Malá Strana

MAŁA STRONA
Dojazd: metrem, linia A, stacja Malostranská, lub linia A, stacja Staroměstská, potem na piechotę przez most Karola. Tramwajem, linia 22 (przemierza dzielnicę), stacja Malostranské nám., główny plac dzielnicy.

Czy na pewno najpiękniejsza dzielnica Pragi? Z pewnością najbardziej romantyczna. Wszystko tu zaprasza nas na spacer, kusi, by włóczyć się i napawać oczy pięknymi widokami. Dochodzimy tu na piechotę przez most Karola. Wyobraźmy sobie barokowe miasto wciśnięte w średniowieczną strukturę i parcele gotyckich domostw. To nałożenie się stylów powoduje niezwykłe zagęszczenie architektoniczne dzielnicy. Przed nami niewyczerpana lista pałaców, pomników, budowli i kamienic. Do nas należy odkrycie tych cudów...

Malostranské Náměstí (plac Malostrański)
Historyczne centrum dzielnicy. Plac podzielony jest na dwie części; dolna zakończona jest pałacem i dawnym ratuszem, nad którymi dominuje kopuła kościoła św. Mikołaja, arcydzieło baroku, który wychodzi na górną część placu. Na środku placu stoi słup morowy, poświęcony Trójcy Świętej, zaprojektowany przez Alliprandiego, zaraza przyszła wówczas w 1713 r.

Ulica Nerudova
Ulica ta zachowała atmosferę historyczną i jest niemal w nienaruszonym stanie - to przestrzeń, nad którą panują domy i pałace barokowe. Nazwę zawdzięcza poecie - tutaj właśnie Jan Neruda spędził młodość. Kiedyś znajdowała się na głównym szlaku komunikacyjnym wiodącym na zamek. Dziś, dobrze \"wpasowały się\" tu sklepy, pozostawiając ładniejszą część przeszłości. Na większości domów widnieją znaki symbolizujące zawody ich pierwszych właścicieli - np. nr 12, Pod Trojgiem Skrzypiec (U Ttří housliček), właścicielem był znany lutnik T. Edlinger; nr 16, Pod Złotą Czaszą (U zlaté čiąe), na której widniejący symbol oznajmia nam, że właścicielem był złotnik, B. Schumann.

-Barokowe pałace są dziś siedzibami ambasad, m.in. pałac Morzinów (Morzinský palác) pod nr 5, zbudowany przez architekta Santini (1713-1714), to ambasada Rumunii. Obniżony balkon podtrzymują dwaj znakomici Maurowie, wyrzeźbieni przez F.-M. Brokofa, a wspaniałe alegorie dnia i nocy znajdujące się nad dwoma portalami, uświetniają fasadę.

Pałac Thun-Hohensteinów (Thun-Hohenątejnský palác) jest natomiast siedzibą ambasady Włoch, powstał także wg planów Santiniego. Dwa orły rzeźbione w kamieniu przez M.B. Brauna zamykają portal. Piechotą, z ul. Úvoz (ulica głęboka - jak wąwóz), dojdziemy na wieżę Petřin, piękną drogą prowadzącą ponad sadem z gruszkami.

Ogrody w dzielnicy Malá Strana
Jeśli wydaje nam się, że mamy już dosyć pałaców i kościołów, możemy orzeźwienie znaleźć w ogrodach tej dzielnicy - są one jak oazy spokoju, zielone raje.

VALDSTEJNSKÁ ZAHRADA (ogród Wallensteinów).
Otwarty w okresie od 1 kwietnia do 31 października
w godz. 10.00-18.00.
Wstęp wolny.
Wejście dla zwiedzających - od strony ul. Letenská, tuż obok stacji metra Malostranská.

Ten wielki barokowy ogród położony jest we wschodniej części olbrzymiego pałacu (cała dzielnica została zniszczona, by zaspokoić nieumiarkowane pragnienia Albrechta Wallensteina). Budowa ogrodu trwała 8 lat (1623-1631). Od miasta odgrodzony został długim murem, dzięki czemu ogród ten, zaprojektowany z niezwykłą dbałością o każdy szczegół, jest oazą spokoju. Dwa rzędy rzeźb z brązu, sygnowanych przez Adriena de Vries, tworzą honorowy szpaler prowadzący do loggi (sala terrena), pięknego elementu architektury, zdobionego malowidłami B. Bianco. Idealnej wielkości sadzawka z drugiej strony wychodziła dawniej na ujeżdżalnię; dziś w ujeżdżalni urządzono salę wystawową, do której przechodzi się ze stacji metra Malostranská. Potem, z atrakcji w tym samym stylu, możemy podziwiać, w jaki sposób urządzono wewnętrzną stronę zamkniętego muru (w typie jaskini): architektura, malarstwo czy... rzeźba, w szaleńczym ornamencie naśladującym muszle. Odbywają się tu w lecie koncerty, występuje balet, wystawiane są sztuki
teatralne. Bilety sprzedaje się przy wejściu do ogrodu godzinę przed spektaklem. Jest to jedno z najprzyjemniejszych miejsc w mieście.

