Trwa ładowanie...
d2zlqw5
porady
20-02-2007 11:11

Split. Plaże. Tu wypoczniesz na dobre

Mała Wenecja w samym środku Dalmacji, prawdziwy klejnot Adriatyku... Pomiędzy łagodne pagórki stałego lądu a wyspę Ćiovo wcisnęła się średniowieczna twierdza Trogir, jedno z najładniejszych portowych miast wybrzeża. A Split ma wyjątkowe plaże. Tu wypoczniesz na dobre.

d2zlqw5
d2zlqw5

Tydzień w środkowej Dalmacji
Dzień 1.: przyjazd do Splitu, zwiedzanie starego miasta.
Dzień 2.: zwiedzanie Trogiru.
Dzień 3.: przeprawa promem na wyspę Hvar. Dzień 4.: zwiedzanie Hvaru - Jelsa, Stari Grad.
Dzień 5.: wyjazd na wyspę Brač.
Dzień 6.: zwiedzanie wyspy Brač - do wyboru: leniuchowanie na plaży lub sporty ekstremalne.
Dzień 7.: wyjazd ze Splitu.

TROGIR
Mała Wenecja w samym środku Dalmacji, prawdziwy klejnot Adriatyku... Pomiędzy łagodne pagórki stałego lądu a wyspę Ćiovo wcisnęła się średniowieczna twierdza Trogir, jedno z najładniejszych portowych miast wybrzeża, wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO. Ma bogatą historię i często jest wybierane na tło filmów. Obecnie Trogir liczy ok. 12 000 mieszkańców. Turystyka jest ich głównym źródłem dochodu, kolejne to rybołówstwo i rolnictwo. Miasto oraz marina wypełniają się turystami każdego lata, gdy tylko nadchodzą ciepłe dni. W uliczkach nie sposób zliczyć restauracji i kawiarni. Wszystkie miejsca noclegowe w Trogirze i okolicznych miejscowościach są zajęte już na początku sezonu.

d2zlqw5

Szczególne położenie geograficzne i łagodny klimat sprawiły, że było to jedno z pierwszych miast założonych nad Adriatykiem. W III w. p.n.e. przybyli tu Grecy z wyspy Vis, później Rzymianie. Pod władzą Bizancjum Trogir znajdował się między VII a XI w. Następnie, po okresie rozkwitu w XII w., miasto musiało stawić czoło najazdom weneckim. W 1420 r. skapitulowało. Weneckie panowanie trwało cztery wieki, aż do 1797 r. Przez ten czas miasto zostało przebudowane, wzniesiono pałace, domy, wieże i twierdze. Następnie Trogir został zajęty przez armię Napoleona. W XIX w. wchodził w skład monarchii habsburskiej, tracąc prestiż i znaczenie. W mieście pojawił się głód i epidemie.

W latach 70. ubiegłego wieku nastąpił rozwój turystyki, a wraz z nim poprawa warunków życia. Jednak z chwilą wybuchu wojny w 1991 r. kwitnąca gospodarka Trogiru znacznie podupadła. Dopiero od kilku lat turyści ponownie tłumnie zjeżdżają do tego pięknego miasta.

Zwiedzanie

BRAMA LĄDOWA (Kopnena vrata).
Na starówkę wchodzi się przez bramę północną, która została zbudowana ok. 1656 r. w stylu późnorenesansowym. Ustawiono na niej gotycką rzeźbę bł. Jana Ursiniego, biskupa Trogiru i patrona miasta. Prawdopodobnie jest to dzieło Bonina z Mediolanu. Do bramy prowadzi niewielki kamienny most nad Fosą.

d2zlqw5

MUZEUM MIASTA TROGIR (Muzej grada Trogira).
Ul. Gradska vrata 4
tel. (021) 881406
faks (021) 884293
e-mail muzej-grada-trogira@st.htnet.hr
Otwarte latem codziennie (oprócz niedziel) w godz. 9.00-13.00 i 17.00-21.00.
Wstęp: 10 HRK dorośli, 5 HRK dzieci.
Parę kroków od bramy, w barokowym pałacu Garagnin-Fanfogna, mieści się muzeum prezentujące dokumenty, książki, zdjęcia, meble i inne przedmioty świadczące o historii miasta.

KATEDRA ŚW. WAWRZYŃCA (katedrala sv. Lovre).
Trzynawowa romańsko-gotycka bazylika stoi przy pl. Ivana Pavla II. Była budowana przez cztery wieki na fundamentach dawnej świątyni zburzonej w 1123 r. przez Saracenów. Zachodni portal, uważany za jeden z najcenniejszych zabytków Chorwacji i bez wątpienia najwybitniejszy przykład rzeźby romańskiej w tym kraju, to dzieło mistrza Radovana z 1240 r.

Główne jego motywy to grzech pierworodny (postacie Adama i Ewy) i odkupienie (sceny zwiastowania Maryi, narodzin Chrystusa, ukrzyżowania i sądu ostatecznego). Zwracają także uwagę rzeźby lwów, świętych i apostołów, przedstawienia miesięcy oraz sceny polowania. Obecnie katedra jest w trakcie renowacji, choć wnętrze można zwiedzać. Warto choć na chwilę zatrzymać się przy renesansowej kaplicy bt. Jana Ursiniego (kapela sv. Ivana Ursinija) z drugiej połowy XV w., nad którą w latach 1468-1497 pracował Nikola Firentinac, i przy XIII-wiecznej ośmiobocznej kamiennej ambonie.

d2zlqw5

Katedra jest najwyższą budowlą w mieście - dzwonnica, budowana przez dwa stulecia i odzwierciedlająca różne style architektoniczne, ma wysokość 47 m. Istnieje możliwość wejścia na jej szczyt, aby podziwiać panoramę miasta (codziennie w godz. 9.00-12.00 i 16.00-19.00). Wstęp 5 HRK. Tyle samo kosztuje wstęp do skarbca katedralnego.

LOGGIA MIEJSKA (Gradska loža).
W tym budynku, znajdującym się również na placu Trg Ivana Pavla II i pochodzącym z XV w., mieścił się niegdyś sąd. Sześć kolumn przed wejściem wieńczą różnorodne kapitele (jeden pochodzi z czasów starożytnych). Budynek zdobią dwie płaskorzeźby. Starsza pochodzi z 1471 r. i przedstawia Sprawiedliwość w otoczeniu św. Jana Ursiniego i św. Wawrzyńca. Jej autorem był Nikola Firentinac. Młodsza jest dziełem I. Meštrovicia, przedstawia chorwackiego bana Petra Berislavicia, który na początku XVI w. przeciwstawiał się tureckiej inwazji. Wieża zegarowa przylegająca do loggii stanowi pozostałość po kościele św. Sebastiana. Za loggią znajduje się niewielki trzynawowy kościół św. Barbary (crkva sv. Barbarę) - najstarsza świątynia w mieście wybudowana w XI w.

