Pod słońcem południowej Hiszpanii

Choć wśród polskich turystów odwiedzających Hiszpanię wciąż największą popularnością cieszą się przede wszystkim Barcelona i region Costa Brava czy Wyspy Kanaryjskie - na czele z Fuerteventurą i Teneryfą - oraz Madryt, to warto pamiętać o tym, jak niezmiernie fascynującym miejscem jest południe tego kraju. Ten rozpalony słońcem fragment Półwyspu Iberyjskiego wypełniają piękne miasta i pokrywają liczne, wciąż jeszcze nieodkryte plaże. Koniecznie trzeba się o tym przekonać.

Leżąca niemal na samym zachodnim krańcu Europy Hiszpania stała się prawdziwą turystyczną potęgą w latach 60. i 70. XX w. Szczyt jej największego rozkwitu przypadł na 1974 r., kiedy do kraju zawitało ponad 30 mln przybyszów z zagranicy, a więc dokładnie tyle, ile wynosiła wówczas jego populacja. Do dziś ojczyzna reżysera Pedra Almodóvara, zamieszkana obecnie przez ponad 46 mln obywateli, stanowi jedno z najchętniej odwiedzanych europejskich państw. Należy również do ulubionych kierunków podróży Polaków. W 2013 r. do Hiszpanii przyjechało aż 60,6 mln gości.

Daje jej to trzecie miejsce na świecie pod względem liczby turystów zagranicznych - zaraz po Francji i Stanach Zjednoczonych. Tym, co łączy różne części Hiszpanii, posiadającej czwarte największe terytorium w Europie, jest niesamowita witalność i energia, dostrzegalne tu niemal na każdym kroku i wpisane w krwiobieg całej krainy. Dają się one zauważyć w gwarnych kawiarniach i restauracjach, wśród tłumów ludzi korzystających z ciepłych
wieczorów, w strzelistych budynkach barokowych kościołów oraz gotyckich katedr i wreszcie w języku hiszpańskim, melodyjnym i gorącym jak temperament Hiszpanów. Szczególnie mocno te cechy przejawiają się na południu - rozgrzanym upałem, cieszącym się niemal nieprzerwaną fiestą i zanurzonym w potężnym świecie wielokulturowych tradycji i niezwykłych legend.

Naszą podróż po południowej Hiszpanii *warto rozpocząć od autonomicznej Wspólnoty Walenckiej, uważanej za *jeden z najżyźniejszych obszarów w Europie, do którego można tanio i dość łatwo dotrzeć m.in. dzięki licznym promocjom lotniczym. Panuje w nim łagodny śródziemnomorski klimat, tutejsze pola wydają plony 3-4 razy do roku, a pobocza dróg wypełniają drzewa pomarańczowe i cytrynowe. Stolicę tej urodzajnej krainy stanowi 800-tysięczna Walencja, uznawana nieoficjalnie za ojczyznę płytek ceramicznych _ azulejos _i rytmicznego tańca _ paso doble _. Katedra św. Marii to wizytówką tego miejsca - jej najważniejszy punkt wyznacza 63-metrowa wieża El Miguelete (Micalet), z której można podziwiać panoramę okolicy. W gotyckich wnętrzach kościoła znajduje się XIV-wieczna Kaplica Świętego Kielicha z legendarnym świętym Graalem, z którego miał korzystać Jezus podczas Ostatniej Wieczerzy. Walencja, trzeci po Madrycie i Barcelonie największy ośrodek w kraju, rozkwita i inwestuje w siebie. Wciąż pojawiają
się w niej coraz nowocześniejsze ulice i osiedla, ruszają także kolejne śmiałe architektoniczne przedsięwzięcia. Jednym z nich jest Miasteczko Sztuki i Nauki, czyli zespół budynków okrzyknięty "dzielnicą przyszłości". Najciekawszą atrakcję futurystycznego kompleksu stanowi *największe europejskie oceanarium *o powierzchni 100 tys. m kw. Obejrzymy w nim ponad 40 tys. zwierząt reprezentujących 500 różnych gatunków, w tym umieszczone w specjalnie wydzielonym miejscu delfiny i uchatki (lwy morskie).

