Polacy i Japończycy mają wiele wspólnego. Byłam zaskoczona, jak wiele

Jedną z cech, która łączy Polaków i Japończyków, jest szeroko pojęta kultura szacunku. W obu krajach istnieje duży nacisk na grzeczność i przestrzeganie zasad etykiety.

Japończycy, podobnie jak Polacy, preferują powściągliwość w okazywaniu emocji. W Japonii często mówi się o zachowaniu zimnej uprzedniości, co w pewnym sensie jest podobne do naszego podejścia z rezerwą w przypadku relacji międzyludzkich. W obu krajach ważne jest, by nie okazywać zbyt otwarcie swoich uczuć, co bywa źródłem nieporozumień dla osób z innych kultur.

Ten "chłód" – paradoksalnie – był jedną z pierwszych cech, którą uznałam za łączącą Polaków i Japończyków. W Polsce często mówi się, że "humory należy chować do kieszeni" - i takie też podejście prezentuje zdecydowana większość Japończyków.

Polskę i Japonię łączy ogromna pracowitość ich obywateli. Japończycy słyną z wysokiego zaangażowania w pracę, co wynika z głęboko zakorzenionej w kulturze idei "kaizen" – ciągłego doskonalenia. Choć oficjalny czas pracy w Japonii to 40 godzin tygodniowo, w rzeczywistości Japończycy często pracują o wiele dłużej. To nie mit - widziałam na własne oczy wykończonych pracowników korporacji, którzy jeszcze w firmowych uniformach spali na ławkach w parkach albo w metrze.

W Polsce oficjalny czas pracy także wynosi 40 godzin tygodniowo, jednak według danych OECD Polacy spędzają średnio 1918 godzin rocznie w pracy. Jest to jeden z najwyższych wyników w Europie, przekraczający średnią dla krajów OECD (1763 godziny rocznie) oraz wynik Niemiec, gdzie średnia liczba godzin pracy to 1388 rocznie.

Te informacje pokazują, jak zaangażowani w pracę są obywatele obu krajów. Przepracowywanie dużej liczby godzin może świadczyć o oddaniu pracy, ale też wskazywać na potrzebę znalezienia równowagi między życiem zawodowym a prywatnym.

Co ciekawe, ze względu na wyżej wspomniane, łączące nas kwestie, oba narody bardzo często… żartują z samych siebie. Charakterystyczne żarty i częsty czarny humor, to coś, co również mamy we wspólnym mianowniku.

W obu krajach mocno zakorzeniona jest też rola rodziny i szeroko pojętej tradycji. W Japonii życie rodzinne jest ważne, a więzi międzypokoleniowe są często bardzo silne. Podobnie w Polsce rodzina jest jednym z najistotniejszych fundamentów życia społecznego.

W obu krajach oczekuje się szacunku do starszych członków rodziny, a poświęcanie czasu bliskim jest uważane za istotną część życia. "Pamiętaj, że więzy krwi są najważniejsze" - mówi mój kolega z Japonii. I założę się, że z jego stwierdzeniem zgodziłoby się wielu Polaków.

Polacy i Japończycy mają także podobne podejście do kultury i sztuki. Oba narody są dumne ze swoich tradycji artystycznych, choć wyraża się to w różnych formach. W Polsce uwielbiamy przede wszystkim: muzykę, literaturę czy malarstwo. Z kolei w Japonii sztuka jest głęboko zakorzeniona w społeczeństwie, co przejawia się między innymi w kaligrafii czy słynnej mandze.

Japończycy mają też ogromny szacunek do natury, co widać w ich obrzędach i rytuałach, takich jak chociażby "Hanami" – dosłownie "podziwianie kwiatów". Mówiąc o japońskiej naturze, nie bez powodu jako pierwsze na myśl przychodzą nam sakury, czyli kwiaty kwitnących wiśni. Polacy również kochają swoją przyrodę i spędzają czas na świeżym powietrzu. Wiele osób w ojczyźnie wciąż kultywuje tradycję wypoczynku na wsi, w górach czy nad jeziorami, a także pielęgnuje ogrody i przestrzeń zieloną wokół siebie. A i my mamy swoje "własne sakury", kiedy wiśnie i czereśnie zakwitają. Przyglądając się niektórym dziełom sztuki, które prezentują naturę obu krajów, można znaleźć wiele podobieństw.

Chociaż Polacy i Japończycy pochodzą z dwóch różnych krańców świata, to jednak w wielu aspektach życia mają ze sobą więcej wspólnego, niż by się mogło wydawać na pierwszy rzut oka. Kultura szacunku, pracowitości, silne więzi rodzinne oraz miłość do sztuki i natury – to tylko wybrane cechy, które nas łączą. Może podobnie jak ja, kiedy zaczniecie rozmowę z Japończykiem, to uświadomicie sobie, że to nasz "brat" z innego kontynentu.