RATUSZ (Gradska Vijećnica).
We wschodniej części placu Trg Ivana Pavla II, na miejscu dawnego kościoła św. Szczepana, wzniesiono w XV w. siedzibę władz miejskich. Budynek, utrzymany w stylu romańsko-gotyckim, pełni tę funkcję do dziś - mieści się w nim trogirski ratusz. Na wewnętrznym dziedzińcu zwraca uwagę kamienna studnia.

d2zlqw5

KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA (crkva s. Ivana Krstitelja).
Stoi nad kanałem, wybudowany został w XIII w. Warto obejrzeć średniowieczne freski, grobowiec rodu Cipiko (przy placu Trg Ivana Pavla II znajduje się pałac tej rodziny, obecnie zajmowany przez biuro turystyczne), płaskorzeźbę \"Opłakiwanie Chrystusa\" dłuta N. Firentinaca (1470 r.). W dzisiejszych czasach w kościele tym znajduje się pinakoteka, a w niej obrazy z XIV do XVII w., rzeźby i kodeksy. ¦ RIVA. Riva to nadbrzeżna promenada nad Kanałem Trogirskim, ciągnąca się wzdłuż zachowanych fragmentów murów miejskich. Niedawno odnowiona, cieszy się popularnością jako główny deptak spacerowy miasta. Znajdują się tu liczne kawiarnie i restauracje, przy nabrzeżu cumują luksusowe jachty.

KLASZTOR BENEDYKTYNEK Z KOŚCIOŁEM ŚW. MIKOŁAJA (benediktinski samostan i crkva sv. Nikole).
Założony w 1064 r., rozbudowany w XVI w. Tutaj przechowywana jest płaskorzeźba z I w. p.n.e., przedstawiająca Kairosa, bożka szczęśliwej chwili, oraz gotycki malowany krucyfiks z XV w. W klauzurze znajduje się grecki napis z IV-III w. p.n.e., uważany za najstarszy w Trogirze. W przyklasztornym kościele najcenniejszy jest gotycki poliptyk z końca XIV w. Renesansowa dzwonnica pochodzi z 1598 r.

BRAMA MORSKA (Morska vrata).
Szeroka renesansowa brama, wybudowana w 1593 r. Jej drewniane skrzydła są ozdobione ćwiekami. Na wschód od niej znajduje się mała loggia, w której odpoczywali goście przybywający do miasta po zamknięciu bramy. Później została zamieniona na targ rybny. Obecnie jest to miejsce sprzedaży pamiątek i odpoczynku dla turystów zwiedzających stare miasto.

d2zlqw5

TWIERDZA KAMERLENGO (tvrdava Kamerlengo).
Położona jest w południowo-zachodniej części wyspy. Otwarta od 9 do 20, wstęp 10 HRK dorośli, 5 HRK dzieci. Współczesny kształt nadali jej Wenecjanie w XV w., choć charakterystyczna wieloboczna wieża powstała wcześniej. Twierdza była bazą floty wojennej. Obecnie jest to multimedialny ośrodek z kinem pod gołym niebem i teatrem. Odbywają się tu miejskie imprezy kulturalne.

BASZTA ŚW. MARKA (kula sv. Marka).
Znajduje się na północnym zachodzie starówki i również została zbudowana przez Wenecjan w XV w. Miała chronić przed atakami Turków od strony lądu. Stanowiła część zachodniej linii obronnej, podobnie jak twierdza Kamerlengo.

Kairos: bożek szczęśliwej chwili, symbol miasta
Płaskorzeźba została odnaleziona wiosną 1928 r. w opuszczonym domu w Trogirze. Pochodzi z I w. p.n.e. Przedstawia Kairosa, bożka szczęśliwej chwili - chwili, którą należy wykorzystać, aby nie zaprzepaścić jej na zawsze. Kairos ma postać uskrzydlonego młodzieńca o bujnej czuprynie, trzymającego w ręku wagę. Stanowił przestrogę dla przechodniów: miał ich uczulać na te chwile, które przemijają i nigdy nie wracają...

Plaże

PANTAN.
1,5 km na wschód od Trogiru, przy ujściu rzeki Pantan. Jest to piaszczysto-kamienna, zacieniona plaża, usytuowana w piniowym lesie. Dojazd autobusem nr 37 do Splitu.

d2zlqw5

OKRUG (OKRUG GORNJI).
Najpopularniejsza, choć kamienista plaża w okolicy. 5 km od centrum miasta, na południu wyspy Čiovo. Ma 2 km długości i nazywana jest Copacabaną Trogiru. Na miejscu znajdują się restauracje oraz centrum sportów wodnych \"Max\".

KAVA (SLATINE).
Na krańcu wyspy Čiovo, niedaleko miasteczka Slatine, ok. 12 km od Trogiru. To jedyna plaża, która nie jest otoczona dużymi nowoczesnymi budynkami. Uwaga: aby do niej dotrzeć, należy jechać 4 km gruntową drogą.

Okolice Trogiru

SEGET DONJI.
Małe rybackie miasteczko, wybudowane w 1564 r. przez pochodzącego z Trogiru szlachcica, leży między morzem a nadbrzeżną drogą. Jego architektura jest inspirowana pałacem Dioklecjana w Splicie: miasto otaczają ufortyfikowane mury z okrągłymi wieżami. W centrum mieści się barokowy kościół, w którym znajduje się pochodzący z XIV w. malowany drewniany krzyż.

MARINA.
Wioska i port nad zatoką Marina, 12 km na zachód od Trogiru. Mogą tu cumować nawet dość duże jachty. W latach 1495-1500 na polecenie biskupa Trogiru zbudowano na wysepce w zatoce czworoboczną wieżę obronną. Kanał oddzielający wyspę od stałego lądu został zasypany w XX w. Obecnie w wieży mieści się hotel.

