Risan

Choć w porównaniu z innymi miejscowościami Boki Kotorskiej miasto nie jest samo w sobie zbyt urokliwe, wyróżnia się szczególnym położeniem.

Risan jest najbardziej na północ wysuniętym miastem Boki Kotorskiej leżącym na skraju Risanskiego zalivu oraz najstarszą osadą w Boce Kotorskiej założoną jeszcze przez Ilirów. W 288 r. p.n.e., po zamordowaniu rzymskich posłów przez iliryjskich piratów, królowa Ilirów Teuta zmuszona była do przeniesienia tutaj swej rezydencji ze Szkodry. Po jej śmierci Rzymianie przejęli Risan.

Miejsca, które warto zobaczyć

W centrum Risanu znajdują się cerkiew św. św. Piotra i Pawła (Sv. Petra i Pavla) z początku XVII w. oraz skwer z pomnikiem Poległym za wolność i socjalizm. Skwer jest dość zaniedbany, ale można tu usiąść i odetchnąć w cieniu drzew. Ok. 50 m dalej napotykamy pozostałości rzymskie (rimski ostatoci). Brama, która prowadzi na teren wykopalisk, zazwyczaj bywa zamknięta, ale okalający je murek jest na tyle niski, że jego dyskretne sforsowanie nikomu nie powinno sprawiać kłopotu. Pod zadaszeniem znajduje się słynna mozaika z II w. n.e., przedstawiająca jeden z nielicznych wizerunków Hipnosa, boga snu. W resztkach willi rzymskiego patrycjusza pozostały jeszcze inne mozaiki antyczne.

Nad Risanem, przy drodze do Grahova, wznoszą się twierdze Grkanac i Ledenice, a ok. 1,5 km przed Perastem, przy drodze, znajduje się monaster Banja z XII – XIV w., z odbudowaną w 1. poł. XVIII w. cerkwią św. Jerzego (Sv. Djordja).

_ Źródło: Bezdroża _