Ok. 150 km na południe od Walencji leży prowincja Alicante, której wschodnią granicę wyznacza Białe Wybrzeże (Costa Blanca). Chociaż jej nadmorskie miasteczka od lat cieszą się dużą popularnością wśród turystów, to nadal można tu znaleźć wiele ukrytych przed światem klifów, jaskiń, cypli i plaż, niemal nieskażonych obecnością człowieka. Jednym z miejsc, które zachowały taki autentyczny, niezmieniony przez ruch turystyczny klimat, jest 35-tysięczna miejscowość Villajoyosa, znana z urokliwego portu rybackiego, utrzymanej w soczystych kolorach zabudowy oraz wytwórni znakomitej czekolady. Odwiedzając "Radosne Miasto" (bo to właśnie oznacza jego oryginalna nazwa), nie sposób nie natknąć się wszędzie na ten lokalny specjał. Najlepiej spróbować go podanego razem z _ churros _, czyli typowymi dla iberyjskiej kuchni smażonymi w głębokim tłuszczu pączkami (chrustami), najczęściej jadanymi przez Hiszpanów na śniadanie. Jeszcze spokojniejsze i równie malowniczo położone są inne okoliczne miasteczka, m.in.
Vall de Gallinera i Guadalest, nad którym góruje XI-wieczny zamek wybudowany jeszcze w czasach mauretańskich.

Z ich sennym charakterem kontrastuje ożywiona atmosfera pobliskich kurortów. Do najchętniej odwiedzanych z nich należy bez wątpienia Benidorm, który jeszcze w latach 50. XX w. był niepozorną i zaciszną wioską rybacką. Dziś ta miejscowość słynie z licznych hoteli i wieżowców. Według międzynarodowych statystyk zajmuje ona drugie po Manhattanie miejsce na świecie pod względem liczby drapaczy chmur przypadających na 1 km kw. *powierzchni i pierwsze - w przeliczeniu na jednego mieszkańca! Na terytorium niemal 39 km km. żyje tu dziś niewiele ponad 69 tys. ludzi i stoi 40 tych wznoszących się pod niebo budynków (minimum 85-metrowych). Co więcej, właśnie w *Benidormie *znajduje się najwyższy hotel w całej Europie* - mierzący 186 m śnieżnobiały Gran Hotel Bali.

Z tego gęsto zabudowanego miasta blisko już do równie ruchliwego i głośnego ponad 330-tysięcznego Alicante. Pobliski starożytny Zamek św. Barbary, szerokie nadmorskie paseos, pełne kawiarni ze stolikami na świeżym powietrzu, długie piaszczyste plaże i pięknie odnowiona stara część miasta, w której nie brakuje godnych uwagi zabytków - to wszystko sprawia, że niewątpliwie warto zatrzymać się w Alicante *co najmniej na jeden dzień. Najlepiej przyjechać do niego na początku lata, gdy odbywa się tutaj najpopularniejsza lokalna fiesta zwana Fogueres de Sant Joan, czyli Ognie św. Jana. Miłośników lokalnych świąt, regionalnej kuchni i architektury o wielokulturowym rodowodzie zachwyci także 440-tysięczna *Murcja, znajdująca się ok. 80 km na południowy zachód od Alicante. W tym założonym przez Maurów mieście jedną z najbardziej niezwykłych imprez jest tzw. pogrzeb sardynki (Entierro de la Sardina), obchodzony w sobotę po Wielkanocy. Kiedyś podczas tego ludowego święta organizowano procesje mieszkańców,
którzy w przebraniach i z pochodniami szli nad rzekę, niosąc na czele pochodu wielką kukłę z rybą w ustach. Potem owiniętą w specjalne płótno sardynkę wkładali do skrzynki i puszczali na wodę, a lalkę palili na stosie. Współcześnie uczestnicy wydarzenia ograniczają się do spektakularnego podpalenia samej ryby, wykonanej najczęściej z papieru.