KASTELA
Pomiędzy Trogirem a Splitem znajduje się siedem miasteczek, które od 1995 r. tworzą jeden organizm administracyjny. Każde z nich rozwinęło się wokół zamków (kašteli) wybudowanych w celu obrony wybrzeża przed Turkami. Rezydencje te były silnie umocnione, niejednokrotnie przenosiły się do nich całe osady. Dzisiaj Kaštela jest przyjemnym kierunkiem turystycznym, z własną atmosferą i nietypowymi atrakcjami. W Kaštel Stafilić rośnie np. drzewo oliwne mające 1500 lat. Kaštel Gomilica został wybudowany przez kobiety - benedyktynki. Niedaleko Kaštelu Lukšić rozgrywały się sceny miłosnego dramatu na miarę Romea i Julii - dwaj zwaśnieni arystokraci i namiętna miłość ich dzieci. Miljenko ginie z rąk ojca ukochanej, Dobrila umiera z rozpaczy.

SPLIT
Split jest drugim co do wielkości miastem Chorwacji. Znajduje się 150 km na północ od Dubrownika. Liczy ok. 300 000 mieszkańców, prężnie się rozwija - i to nie tylko dzięki turystyce. W XIX w. miasto postawiło na przemysł. Większość zakładów, w tym cementownia, fabryka tworzyw sztucznych i stocznia, jest ulokowanych na przedmieściach. Nie ma co ukrywać - miasto sprawia nie najlepsze wrażenie, gdy się do niego dojeżdża autostradą.

Dzisiaj Split stanowi gospodarcze i turystyczne centrum Dalmacji. Jest także ważnym ośrodkiem uniwersyteckim i kulturalną kuźnią talentów: muzyków, projektantów mody, malarzy i fotografików. Patrząc zresztą na bywalców miejskich lokali, trudno nie zauważyć wyjątkowego zamiłowania mieszkańców Splitu do mody.

Początki miasta związane są kaprysem cesarza Dioklecjana, który kazał w tym miejscu wybudować ogromny pałac. Wybrał bardzo dobrą lokalizację, w jednym z najcieplejszych zakątków północnego wybrzeża Morza Śródziemnego. Klimat jest tu łagodny - stonce świeci ok. 2700 godzin rocznie, średnia temperatura zimą wynosi 9°C, a latem 24°C. Nawet jeśli Split kojarzy się z dużym, gospodarczym ośrodkiem, jego niewiarygodny urok zaskakuje. Jest to naprawdę wspaniałe miasto, zwłaszcza jego nadmorska część: piękna aleja wysadzana drzewami, zacienione tarasy, niesamowita zatoka otoczona wzgórzami. Podziw budzi dziedzictwo historyczne miasta zbudowanego wokół pałacu liczącego sobie 1700 lat, z którego wiele fragmentów zachowało się w bardzo dobrym stanie. W 1979 r. pałac wraz zabytkową częścią starówki został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO.

Wypić kawę w ruinach starożytnego pałacu, wśród delikatnego zapachu morskiej wody, gdy stonce lekko przygrzewa: trudno nie docenić tej chwili. Morze, czar uliczek, młoda populacja, infrastruktura i historia Splitu zachęcają do spędzenia w tym wyjątkowym miejscu kilku dni, a nawet tygodni. W sezonie można skorzystać z letnich atrakcji, licznych imprez kulturalnych i artystycznych (koncerty, opera, balet, przedstawienia teatralne), które odbywają się pomiędzy 15 lipca a 15 sierpnia.

Pałac Dioklecjana
Pałac Dioklecjana to najważniejsze miejsce w Splicie. Obecnie trudno rozpoznać jego zarys, gdyż wzniesiono tu mnóstwo nowszych budynków, a część starożytnych budowli uległa zniszczeniu. Mimo to nadal robi imponujące wrażenie, zwłaszcza gdy spojrzymy na niego ze szczytu katedralnej dzwonnicy.

Budowla miała 215 m długości, 180 m szerokości i górowała nad zatoką. Zajmowała powierzchnię prawie 39 000 m2. Układ architektoniczny to kombinacja rzymskiej willi nadmorskiej (villa maritima) i ufortyfikowanego obozu wojskowego (castrum). Południowa fasada pałacu (kryptoportyk) z najmniejszą z bram wychodziła bezpośrednio na morze. Z tej strony mieściły się apartamenty cesarskie, tu też znajdowała się przystań. Pomieszczenia służby i wojska zlokalizowano w północnej części. Mury były umocnione, miały ok. 2 m grubości i 16 m wysokości. Pałacu strzegło 16 wież, w tym cztery narożne baszty (trzy z nich się zachowały). Wodę doprowadzono dziewięciokilometrowym akweduktem.

Pałac przecinały dwie prostopadłe arterie: Decumanus biegła z zachodu na wschód, Cardo wyznaczała oś północ - południe. Od strony wschodniej, północnej i zachodniej trakty te kończyły się okazałymi bramami. Perystyl na skrzyżowaniu Decumanusa z Cardo prowadził do apartamentów cesarza. Po wschodniej stronie perystylu wybudowano cesarskie mauzoleum.

PIWNICE.
Można je zwiedzić jedynie z przewodnikiem. Są niezwykle interesujące, gdyż nie zmieniły się od momentu wybudowania pałacu. Dawniej znajdowały się na poziomie morza. Ich strop jest poszatkowany dziurami, przez które mieszkańcy pałacu wyrzucali śmieci. Archeolodzy usunęli stąd tony gleby powstałej w wyniku rozkładu odpadów organicznych. Dzisiaj piwnice służą za pawilon wystawowy. Zebrano tam również rzeźby i kolumny z pałacu.

PERYSTYL.
Główny, otoczony kolumnami plac pałacowy, na którym dawniej zbierał się lud. Po kilku schodkach wchodziło się do okrągłego hallu (westybulu) apartamentów cesarskich. Dawniej znajdowało się tutaj 11 sfinksów sprowadzonych z Egiptu. Chrześcijanie, którzy schronili się w pałacu po zburzeniu Salony, ścięli im głowy. Kolumny i kamienie miały purpurową barwę - był to kolor cesarski.

KATEDRA ŚW. DUJMY (katedrala sv. Duje).
Katedrę można zwiedzać codziennie od 8.00 do 20.00.
Bilet kosztuje 5 HRK.
Dawne mauzoleum Dioklecjana - ośmioboczna budowla otoczona kolumnadą podtrzymującą niegdyś dach. Poświęcona pierwotnie Maryi Dziewicy, a następnie patronowi Splitu, św. Dujmie, katedra zawdzięcza swoje powstanie mieszkańcom Salony, którzy uciekli ze zdewastowanego w VII w. miasta. Zachowali oni swoją wiarę, przywożąc relikwie świętych męczenników - Dujmy i Anastazego. Wnętrze to stanowi niesamowite połączenie sztuki romańskiej, rzeźby gotyckiej i renesansowej oraz malarstwa barokowego. Skrzydła głównych drzwi wyrzeźbił Andrij Buvin w XIII w. Są na nich przedstawione sceny z życia Chrystusa. Nad ołtarzem można dostrzec dwa portrety pochodzące z mauzoleum, które nie zostały zniszczone. Są to wizerunki Dioklecjana i jego akolity Maksymiliana. Skarbiec katedry, znajdujący się w zakrystii, kryje manuskrypty, relikwiarze oraz szaty liturgiczne. Romańska, wolno stojąca dzwonnica ma 60 m wysokości (wstęp 7 HRK).

