Znane kraje i ich mało popularne stolice

Kiedy pomyślimy o stolicy Republiki Południowej Afryki, przychodzą nam zazwyczaj do głowy dwa miasta - Johannesburg i Kapsztad. Jednak żadne z nich nie jest głównym miastem RPA. Jest nią Pretoria, położona w północno-wschodniej części kraju, ok. 50 km od Johannesburga. Co ciekawe, w 2005 r. rada miejska podjęła decyzję o zmianie obecnej nazwy na Tshwane. Pochodzi od imienia wodza plemienia, zamieszkującego te tereny przed przybyciem białych osadników. Słowo to w lokalnym dialekcie oznacza także "wszyscy jesteśmy równi". Zmiana została zaakceptowana przez _ Południowoafrykański Komitet Nazw Geograficznych _, jednak aby funkcjonowała w powszechnym użyciu, musi na nią wyrazić zgodę jeszcze rząd RPA, który do dzisiejszego dnia zwleka z tą decyzją.
wg
Zobacz też: Budowle-symbole europejskich stolic

Stolicą Australii chciały zostać zarówno Sydney, jak i Melbourne. Ponieważ były spore problemy z podjęciem decyzji, które wybrać, zdecydowano, że centrum administracyjnym i siedzibą rządu będzie nowe miasto, które powstanie pośrodku drogi między nimi. Canberra została zbudowana w latach 1913-1927 od podstaw w miejscu, w którym zamieszkiwały plemiona Aborygenów, a nazwa została zaczerpnięta z ich języka, w którym słowo _ Kanberra _ oznacza _ miejsce spotkań _. Canberra jest jednym z niewielu współczesnych miast na świecie, które zostało całkowicie zaplanowane od podstaw. Międzynarodowy konkurs na projekt urbanistyczny wygrali architekci z Chicago. Stworzyli aglomerację świetnie zorganizowaną. Wszystko, począwszy od układu ulic, odległości między domami czy rozmieszczenia parków, zostało dokładnie przemyślane.

Nie Montreal ani Toronto, a kameralna Ottawa, położona we wschodniej części prowincji Ontario, pełni rolę głównego miasta w kraju. Przepływa przez nie dopływ rzeki Ottawy oraz kanał Rideau. Pomiędzy nimi znajduje się najstarsza część miasta - Lowertown. Stolica rozwinęła się po II wojnie światowej. W 1998 r. władze Ontario zdecydowały się na przyłączenie do liczącej wówczas około 350 tys. mieszkańców Ottawy jej przedmieść: m.in. Nepean, Kanata, Gloucester, Rockcliffe Park, Vanier i Cumberland. W ten sposób powstała jedna z najrozleglejszych na świecie aglomeracji. Liczba ludność wzrosła o ponad 150 proc., a koszty utrzymania administracji i biurokracja znacząco zmalały.

O Nowej Zelandii często słyszymy, jednak jej stolicę rzadko się wspomina. Jest nią Wellington, trzecie największe miasto tego kraju i najbardziej na południe wysunięta stolica na świecie, zamieszkiwana przez ok. 200 tys. osób. Ciekawa historia wiąże się z jej nazwą. Upamiętnia ona Arthura Wellesleya, który zwyciężył w 1815 roku bitwę pod Waterloo i pochodzi od jego tytułu - pierwszego księcia Wellington. W dzielnicy Miramar znajduje się duże centrum przemysłu filmowego, które jest miejscem produkcji m.in. znanego filmu "Władca Pierścieni".

Głównym miastem Szwajcarii jest Berno. To także stolica kantonu o tej samej nazwie. Aglomeracja leży nad rzeką Aare, która dzieli ją na dwie części, które połączone są ze sobą mostami. Stare Miasto jest największą atrakcją Berna. Zostało w całości wpisane na listę UNESCO. Nic w tym dziwnego - niewiele innych miast posiada tak dobrze zachowane historyczne centrum. Z sześcioma kilometrami arkad tworzy najdłuższą, zadaszoną promenadę handlową w Europie.

Astana, stolica Kazachstanu, jest jednym z najnowocześniejszych miast w Azji Środkowej. Niezwykła historia tego miejsca zapoczątkowało wydarzenie z 10 grudnia 1997 r., kiedy prezydent Nursułtan Nazarbajew postanowił przenieść stolicę kraju z Ałmaty do Astany. Od tego czasu stała się ona ogromnym placem budowy, finansowanym głównie dzięki zyskom z eksportu ropy naftowej i gazu ziemnego. Obecnie miasto liczy ok. 700 tys. mieszkańców, choć jeszcze w 1999 r. było ich niecałe 280 tys.

Stolicą Zjednoczonych Emiratów Arabskich *jest nie Dubaj, a *Abu Zabi. Taką samą nazwę nosi także największy emirat wchodzącego w skład ZEA. Miasto leży i na lądzie, i na wyspach - Abu Zabi i na kilku mniejszych, zlokalizowanych na Zatoce Perskiej. Do XIX w. brzegi zatoki nazywano _ Wybrzeżem Piratów _, gdyż arabscy piraci grabili na tych wodach europejskie statki. Korsarze ostatecznie ponieśli klęskę, a groźne wybrzeże stało się brytyjską strefą wpływów. W 1820 r. zawarto traktat pomiędzy rządem Wielkiej Brytanii a szejkami o zwalczaniu piractwa, przemytu broni i niewolnictwa. W 1958 r. odkryto tu ropę naftową. Wpływy z jej sprzedaży pozwoliły nie tylko miastu, ale także całemu krajowi rozwinąć się w niezwykle szybkim tempie.
wg