PALÁCOVÉ ZAHRADY (ogrody zamkowe)
www.palacovezahrady.cz
Wejście: z Małej Strany
ul. Valdstejnská 12 lub Valdstejnské nám. 3;
z zamku - przez ogrody na fortyfikacjach zamkowych (ogród Na Valech). Otwarte - w okresie 1.04-31.10 w godz. 10.00-18.00. W dni świąteczne - otwarte do godz. 22.00.
Bilet wstępu - 80 CZK.

Pod określeniem \"ogrody zamkowe\" kryją się różne ogrody pałacowe, znajdujące się na zboczu zamku praskiego, w granicach dzielnicy Malá Strana. Zwiedza się cały ten kompleks, przechodząc z jednego ogrodu do drugiego, mając dzięki temu szansę doceniania rozmaitych stylów, kolorów, płaszczyzn oddzielonych od siebie, z których rozpościera się panoramiczny widok. Niegdyś był to teren zajmowany tylko przez fortyfikacje zamkowe, ale odkąd w XIV w. zmniejszyło się ich znaczenie, bogate rodziny mieszczańskie zaczęły urządzać tu sobie ogrody - miejsca wypoczynku. Powoli zaczęły się one łączyć i tworzyć jedną wielką całość. Architekci mogli tu nabrać rozmachu w pracy - aż do przesytu (schody). W czasie wojny trzydziestoletniej ogrody zostały zniszczone przez Szwedów, w 1648 r. szkody naprawiono - to moment w historii sztuki, gdy styl barokowy zastąpił renesans.

Długo zamknięte, dziś otwarte są w lecie dla zwiedzających i wielką szkodą byłoby pominąć te ogrody, będąc w Pradze. Najlepiej wstąpić do nich po drodze z zamku, przechodząc do nich z ogrodów na fortyfikacjach zamkowych. Dzięki temu wraz z każdym krokiem możemy cieszyć się widokiem miasta i rzeki. Niezapomniane wrażenia. > Ledebourská zahrada (ogród Ledebour). Założony w XVIII w. w stylu barokowym, nazwę zawdzięcza właścicielowi (od 1852 r.) sąsiadującego pałacu, Adolfowi, hrabiemu Ledebour. Ogród wyróżnia się dzięki stojącym tu posągom oraz fontannom. Ściany tarasów utrzymane są w pięknie wyglądających kolorach ochry i białym, kontrastujących ślicznie z ciemnozielonymi roślinami pnącymi się po murach. Niesamowita sala terrena, w niższej części, jest dziełem G.B. Alliprandiego. Cudownie dekorowane wnętrze służy czasem jako sala koncertowa.

Malá Pálffyovská zahrada (mały ogród rodziny Pálffy). Reprezentuje najprostszy typ ogrodu - mało elementów zdobiących, dużo zieleni. Przyjemny kontrast.
Velká Pálffyovská zahrada (wielki ogród rodziny Pálffy). Założony już w 1681 r., ale dzisiejszy wygląd pochodzi z połowy XVIII w. Schody i fontanny przypominają ogród Ledebour. Jest to ulubiony ogród śmietanki towarzyskiej (tu się spotyka \"światek\", odbywają się nieoficjalne pokazy mody...).
Kolovratská zahrada (ogród rodziny Kolovrat). Od początku miał przeznaczenie użytkowe i to stanowi o jego uroku. Dominują tu zatem drzewa owocowe i płoty.
Malá Fürstenberská zahrada (mały ogród rodziny Fürstenberg). Na terenie, na którym kiedyś uprawiano winorośl, urządzono ten ogród, początkowo jako ogród użytkowy, następnie - ogród w stylu włoskim.

VOJANOVY SADY (sady Vojana).
Otwarte cały rok, w godz. 8.00-19.00.
Wejście - od ul.

U lužického semináře. Ogrody są niewidoczne - ten żywy skarb skryty jest za wysokim murem. Szczególnie poleca się tu przyjść wiosną, gdy kwitną magnolie. Koniec ogrodu wyznacza barokowy budynek klasztoru karmelitów przy ul. Josefskiej (1657-1672). Jest to miejsce trochę zapomniane, wyjątkowo spokojne.

VRTBOVSKÁ ZAHRADA (ogród rodziny Vrtba).
Wejście: ul. Karmelitská 25.
Otwarte: 1.04-31.10 w godz. 10.00-18.00.
Trzeba zakupić bilety wstępu.

Jest to, podobnie jak pałac, ogród barokowy, powstały na zboczu wzgórza (stąd strome schody i balustrady) wg planów F.M. Kaňki w 1720 r. Posągi stojące na trawnikach i po bokach alej oraz rzeźbione wazy pochodzą z warsztatu M.B. Brauna. Wszechogarniające piękno powoduje, że uważa się ten ogród za swoiste muzeum ogrodowej architektury barokowej. W niższej części znajduje się sala terrena - niewielki pawilon zdobiony freskami autorstwa V.V. Reinera. Wspinaczkę zrekompensuje nam niesamowity widok na Małą Stranę i na zamek.