bolonii), umiejscowionego historycznie w Palazzo del Bo, ze słynną salą Anatomicum z 1594 roku. Co jest do zobaczenia w Padwie?

• Trzynastowieczna Bazylika Świętego Antoniego, czczonego tutaj portugalskiego misjonarza i patrona miasta, zwanego il Santo. Potężny obiekt jest szczególnie interesujący, bo stanowi połączenie stylów romańskiego, gotyckiego oraz bizantyjskiego. W środku są rzeźby Donatello, freski, relikwie, kapliczki, a także świadectwa doznanych przez wiernych łask. Na Piazza del Santo, tuż obok, znajduje się najsłynniejszy pomnik Donatello Gattamelata („słodka kotka”) – brązowa podobizna Erasmo di Narni.
• Kaplica Scrovegnich. Znajdziemy tam m.in. freski Giotta.
• Katedra oraz baptysterium z XI-XII wieku.
• Bazylika Świętej Justyny, drugiej patronki Padwy, prześladowanej przez Doklacjana, z XV wieku. Ma 122 metry wysokości i 83 metry szerokości, został odbudowany po trzęsieniu ziemi w XVI wieku.
• Oratorio di San Giorgio (są tu freski Altichiero).
• Scuola del Santo (freski Tycjana).
• Pałace – dwunastowieczny Casa de Ezzelino, trzynastowieczny Palazzo Della Ragione czy Logia del Consiglio, wznoszony w XV i XVI wieku.
• Prato della Vale, eliptyczny plac z 78 posągami zasłużonych mężów (także dwóch Polaków), wzniesionymi w latach 1755-1838, porośnięty trawą, z wyspą Memmią w centralnym punkcie. Odbywają się tutaj największe wydarzenia w Bolonii, pchle targi, imprezy, festyny kulinarne.

Padwa – lokalne potrawy

Niewielkie knajpki, ristorante, regionalne delikatesy i gelaterie z największymi kolejkami miejscowych. Właśnie te miejsca, usytuowane przy wybrukowanych uliczkach centrum Padwy i ocienione kilometrami arkad, powinny stać się naszym celem podczas poszukiwania miejsc na posiłek. Je się tutaj sporo ryb i owoców morza, sałatę radicchio, karczochy, szparagi.

Wśród przysmaków Padwy na uwagę zasługują:

• Zuppa di cozze, małże w białym winie.
• Makaron z mątwą, zazwyczaj spaghetti.
• Risotto nero, czarne - z tuszem mątwy.
• Antipasto ai frutti di mare, półmisek przystawek do jedzenia palcami, skropionych sokiem z cytryny oraz oliwą.
• Spaghetti alle vongole, czyli ze świeżymi małżami.
• Carpaccio, plasterki najlepszej lokalnej wołowiny najwyższej jakości, serwowane na surowo, z oliwą, cytryną i kaparami.
• Risi in cavroman, ryż z baraniną i cynamonem.
• Pasta e fagioli, makaron z fasolą.
• Szparagi z jajkami, oliwą i octem.
• Polenta.
• „Święte ciasteczka” Św. Antoniego.
• Lody. Piwne lub arbuzowe brzmią kusząco.
• Tiramisu.
• Spritz. Ten regionalny drink bazuje na Aperolu, Prosecco i wodzie gazowanej, a dodatki to pomarańcza i oliwka.