Wiele zachwycających pod względem przyrodniczym miejsc odkryjemy też w bardziej oddalonym na południe rejonie Hiszpanii - niemal przez okrągły rok rozpalonej słońcem Andaluzji. Jeśli ktoś lubi obcować z dziką naturą, to powinien odwiedzić tutaj leżący w prowincjach Huelva i Sewilla Park Narodowy Donana, największy w całym kraju i imponujący różnorodnością fauny i flory. Najbardziej ożywionym zakątkiem tej części kraju pozostaje niewątpliwie jej 700-tysięczna stolica Sewilla, bodaj najsilniej kuszące z miast południowej Hiszpanii. Uważa się ją przy tym za jeden z najgorętszych ośrodków Europy - średnie roczne temperatury powietrza sięgają w niej 19,2°C. Właśnie tu odnotowano prawdopodobnie najwyższy poziom słupka rtęci w historii całego kontynentu - 30 lipca 1876 r. termometry pokazały 51 stopni Celsjusza. W przeszłości to miasto cudów *upodobało sobie wielu pisarzy i poetów. Właśnie tutaj swoje fikcyjne, pełne przygód życie prowadzili Carmen ze słynnej opery Georges’a Bizeta oraz Don Juan
z poematu George’a Gordona Byrona. Także współcześnie niezmiernie fascynująca *Sewilla *przyciąga miłośników literatury, muzyki, teatru i... pomarańczy. Największy andaluzyjski ośrodek nosi nieoficjalnie miano stolicy tych owoców, które można w nim spotkać właściwie na każdym kroku. Wspaniałą *Sewillę tworzą również zapierające dech w piersiach zabytki, m.in. Katedra Najświętszej Marii Panny, uważana za jeden z największych budynków gotyckich na świecie. W swoich monumentalnych wnętrzach kryje liczne skarby, m.in. krzyż wykonany z pierwszego złota, jakie Krzysztof Kolumb *przywiózł z Ameryki do Europy. Niesamowite wrażenie robi też stanowiąca dziś serce sewilskiej bohemy stara dzielnica żydowska oraz okolice placu Hiszpanii, ozdobionego wykonanymi z płytek ceramicznych herbami wszystkich prowincji kraju. Nie sposób także wyjechać z tego miasta bez wizyty w *Alkazarze - budynku dawnej mauretańskiej cytadeli, w którym przez blisko 700 lat mieszkali hiszpańscy królowie.

Podobne fascynujące historie związane są również z innymi pełnymi zabytków andaluzyjskimi miejscowościami, które warto odwiedzić, jeśli tylko jeszcze starczy nam czasu. Należy do nich bez wątpienia położona niezmiernie malowniczo, na wysokości ok. 680 m n.p.m., 240-tysięczna Granada, która była ostatnim bastionem i najtrwalszym ośrodkiem muzułmanów w Hiszpanii. Ślady tego okresu odnajdziemy w atmosferze i budynkach miasta, szczególnie w jego starych dzielnicach Albaicin, Sacromonte czy Realejo-San Matias. Zdecydowanie największe wrażenie wywiera w nim potężna Alhambra, dawna mauretańska twierdza, która służyła jako siedziba władcy i dworu Emiratu Granady istniejącego w latach 1238-1492. Uznawana nieoficjalnie za jeden z cudów świata forteca zalicza się do szczytowych osiągnięć arabskiej architektury, inżynierii, wyobraźni i sztuki. Wygląda jak zamek z _ Księgi tysiąca i jednej nocy _. Miłośników orientalnej kultury zachwycą też z pewnością 120-tysięczny Kadyks *, będący jednym z najstarszych
ośrodków na Półwyspie Iberyjskim, a także *Ronda, 35-tysięczna miejscowość leżąca nad potężnym skalnym urwiskiem , które dzieli ją na dwie części połączone imponującym Nowym Mostem wzniesionym w latach 1759-1793.

Na pobliskim upalnym Wybrzeżu Słońca (Costa del Sol) istnieje zresztą mnóstwo równie urokliwych miast. Wiele z nich - tak jak elitarna i luksusowa 140-tysięczna Marbella czy większa, znacznie bardziej zatłoczona i gwarna Malaga - poza zabytkami szczyci się również rejonami idealnymi do beztroskiego wypoczynku. Niezaprzeczalną zaletą tego obszaru, podobnie zresztą jak całego południa kraju, jest też to, że z łatwością znajdziemy w nim dużo korzystnych ofert nieruchomości wakacyjnych do wynajęcia na kilka dni, tygodni i dłużej, jak także komfortowych willi czy apartamentów przeznaczonych na sprzedaż, jeżeli tylko chcemy posiadać swój drugi dom pod gorącym słońcem Hiszpanii. Warto tu skorzystać z pomocy doświadczonych firm, działających już na miejscu od wielu lat i zapewniających obsługę w języku polskim. Dużą popularnością cieszą się tutaj wakacyjne apartamenty i wille położone w takich kurortach, jak np. Altea, Denia, Torremolinos, Almunecar, Torrevieja czy Estepona, oraz okolicach Orihueli i
Alicante, ale jeśli wybierzemy inne miasto, także bez problemu znajdziemy atrakcyjne lokum w dość przystępnej cenie. Niektóre agencje oferują wynajęcie mieszkania nawet za kwotę od 200 euro za tydzień, a czasem nieco taniej. Za bardziej luksusowe warunki trzeba - oczywiście - zapłacić znacznie więcej, ale urlop na pełnym atrakcji południu Hiszpanii, wśród ciepłych promieni słońca, wspaniałych zabytków, pachnących drzew owocowych i złocistych plaż, na pewno jest tego warty.