Norwegia - nieskażona, surowa, dzika

Na północy Norwegii lasy ustępują tundrze. Mchy, porosty, krzewinki i karłowate brzozy szczególnie pięknie prezentują się wczesną jesienią, gdy tundra wybucha feerią kolorów. Słońce, które latem pozostaje nad horyzontem przez całą dobę, przez wiele zimowych tygodni nie pojawia się wcale.

O fiordach słyszał każdy, nawet ci, którzy ponad surowy urok Północy przedkładają tropikalne plaże. To niezaprzeczalny symbol Norwegii.

Pasma górskie ciągną się przez całą długość kraju: od południowego wybrzeża aż po sam Przylądek Północny.

Do zażycia lodowatej kąpieli w przerębli, w jeziorze, rzece, a nawet morzu lepiej przygotować swe ciało pływaniem w chłodnej wodzie już latem i jesienią. Nawet najodporniejsi nie powinni jednak wchodzić do zimnej wody na długo.

Nie bez powodu Norwegowie odnoszą mnóstwo sukcesów w sportach zimowych: co roku zima funduje im wspaniały śnieg, a narty - zarówno biegowe, jak i zjazdowe - kocha tu każdy.

Rzeczywiście, zaledwie 3% ziemi nadaje się pod uprawy, lecz mimo to właśnie na zasobach naturalnych opiera się niezwykle dziś silna gospodarka kraju.

Największy wpływ na charakter kuchni norweskiejmiało położenie geograficzne kraju. Ze względu na długie wybrzeże i wiele rzek jej podstawę stanowią ryby przyrządzane na wiele sposobów. Z brakiem gruntów rolnych wiąże się niewielka obecność w niej świeżych warzyw.

Postrzępione wybrzeże, pełne wysp i fiordów wcinających się głęboko w ląd, niedostępne góry, gęste lasy i rozległa tundra tworzą pejzaż uderzający surowym pięknem, a jednocześnie budzący refleksję, że przyroda nigdy nie ułatwiała życia mieszkańcom tych okolic.

Norwegowie uprawiają narciarstwo nie tylko podczas zimowych urlopów, lecz także na co dzień, po szkole i pracy, ponieważ trasy biegowe są przygotowywane nawet w miastach. Większość mieszkańców Norwegiiz niecierpliwością czeka więc na pierwszy śnieg, lecz są i tacy dla których biały puch to zło konieczne i ciągłe kłopoty z odśnieżaniem.

Znanych z radości życia i gościnności Norwegów cechuje typowa skandynawska mentalność, na którą składają się skromność, uczciwość, pokora i patriotyzm. Państwo, jak św. Mikołaj, ojcowską miłością otacza najmłodszych obywateli, dlatego do Norwegii bez obaw można wybrać się na wakacje z dziećmi.

Norwegia jest trochę większa od Polski, ale ma zaledwie 4,6 mln mieszkańców, dlatego na ogromnych połaciach kraju niepodzielnie króluje dzika przyroda.

Wszechobecną ciszę przerywa tylko huk wodospadów i wiatr, który uderza w zbocza gór i prześlizguje się nad jeziorami i lodowcami. Pasma górskie ciągną się przez całą długość kraju: od południowego wybrzeża aż po sam Przylądek Północny. Wedle legend zamieszkują je nie tylko zwierzęta, ale i trolle.

Norwegowie starają się żyć w harmonii z naturą. Niezwykle cenią sobie kontakt z przyrodą, co przejawia się m.in. upodobaniem do wypoczynku na świeżym powietrzu i dbaniu o środowisko. Są serdeczni i gościnni, nigdy nie tracą dobrego humoru.

Opowieści o trollach, tych niezbyt mądrych, pełnych ludzkich wad stworach są w norweskim społeczeństwie wciąż bardzo żywe.