BRAMY.
Przez kilka stuleci miasto istniało tylko w obrębie murów pałacu. Ok. X w. pierwsze budynki zaczęły powstawać na zewnątrz, najpierw po stronie zachodniej. Tak więc brama zachodnia, Porta Ferrea (Żelazna Brama, Željezna vrata), stała się główną bramą miejską, łączącą miasto z przedmieściami. Od bramy południowej, zwanej Porta Aenea (Brązowa Brama, Mjedena vrata), niewątpliwie rozpoczniemy zwiedzanie pałacu. Tędy dostarczano zaopatrzenie przywiezione przez cumujące w porcie okręty handlowe. Zapasy składowano w podziemnych galeriach, obecnie przekształconych w sale wystawowe.

Brama północna, czyli Porta Aurea (Złota Brama, Zlatna vrata), niegdyś miała strategiczne znaczenie dla obrony Splitu przed wrogami atakującymi od strony lądu, ale w średniowieczu została zamurowana. Była niezwykle bogato zdobiona, głównie posągami cesarzy rzymskich, z Dioklecjanem na czele. Obecnie stoi tu rzeźba Ivana Meštrovicia, przedstawiająca biskupa Grgura z Ninu. Powyżej bramy znajduje się kościół św. Marcina z VI w., który zachował swój pierwotny wygląd. Brama wschodnia, czyli Porta Argentea (Srebrna Brama, Srebrna vrata), straciła swoje wieże obronne. Naprzeciw niej znajduje się miejski targ.

ŚWIĄTYNIE.
Na terenie pałacu wybudowano trzy świątynie, po zachodniej stronie perystylu. Największą z nich była świątynia Jowisza (Jupiterov hram), dość reprezentatywna dla rzymskiego politeizmu z tamtego okresu. Jej portal jest bogato zdobiony rycinami fantastycznych zwierząt. W VII w., po przybyciu chrześcijan, została przekształcona w baptysterium (krstionica sv. lvana). Zachowała się w dobrym stanie. Pozostałe dwie świątynie mniejszych rozmiarów, świątynia Kybele i świątynia Wenus, zostały odkryte podczas wykopalisk w latach 60. ubiegłego wieku.

Na zewnątrz pałacu

RIVA.
Może się zdarzyć, że nadbrzeżna promenada będzie pierwszym widokiem, jaki ujrzymy w Splicie, i ostatnim obrazem, jaki z niego zachowamy. Promenada biegnie wzdłuż południowej fasady pałacu Dioklecjana, nazywana jest przez mieszkańców Rivą i stanowi idealne miejsce spotkań. Ozdobiona palmami i stale zajęta przez ogródki kawiarenek, Riva jest symbolem miasta. W tym miejscu Split bardziej niż gdzie indziej przypomina nadmorski kurort. Obecna organizacja promenady sięga początków XIX w., kiedy to administracja francuska zadecydowała o poszerzeniu nabrzeża i zabudowaniu kryptoportyku.

WIEŻA WENECKA (Hrvojeva kula).
Ośmioboczna wieża przy placu Trg braće Radić, ostatnia pozostałość XV-wiecznego fortu, w którym stacjonował wenecki garnizon, dbający o bezpieczeństwo i posłuszeństwo Splitu. W XV w. republika była tak potężna, że kontrolowała stosunki handlowe i gospodarcze na Adriatyku i w części basenu Morza Śródziemnego, od Istrii po Grecję. Weneckie panowanie często wiązało się z rozwojem gospodarczym i wznoszeniem nowych gmachów. Tak również było w przypadku Splitu.

PLAC NARODOWY (Narodni trg; Pjaca).
Pierwsze wzmianki o tym placu, znajdującym się po północno-zachodniej stronie pałacu Dioklecjana, pochodzą z 1255 r. Wtedy nazywano go placem św. Wawrzyńca. W średniowieczu stał się prawdziwym centrum Splitu. Wybudowano tu m.in. pałac rektora, gotycki ratusz (1443) i dwa interesujące pałace - gotycki Cambij i renesansowy Karepić.

CHORWACKI TEATR NARODOWY (Hrvatsko narodno kazliśte).
Trg Gaje Bułata 1
tel./ taks (021) 344399
e-mail hnk-split@st.htnet.hr
www.hnk-split.hr
Teatr, wybudowany w neorenesansowym stylu pod koniec XIX w. przez architektów E. Vecchiettiego i A. Bezicia, został prawie doszczętnie zniszczony przez pożar w 1971 r., a następnie odbudowany. Cieszy się wielką renomą, prowadzi zespoły dramatyczny, operowy i baletowy. Jego charakterystyczna żółta fasada widoczna jest z daleka.

GÓRA MARJAN.
W zachodniej części miasta, na niewielkim półwyspie wznosi się góra Marjan. Została zalesiona w XIX w., na szczyt prowadzą długie schody. Obecnie teren ten stanowi zielone płuca miasta. Władze miejskie wybudowały promenady, tarasy, punkty widokowe i obiekty rekreacyjne. Roztacza się stąd piękny widok na stare miasto i zatokę. Przy ładnej pogodzie z łatwością dostrzeżemy wyspy Brač, Hvar, Vis i Šolta, a także miasta Trogir i Salona. Mieszkańcy Splitu przychodzą tu przez cały rok. Latem chętnie zjawiają się także turyści, ponieważ upały potrafią zamienić centrum miasta w prawdziwy piekarnik. Mieści się tu niewielkie zoo i Muzeum Historii Naturalnej (Prirodoslovni muzej) Kolombatovićevo śetaliśte 2 - tel. (021) 460989) - muzeum czynne jest od 9.00 do 16.00.

