Maso Corto. Narty i... Człowiek z Lodu

Maso Corto to mała osada we włoskim Tyrolu Południowym, na końcu doliny Val Senales (niem. Schnalstal), niedaleko granicy austriackiej, w rejonie Ötztaler Alpen. Leży na wysokości dwóch tysięcy metrów, u podnóża lodowca Hochjoch (3280 m n.p.m.).

Historia Maso Corto jako kurortu narciarskiego zaczęła się sto lat temu, gdy gospodarstwo Kurzhof w Maso Corto otrzymało licencję domu gościnnego. Gospodarz zbudował dwa schroniska: Bella Vista (Piękny Widok), a następnie Grawand na Niederjochu. Pomysłodawcą rozwoju Maso Corto był Leo Gurschler, dzięki któremu powstały dwa wyciągi i rozpoczęła się budowa kolejki linowej na lodowiec Hochjoch (otwarto ją 12 lipca 1975 roku).

Narty cały rok
Dzisiaj narciarze przyjeżdżają tutaj przez cały rok. Tereny są atrakcyjne zarówno dla narciarzy, jak i snowboardzistów. Na gości czeka dwa i pół tysiąca miejsc noclegowych o różnym standardzie. O popularności wśród polskich turystów (jesteśmy tutaj pierwszą pod względem liczebności grupą zagraniczną) świadczy fakt, że w osadzie pojawiło się wiele napisów w naszym języku, w restauracjach karty menu są po polsku; w naszym języku mówią też rezydentka oraz instruktorzy.

Kolej linowa startuje na wysokości dwóch tysięcy metrów i w ciągu sześciu minut wywozi nas na lodowiec (3258 m). Tutaj znajduje się właśnie całoroczny teren narciarski. Wagonik zabiera osiemdziesiąt osób i zimą kursuje do godziny 16.30.

Poniżej rozciąga się lodowiec Hochjoch z czerwonymi i niebieskimi trasami oraz przebój ostatnich sezonów: doskonale przygotowany snowpark z halfpipem i skoczniami. Na dół, do Maso Corto, można wrócić kolejką lub zjechać najatrakcyjniejszą, czarną trasą. Tereny narciarskie obsługiwane są przez kolejkę linową, siedem wyciągów krzesełkowych i cztery wyciągi orczykowe, które mogą łącznie wywieźć do góry jedenaście tysięcy osób w godzinę.

Na lodowcu warto zostać na cały dzień. Jest to jedno z tych miejsc, dokąd można przyjechać z rodziną lub grupą przyjaciół o różnym poziomie umiejętności narciarskich, bo tu każdy znajdzie coś dla siebie. Początkujący lub przypominający sobie po przerwie, jak się szusuje, mają do dyspozycji spokojny stok z wyciągiem orczykowym. Wyciągi krzesełkowe obsługują stoki lodowca, a na koniec wspomniana, wymagająca już doświadczenia trasa czarna „Schmugglerrinne”, która tak naprawdę została „wytyczona” przed laty przez przemytników uciekających przed celnikami.

Wszystkie trasy są świetnie przygotowane przez ratraki. Najdłuższa trasa w Maso Corto mierzy osiem kilometrów, prowadzi przez dolinę Corteraso (Kurzras). Wszystkie łącznie mają długość 35 kilometrów. Na stokach stoi kilka schronisk, w których możemy się posilić specjałami tyrolskiej kuchni, grzanym winem i grapą.

Jeśli będzie wam mało – jest tutaj siedemnaście kilometrów tras biegowych. W jednym zaś w apartamentowców znajduje się basen o wymiarach olimpijskich. Wieczorami najbardziej oblegana jest miejscowa dyskoteka „K2”.

Pięć tysięcy lat w lodzie
Maso Corto słynie nie tylko z nart, lecz także z... „Człowieka Lodu”. 19 września 1991 roku niemieckie małżeństwo Simon podczas wędrówki odkryło między Similaun a Finailspitze w niecce lodowej zwłoki mężczyzny, które częściowo wystawały z lodu. Ze schroniska w Similaun powiadomiono o tym karabinierów w Schnals (we Włoszech) oraz żandarmerię w Sölden (w Austrii)
. Ciało leżało na granicy, co spowodowało zatargi, do której ze stron należy. „Ötzie” przeleżał uwięziony w lodzie ponad pięć tysięcy lat. Najprawdopodobniej został zamordowany podczas wyprawy. Świadczy o tym między innymi kawałek grotu znaleziony w jego ciele.

Obecnie zmumifikowany „Ötzie” znajduje się w muzeum archeologicznym w Bolzano. Można tam zwiedzić wystawę poświęconą „Człowiekowi Lodu” i poznać historię związaną z jego odkryciem. Natomiast z Maso Corto możemy pojechać Ötzi Expressem do lodowej groty. Do miejsca, w którym znaleziono „Człowieka Lodu” organizowane są wycieczki z przewodnikiem.

Zamki i... pantofle
Tyrol Południowy to raj dla miłośników zamków. Jest ich tutaj 350! Najsłynniejszy to należący do himalaisty Reinholda Messnera zamek Juval, górujący nad wjazdem do Val Senales. Jest tam część mieszkalna oraz część udostępniona zwiedzającym.

Największą w Europie prywatną kolekcję rycerskich zbroi używanych przez jeden ród możemy obejrzeć na zamku Churburg (należy do rodziny von Trapp). Zamek nigdy nie został zdobyty, a pamiątki rodzinne są pieczołowicie przechowywane przez właścicieli i eksponowane (m.in. renesansowy pantofel praprababki znaleziony podczas remontu zamku). Zamkowi Tirol, który był niegdyś siedzibą właścicieli okolicznych ziem, zawdzięczamy nazwę regionu: Tyrol.

Jak dojechać?
Samochodem najlepiej przez Cieszyn, potem: Frydek-Mistek; Ołomuniec, Brno, Znojmo Hollabrunn, autostradą A1 w kierunku Salzburga, przez Linz i Salzburg. Potem kierunek na Monachium, autostradą A12. Niedaleko miejscowości Rosenheim skręcamy w kierunku na Innsbruck, jedziemy przez Kufstein, Innsbruck – skręcamy na przełęcz Brenner i po przejściu granicy austostradą A22 dojeżdżamy do Bolzano. Skręcamy na Bolzano Sud w kierunku na Merano, z Merano drogą 38 dojeżdżamy do miejscowości Naturno (Narturns), mniej więcej dwa kilometry za Naturno skręcamy w prawo na Schnalstal i przez Santa Caterina, Certosa, Madonna di Senáles, Vernago dojeżdżamy do Kurzras, czyli Maso Corto.

Top * * * Residence Kurz
Kurzras 115 Maso Corto
Italia 39020
Schnalstal – Południowy Tyrol
tel. (0039) 047 366 25 02
www.masocorto.com.pl
e-mail: info@topresidencekurz.it
rezerwacje: (0039) 338 801 44 64