Jesień jeszcze nas zadziwi

Mimozami jesień się zaczyna,

złotawa, krucha i miła,

To ty, to ty jesteś ta dziewczyna,

która do mnie na ulicę wychodziła.

(Julian Tuwim)

Jesienna miłość

Listopadowy wieczór

Czas zamyślenia

Promyk księżyca

Przebija chmury

Przywraca do życia

Wyschnięty liść

Jedyne wspomnienie

Tamtej jesieni

(Wojciech Gruszczyński)

Druga jesień - szósta pora roku

złoto płacze przy spadaniu z drzewa
smutek jest jak diabeł

ma swoje stąd dotąd
wszystko jak należy w wymierzonym czasie
nie wyj z żalu głuptasie

(ks. Jan Twardowski)

W pożegnaniu grają lasy

Barw tysiącem, pełnych krasy;

Wiosną łąki tu się tęczą,

Starodrzewne lasy wieńczą

Miedzią, złotem i rubinem,

I szmaragdem, i bursztynem.

Na jesieni świat się mieni

I w dobrane gra kolory...

(Wincenty Pol)

Wiatr

Największy elektroluks świata
Wszystkie drzewa
z liści poomiatał

I baluje w pustej altanie.

Spadły liście

Posnęły wiewiórki,

Ciała drzew

Dostały gęsiej skórki,

Można sprawdzić, panowie i panie.

Ludwik Jerzy Kern

Stoję w jesiennej szacie pola
wpatrzona w żurawie lecące,

jak pożegnanie serca, jak cicha niedola,

jak marzeń sny gdzieś płynące.

Zofia Ewa Szczęsna

Rozsyp, rozsyp się liśćmi złocistemi po ziemi,
Ja tak proszę, tak płaczę pod oknami twojemi.

(Julian Tuwim)

Drzewa na wieczną jesień schodzą w szare parki

przez pastelowe chwile przegniłej pogody;

w zamglonych nocach dni kucające o zmrok;

czai się pustą twarzą niebo bez obłoków.

(Krzysztof Kamil Baczyński)

Jestem wiatr szeleszczący w liściach,

jestem liść zagubiony w wichurze.

Tylko w oczach mgła i oczy bolą,
tylko serce bije coraz częściej.

(Władysław Broniewski)

Lato się tak jak skazaniec kładzie
pod jesienny topór krwawy bardzo -
a my wiosnę widzimy w szmaragdzie,
na pierścieniu, na twym jednym palcu.

(Jan Sztaudynger)

Fioletowe, złote chryzantemy -

Kwiat jesienny posyłam ci w darze...

W jesień złota już i my płyniemy,

Lecz o wiosny czarach jeszcze marze.

Fioletowe, złote chryzantemy,

Cudownych wspomnień dalekie miraże...

(Władysław Bukowiński)

Kiedy słoneczny wschód

Promieńmi się migoce —
Mnie mówi zimny chłód:

„Idą tysiącom noce..."

(Władysław Orkan)

Jesienna poro!

Bóg Ci dał dwie twarze.

I jedną ubrał

w słońce i uśmiechy

A drugą zrobił,

straszną jak cmentarze

Skąpiąc jej nawet

promienia pociechy.

(Wiktor Gomulicki)

Jesień

ptaszek bursztynowy

przejrzysty

z gałązki na gałązkę

nosi kroplę złota.

(Stanisław Różewicz)

A oto już i jesień. Ptaki są jak dłonie,

jak dłonie pożegnalne nieba dla złej ziemi.

(Krzysztof Kamil Baczyński)

Witaj piękna jesieni,
tak ciepła tak cicha.

Witaj i żegnaj razem
boś pora rozstania .

Jasne, błekitne niebo
się uśmiecha.

Lecz to melancholijny
uśmiech pożegnanie.

(Ignacy Chrapowicki)

Przelatujące stado wron
Rzuca na trawę smugi cieni,
I stoi mój rówieśnik klon
W pozłocie słońca i jesieni.
(Jan Brzechwa)

Drewniani mędrcy kroczą niewzruszenie,
ściskają laskę na jesiennym spacerze
w purpurowych promieniach bladego słońca.

(Iwona Opoczyńska)

Klon krwawy i żółta lipa

liście, listeczki sypią.

Zrzuca je ptak lecący,

strąca osa niechcący.

(Kazimiera Iłłakowiczóna)

Niech się wszystko odnowi,
odmieni...
O jesieni, jesieni, jesieni...

(Kazimiera Iłłakowiczówna)

Więdną godziny powolne.

Wątleje chwila za chwilą.

To gałąź zatopiona w jesieni.

(Julian Tuwim)

Jesień to gwiazdy lecące z drzew.

Liście jak węże syczą.

Przewożą arki na drugi brzeg

głowy obciętych księżyców.

(Krzysztof Kamil Baczyński)

O, jakie rzewne widowisko:
Czerwone liście za oknami
I cienie brzóz, płynące nisko
Za odbitymi obłokami.
(Jan Brzechwa)