Muzea i galerie

GALERIA IVANA MEŚTROVICIA (Galerija Ivana Meśtrovića).
Śetaliśte Ivana Meśtrovića 46
tel. (021) 340800
taks (021) 340810
e-mail fim-st@fim.hr
www.mdc.hr/mestro-vic/galerija
Otwarta od wtorku do niedzieli, od 10.00 do 19.00 latem, od 10.00 do zmroku zimą.
Wstęp dla osoby dorosłej: 15 HRK.
Budynek zaprojektowany przez Meštrovicia, został ukończony w 1939 r. Pełnił jednocześnie funkcję domu, sali wystawowej i pracowni rzeźbiarskiej. Artysta sfinansował inwestycję, ale w 1941 r. przeniósł się do Zagrzebia. W 1952 r. podarował gmach państwu, co pozwoliło na utworzenie galerii. Prezentowana tu kolekcja dzieł Meštrovicia, reprezentatywnych dla wszystkich okresów twórczości artysty, składa się z rzeźb (marmur, kamień, drewno, brąz), obrazów olejnych, szkiców i projektów architektonicznych.

KAŠTELET-CRIKVINE.
Śetaliśte Ivana Meśtrovića 39
tel. (021) 358158
Otwarte od wtorku do niedzieli, od 10.00 do 19.00 latem, od 10.00 do zmroku zimą.
Pierwotnie była to letnia rezydencja rodziny Capogrosso wzniesiona w 1. połowie XVI w. W 1939 r. kupił ją Meśtrović, odrestaurował i przebudował. Od 1954 r. w niewielkim kościele św. Krzyża (crkva sv. Križa) jest wystawianych 28 drewnianych płaskorzeźb przedstawiających sceny z życia Chrystusa. Artysta pracował nad nimi 40 lat. Uwaga: bilety wykupione do galerii zachowują ważność.

MUZEUM MIASTA SPLIT (Muzej grada Splita).
Ul. Papalićeva 1
tel. (021) 360171
taks (021) 344917
e-mail muzej-grada-st@st.tel.hr
www.mgst.net
Otwarte od wtorku do piątku, od 10.00 do 17.00 zimą, od 9.00 do 21.00 latem, w soboty i niedziele od 10.00 do 13.00.
Wstęp 10 HRK dorośli, 5 HRK studenci, dzieci i emeryci.
Muzeum mieści się w kompleksie średniowiecznych budynków w północno-wschodniej części pałacu Dioklecjana. Największą część kompleksu stanowi gotycki pałac rodziny Papalić wybudowany przez pochodzącego ze Splitu Juraja Dalmatinaca. Na szczególną uwagę zasługują: główny, bogato zdobiony portal, loggia oraz duży hol na pierwszym piętrze ze wspaniałym drewnianym sufitem.

Stała wystawa dokumentuje urbanistyczny, kulturalny, historyczny, artystyczny i ekonomiczny rozwój miasta na przestrzeni wieków. Prezentowane są m.in. eksponaty z okresu między XII a XIV w., kiedy Split był wolnym miastem, w tym pieczęcie i stemple miejskie. W zbrojowni możemy obejrzeć wystawę broni używanej do obrony miasta między XV a XVII w.

MUZEUM ARCHEOLOGICZNE (Arheolośki muzej).
Ul. Zrinsko-Frankopanska 25
tel. (021) 318720
arheoloski-muzej-st@st.tel.hr
www.mdc.hr/split-arheoloski
Otwarte od wtorku do piątku, od 9.00 do 14.00, latem także od 17.00 do 20.00, w soboty i niedziele od 10.00 do 13.00.
Muzeum mieści się w ładnym pałacu, w którym wystawiono prawie całość znalezisk z Salony. Galeria ogrodowa skrywa zabytki grecko-rzymskie: sarkofagi, popiersia, stupy kamienne... Wewnątrz: biżuteria, narzędzia, przybory, monety, itp. Wszystkie przedmioty są zachowane w bardzo dobrym stanie.

MUZEUM CHORWACKICH ZABYTKÓW ARCHEOLOGICZNYCH (Muzej hrvatskich arheo-lośkih spomenika).
Ul. Stjepana Gunjaće bb
tel. (021) 358420
e-mail muzej-has@st.tel. hr
www.mhas-split.hr
Otwarte od wtorku do soboty od 9.00 do 15.00, latem także od 16.00 do 19.00, w niedzielę od 9.00 do 12.00.
Wstęp dla osoby dorosłej: 10 HRK.
Wystawa znalezisk z całego kraju, pochodzących z średniowiecza, w szczególności z okresu od IX do XII w., dokumentujących duchowe i materialne dziedzictwo Chorwatów.

CHORWACKIE MUZEUM MORSKIE (Hrvatski pomorski muzej).
Ul. Glagoljaška 18
tel./ taks (021) 347346
e-mail hpms@hpms.hr
www.hpm.hr
Muzeum mieści się w XVII--wiecznej weneckiej twierdzy Gripe (tvrdava Gripe) i ukazuje historię marynarki w regionie wschodnioadriatyckim - od przybycia Słowian na wybrzeże dalmatyńskie, po XX wiek. Wśród eksponatów znajdują się m.in. elementy osprzętu statków, modele okrętów, broń, instrumenty nawigacyjne i mundury.

RIWIERA MAKARSKA
Riwiera Makarska ciągnie się między Splitem a Dubrownikiem na długości 60 km. W 1498 r. region ten, jako pierwszy w Dalmacji, przeszedł pod panowanie tureckie. W XVI w. riwiera wpadła w ręce Wenecji, a na początku XIX w. okupowały ją oddziały napoleońskie. Turystyka nie ma tu zbyt długich tradycji. Impulsem do rozwoju było trzęsienie ziemi z 1962 r., które spowodowało wiele zniszczeń. Zdecydowano się wówczas przystosować infrastrukturę do nowej gałęzi gospodarki - turystyki.

Główne nadmorskie miejscowości riwiery to Makarska, Brela, Baška Voda, Tućepi i Podgora. Są one do siebie bardzo podobne. Od kilku lat buduje się w nich szpetne betonowe hotele, nastawione na masowego turystę. Jednak gdzieniegdzie, na przykład w Pisaku lub Bratušu, udało się zachować ludzkie proporcje.

Zwiedzanie

PLAC ANDRIJE KAĆICIA (Kaćićev trg).
Stanowi centralne miejsce Makarski. Stoi tu pomnik upamiętniający XVIII-wiecznego poetę chorwackiego Andrija Kaćicia Miošicia. Najważniejszą budowlą placu jest XVII-wieczny jednonawowy kościół św. Marka (crkva sv. Marka). Warto zwrócić uwagę na główny ottarz autorstwa weneckiego rzeźbiarza, Pietro Onighiego. Z XVIII w. pochodzi studnia naprzeciw kościoła.

