Kenijscy koczownicy z ADHD

_ Gen związany z ADHD może ułatwiać przeżycie koczowniczemu ludowi Ariaal - informuje \"New Scientist\". _

Typowe cechy nadaktywności - ADHD - to impulsywność oraz trudności z długotrwałym skupieniem uwagi. Jednak związana z tym utrapieniem rodziców i nauczycieli mutacja genu DRD4 pozwala także utrzymać wyższą masę ciała chronicznie niedożywionym kenijskim nomadom Ariaal. Ta sama mutacja nie przynosi korzyści spokrewnionej z nimi populacji, która koczowniczy tryb życia porzuciła już w latach 60-tych XX wieku.

Aktywne i nieprzewidywalne życie nomada koncentruje się na pasterstwie, a spontaniczność to pożądana u takich ludzi cecha - twierdzi Ben Campbell, antropolog z University of Wisconsin w Milwaukee. Koczownicy częściej niż osiadli rolnicy stykają się z sytuacjami, w których liczy się szybka i spontaniczna reakcja, nigdy nie mają pewności, jaki będzie ich kolejny posiłek. Wcześniejsze badania wykazały, że w wielu kulturach nomadów często występują podobne mutacje, wpływające na odpowiedź mózgu na dopaminę, substancję związaną z impulsywnością i występowaniem ADHD.

Lud Ariaal wędruje po północnej Kenii pasąc bydło, wielbłądy, owce i kozy. W latach 60-tych XX wieku za namową misjonarzy część plemienia zaczęła uprawiać rolę i prowadzić osiadły tryb życia. Obie populacje - osiadła i wędrowna - utrzymują ze sobą kontakty i zawierają małżeństwa, jednak ich styl życia jest zupełnie odmienny. Nomadzi stale przechadzają się i coś robią. Rolnicy częściej odpoczywają.

O ile koczowniczy Ariaal z typową dla ADHD mutacją (było ich około 20 procent) wyróżniali się - mimo niedożywienia - lepszą do współplemieńców muskulaturą i wyższą masą ciała, to wśród rolników mutacja nie wiązała się z żadnymi różnicami w budowie ciał. Mechanizm wpływu genu na budowę ciała nie jest jasny.

(PAP)

pmw/ yy/