FRANCISZKAŃSKI KLASZTOR NMP (Franjevaćki samostan sv. Marije).
Czynny latem od 9.00 do 12.00 i od 17.00 do 19.00, poza sezonem od 11.00 do 12.00
Znajduje się we wschodniej części miasta, przy ul. Franjevaćki put. Wybudowany został w XVI w. Skrywa kolekcję barokowych obrazów kościelnych.
Przyklasztorne Muzeum Mięczaków (Malakološki muzej,
ul. Franjevaćki put 1
tel. (021) 611256)
zgromadziło jedną z największych na świecie kolekcję muszli.

Okolice Makarskiej

PARK KRAJOBRAZOWY BIOKOVO
Masyw Biokovo ciągnie się wzdłuż Riwiery Makarskiej, a większą jego część zajmuje park krajobrazowy (Park prirode \"Biokovo\", www.biokovo.com). Wapienne, nagie skały o szarej barwie przeplatają się z grabowymi lasami i rozległymi łąkami. Najwyższy szczyt masywu to Sveti Jure - Góra św. Jerzego osiągająca 1762 m. Prowadzi nań kręta, wąska i niebezpieczna droga, którą od kwietnia do października mogą jeździć samochody. Ze szczytu roztaczają się przepiękne widoki na wybrzeże i wyspy. W parku przebiega granica dwóch stref klimatycznych: śródziemnomorskiej i kontynentalnej, co jest przyczyną częstych zmian pogody. Spośród żyjących tu zwierząt należy wymienić kozice i wilki, a spośród ptaków orła przedniego, gadożera, wieszczka, modraka i jerzyka.

SIEDZIBA PARKU.
Makarską, Trg Tina Ujeuića 1/1
tel./faks (021) 616924
e-mail park-prirode-biokovo@st.htnet.hr
www.biokovo.com
Wejście do parku znajduje się za miejscowością Gornji Tućepi.

BRELA
Brela znajduje się 15 km na północny zachód od Makarski, u podnóża masywu Biokovo. Założyli ją Rzymianie między I a IV w. Liczy 1500 mieszkańców, którzy utrzymują się z rolnictwa i turystyki. W ostatnich latach wybudowano tu olbrzymie hotele. Malutką marinę chętnie odwiedzają żeglarze. Kościół Matki Bożej z Karmelu (crkva Gospe od Karmela) jest zabytkiem z XVIII w., kościół św. Stefana (crkva sv. Stjepana) pochodzi z XIX w.

BAŚKA VODA
Miejscowość oddalona o 9,5 km od Makarski, licząca 2200 mieszkańców. Jeden z najstarszych ośrodków turystycznych na wybrzeżu. Cechą charakterystyczną są długie kamieniste plaże, wzdłuż których rosną piniowe lasy.

BRAČ
Kilka kilometrów na południe od Splitu rozciąga się Brač, największa wyspa dalmatyńska (395 km2). Zamieszkuje ją prawie 14 tys. osób utrzymujących się z rolnictwa i turystyki. Większość wiosek i miast znajduje się na północnym wybrzeżu. Południe jest górzyste i surowsze. Podobnie jak paški sir z wyspy Pag, również ser z Braču słynie z oryginalnego smaku. W miejscowości Bol znajduje się słynna plaża Złoty Róg (Zlatni rat), którą z pewnością widzieliśmy na wielu pocztówkach.

Mimo że często odwiedzany, Brač pozostaje jeszcze na uboczu masowej turystyki. Przyjeżdżają tutaj głównie rodziny z dziećmi oraz stali goście. Ku zadowoleniu osób poszukujących spokoju, mieszkańcy uchronili swoją wyspę przed absurdalnymi budowlami. Uchowały się tu ustronne plaże i dzikie zatoczki. Najbardziej interesujące są miasta Supetar, Milna, Splitska i Bol oraz kompleks Blaca.

Pierwszymi mieszkańcami wyspy byli Ilirowie, którzy wybudowali twierdzę w Škripie, aby bronić się przed najazdami greckimi. Po nich przybyli Rzymianie i uruchomili pierwsze kamieniołomy. W czasach panowania weneckiego wyspa wyludniła się z powodu epidemii dżumy. Później znaleźli na niej schronienie chrześcijanie wygnani przez tureckich najeźdźców. W XVIII w. gospodarka wyspy rozwinęła się dzięki rolnictwu, produkcji oliwy i wina, rybołówstwu, a także kamieniarstwu. Niestety na początku XX w. wirus przetrzebił winnice i wielu hodowców zdecydowało się na opuszczenie wyspy.

Bracki kamień
Już od czasów starożytnych kamień z Braču służył do budowy gmachów. Jest znany nie tylko na wyspie i wybrzeżu dalmatyńskim, ale także szeroko w świecie. Wystarczy wymienić pałac Dioklecjana w Splicie, katedrę w Szybeniku, Biały Dom w Waszyngtonie, parlament w Budapeszcie, parlament w Wiedniu... Jego podstawową cechą jest to, że twardnieje przy zetknięciu z powietrzem.

  • Bol Trogir • Kastela • Split • Riwiera Makarska • Makarska • Drvenik Veli i Drvenik Mali • Solta • Wyspa Hvar • Hvar (miasto) • Stari Grad • Pakleni• Wyspa Vis • Bisevo • Lastovo BOL Najstarsze i najliczniej odwiedzane miasteczko na wyspie. Słynie głównie z plaży Zlatni rat, która ma tę właściwość, że każdego dnia zmienia kształt i położenie. Jest to żwirowo-piaszczysta plaża, z małymi kamyczkami, bardzo przyjemna, ale często zatłoczona. Można na nią dojść wybrukowaną alejką, pełną sklepów z pamiątkami i wypożyczalni rowerów. Port stanowi centrum miasta. Na zachód od portu znajdują się ośrodki turystyczne. We wschodniej części Bolu najważniejszą budowlą jest klasztor dominikański.

Zwiedzanie

KOŚCIÓŁ MATKI BOSKIEJ Z KARMELU (crkva Gospe od Karmela).
Wzniesiony w XVII i XVIII w., mieści się naprzeciw poczty.

KLASZTOR DOMINIKANÓW (Dominikanski samostan).
Na wschodzie miasta, na cyplu Glavica. Przyklasztorny kościół Matki Boskiej Łaskawej (crkva Gospe od Milosti) pochodzi z XV-XVI w. Na terenie klasztoru znajduje się muzeum miejskie, w którym wystawiono dokumenty i przedmioty związane z dziejami Bolu. Wejście do klasztoru poprzedza niewielki preromański kościół św. Jana i św. Teodora (crkvica sv. Ivana i Teodora) z IX-XI w.

PLAŻA ZLATNI RAT.
Plaża z małymi kamykami, przyciągająca tłumy. Latem przeludniona. Jej szpiczasty kształt zmienia się w zależności od pływów i prądów morskich.

SUPETAR
Centrum kulturalne i administracyjne wyspy liczące 2500 mieszkańców. Wszyscy żyją tu z turystów, ale nie pozwalają im się zadeptać. Władze miasta ograniczają wznoszenie nowych budynków. Zabytkowe centrum jest pełne uroku i tętni życiem przez cały rok.

Dla spragnionych adrenaliny: zawody Vanka Regule
Latem 1999 r. po raz pierwszy na wyspie Brač odbyły się zawody dla amatorów sportów ekstremalnych \"Vanka Regule\" co oznacza \"poza zasadami\". Zawodnicy rywalizują w następujących dyscyplinach: funboard, wspinaczka, freediving, kolarstwo górskie, zjazd na deskorolce, paintball, lotniarstwo... Wszystkie te konkurencje są rozgrywane poza ustalonymi regułami. Na przykład wspinaczka jest rozgrywana na dzwonnicy kościoła. Uczestnicy zjeżdżają się z całego świata, a zawody są pilnie śledzone przez chorwackie media. Aby uzyskać o nich więcej informacji lub nawet wystartować, należy zajrzeć na stronę internatową www.vankaregule.com (e-mail vanka.regule@st.htnet.hr). Przydatny kontakt: Ivo Ljube-tić Steka, tel. kom. 098 522 725.

DRVENIK VELI I DRVENIK MALI
Drvenik Veli i Drvenik Mali znajdują się na północny zachód od Šolty. Stanowią idealny cel podróży dla turystów poszukujących spokoju i dzikiej natury. Można się tu dostać jedynie wynajętą łodzią. Nie kursuje żaden prom łączący wyspy z wybrzeżem. Na większej doliczymy się 145 mieszkańców, na mniejszej zaledwie 56. Zajmują się oni rolnictwem, rybołówstwem, uprawą winorośli i oliwek. Turystyka jest wciąż słabo rozwinięta. Zatoki są małe i piaszczyste. Największe z nich to Solinska i Mala Luka na Drveniku Velim.

W czasach imperium rzymskiego wyspy były znane pod nazwą Tariona. W XIII w. mówiło się o Girunie, Geronie, Zeronie lub Zirunie. W 1715 r. na Drveniku Velim wzniesiono kościół św. Jerzego (crkva sv. Jurja). W XVIII w. rodzina Macanoviciów dobudowała mu olbrzymią fasadę.

ŠOLTA
Na zachód od Braču leży wyspa Šolta, która ma nie więcej niż 20 km długości i prawie 4 km szerokości. Już Dioklecjan doceniał jej walory, tu znajdowały się cesarskie łowiska. Z czasów rzymskich pozostały ruiny zabudowań w Mirine i Rogaću. Obecnie wyspa stanowi drugi dom dla wielu mieszkańców Splitu. Dobrze osłonięte od wiatru zatoczki to idealne miejsce dla żeglarzy i plażowiczów. Mieszka tu ok. 1500 osób.

Głównym zajęciem mieszkańców Šolty jest rolnictwo - hodowla owiec oraz uprawa winogron i oliwek. Od niedawna trudnią się dodatkowo wytwarzaniem materiałów budowlanych. Charakterystycznym wyrobem z Šolty jest miód, o smaku, którego nie można porównać z żadnym innym. Latem na trasie Rogač-Split pięć razy dziennie kursuje prom. Jest przystosowany do przewozu samochodów. Istnieją także szybkie połączenia katamaranami. Największe miejscowości wyspy to Nećujam, Grohote, Maslinica i Stomorska. W porcie w Rogaču znajduje się biuro Jadrolinii.

NEČUJAM
Najmłodsza miejscowość Šolty, centrum turystyczne wyspy, z licznymi pensjonatami i lokalami gastronomicznymi. Osiedla noszą imiona starożytnych bogów: Afrodyta, Mars, Wenera.... Znajduje się tu najdłuższa plaża wyspy.

GROHOTE
Główna miejscowość wyspy, położona w głębi lądu, 2 km od portu w Rogaču. Uliczki są kręte, domy wybudowano z kamienia, część z nich jest opuszczona. Grohote znane jest jako kolebka prymitywizmu. Tutaj żyli i tworzyli Eugen Buktenica, Dinko Sule i Marin Kalajzić. To bardzo popularny w Chorwacji styl malarstwa. W Zagrzebiu znajduje się nawet Muzeum Sztuki Naiwnej.

MASLINICA
Port położony nad dobrze osłoniętą zatoką na zachodzie wyspy, zamieszkiwany przez mniej niż 100 osób. W pełni sezonu przeżywa najazd żaglówek, ale mimo to nie traci uroku. Wzdłuż wybrzeża odkryjemy liczne, większe lub mniejsze zatoki z kamienistymi plażami. Wejścia do zatoki strzeże siedem niewielkich wysp. Miasto zostało założone w 1703 r. przez ród Marchi, za zgodą weneckich władz. Pochodzący z tamtych czasów zamek rodu nadal stoi. Obecnie mieści się tu restauracja \"Conte Alberti\". Spokojne miasteczko, znane z doskonałych łowisk. Liczne konoby serwują świeże ryby.

STOMORSKA
Najstarsze miasteczko na wybrzeżu Šolty. Powstało w XVII w. u stóp Sanktuarium Matki Boskiej Sosnowej (crkva Gospe od Bori). Ma bezpośrednie połączenie promowe ze Splitem. Uwaga: znajduje się tu jedyny bankomat na wyspie.

WYSPA HVAR
Hvar, najdłuższa wyspa środkowej Dalmacji (68 km), leży kilka kilometrów od wybrzeża. Jest dziś bardzo popularnym kierunkiem turystycznym, zarówno wśród Chorwatów, jak i mieszkańców innych krajów. Turystów przyciąga dobra infrastruktura, liczne zatoki, zwłaszcza na wybrzeżu zachodnim i północnym, rozległe plaże, bujna i kolorowa roślinność. Słońce świeci tu w ciągu roku przez 2772 godziny - najdłużej w Chorwacji. Dwa główne miasta to Hvar na południowym wybrzeżu, w zachodniej części wyspy, i Stari Grad na północy.

  • Hvar (miasto)
  • Stari Grad JELSA Ładne, osłonięte wzgórzami miasteczko na północnym wybrzeżu wyspy, ze starymi weneckimi domami wokół portu. Zostało zbudowane w XIV w., a ufortyfikowane w XVI w. Rozwinęło się szczególnie w XIX w. dzięki stoczniom i produkcji wina. Obecnie turystyka ma coraz większe znaczenie w gospodarce miejscowości. Jelsa wyróżnia się piniowymi lasami, wspaniałymi piaszczystymi plażami i zatoczkami wprost stworzonymi do kąpieli.

VRBOSKA
Małe, urocze, nadmorskie miasteczko na zachód od Jelsy. Nazywa się je \"małą Wenecją\" z uwagi na kamienne mostki zawieszone nad rzeką, wpadającą tu do morza. Drugim, charakterystycznym wyróżnikiem Vrboski jest ufortyfikowany, renesansowy kościół NMP (crkva sv. Marije) wznoszący się nad miastem, z okrągłą, ząbkowaną wieżą.

HVAR (miasto)
Eleganckie, średniowieczne miasto zbudowane pomiędzy turkusowymi i przejrzystymi wodami Adriatyku a piniowym lasem. Linia brzegowa jest usiana skalistymi zatoczkami, w których można się kąpać. Wybrukowana w całości starówka jest strefą zarezerwowaną dla ruchu pieszego.

Zwiedzanie

*PLAC ŚW. STEFANA (TRG SV. STJEPANA). *
Największy plac w Dalmacji. W ogródkach tutejszych kawiarni i restauracji spotykają się zarówno turyści, jak i mieszkańcy miasta. Hvar rozrastał się przede wszystkim na północ od placu. Dopiero w XV w. zaczęto zabudowywać wschodnie wybrzeże zatoki Hvar. Na środku placu znajduje się studnia z 1475 r. Główna brama miasta (Porta del Datolo) pochodzi z 1454 r.

KATEDRA ŚW. STEFANA (katedrala sv. Stjepana).
Budowlę wzniesiono na ruinach benedyktyńskiego klasztoru z XII w. i gotyckiej katedry z XIV w. Prace prowadzono etapami pomiędzy XVI a XVII w., a wnętrze zostało całkowicie ukończone dopiero w XVIII w. Fasada stanowi połączenie stylu renesansowego i barokowego, dzwonnica jest utrzymana w stylu renesansowym. W środku znajdują się wspaniałe obrazy wykonane przez weneckich mistrzów, płaskorzeźby Biczowanie Chrystusa i Zwiastowanie oraz XV-wieczne ikony. To w tej katedrze spoczywają relikwie św. Prospera.

ARSENAŁ (Arsenal).
Tuż przy porcie. Budynek został wzniesiony w XIII w. i służył do naprawiania uszkodzonych okrętów wojennych. W tym samym budynku, za fasadą z drzwiami w kształcie tuku, znajduje się dawny miejski magazyn, gdzie przechowywano rezerwy zboża i soli. Arsenał został zniszczony podczas najazdu Turków w 1571 r. Budynek odbudowano i w 1612 r. uruchomiono w nim pierwszy w Europie teatr publiczny, zorganizowany dzięki zaangażowaniu całej wspólnoty miasta. Pamiętajmy, że w tamtej epoce jedynie królowie i arystokraci mieli dostęp do kultury. Obecnie każdego lata wystawiane są tu sztuki klasyczne.

TWIERDZA ŚPANJOL (tvrdava Śpanjol).
Położoną na szczycie wzgórza, zburzona na skutek wybuchu prochu armatniego, a następnie odbudowana w XVI w. W czasach dominacji francuskiej wzmocniona i powiększona. Z fortecy rozpościera się ładny widok, ale poza tym miejsce nie oferuje niczego szczególnego.

KLASZTOR FRANCISZKANÓW (Franjevaćki samostan).
Zbudowany pomiędzy 1461 i 1471 r. służył marynarzom za przytułek. W ładnym, otaczającym klasztor ogrodzie znajduje się stary, ok. trzystuletni cyprys. Rośnie naprzeciw refektarza. Zabytkowy refektarz i przyległa do niego sala pełnią dziś funkcję muzeum. Mieści się tam m.in. zbiór rękopisów, map morskich i obraz Ostatnia wieczerza, wykonany w XVI w. przez Mateo Ponzonniego.

  • Stari Grad Trogir • Kastela • Split • Riwiera Makarska • Makarska • Brać • Bol • Drvenik Veli i Drvenik Mali • Solta • Wyspa Hvar • Pakleni• Wyspa Vis • Bisevo • Lastovo STARI GRAD Miasto położone na północnym wybrzeżu Hvaru zamieszkane przez ok. 1800 osób. Tutaj wysiądziemy, przypływając na wyspę promem ze Splitu. Turyści w większości przypadków spieszą się, by dotrzeć do Hvaru, i rzadko zatrzymują się w Starim Gradzie na dłużej. Tymczasem jest to jedno z najstarszych miast w Europie, założone przez Greków w IV w. p.n.e., którzy nazywali je Faros. A przede wszystkim jest dużo tańsze niż Hvar. W pobliżu znajduje się półwysep Kabal - śliczny, dziki zakątek wyspy.

Zwiedzanie

ZAMEK PETRA HEKTOROIVICIA (tvrdalj Petra Hektorovića).
Otwarte od 9.00 do 13.00 i od 17.00 do 21.00.
Ufortyfikowana posiadłość chorwackiego XVI-wiecznego poety Petra Hektorovicia, autora renesansowego poematu epickiego \"Ribanje i ribarsko prigovaranje\" (\"Rozmowy o łowieniu ryb\"). Znajduje się ona w centrum miasta, przy placu Trg Tvrdalj. W środku, na ścianach, znajdziemy prywatne notatki poety spisane po łacinie i chorwacku. Staw rybny na dziedzińcu otoczonym krużgankami przypomina o największej pasji poety. Można również zwiedzać okazały ogród, w którym poeta hodował egzotyczne rośliny.

KLASZTOR DOMINIKANÓW (Dominikanski samostan).
Znajduje się za ogrodem Hektorovicia, przy skrzyżowaniu ulic Kod sv. Petra i Torjun. Założony został w 1482 r., znajdziemy tu obraz ze szkoły Tintoretta, zatytułowany \"Złożenie Chrystusa do grobu\". Być może jest to dzieło samego mistrza.

PAKLENI
Archipelag złożony z ok. 20 wysp rozsianych po morzu naprzeciw miasta Hvar. Największa z nich to Wyspa św. Klemensa (Sveti Klement). Ponieważ leży najbliżej Hvaru, cieszy się dużą popularnością. Dobrze jest tam uciec, gdy wielkomiejska wrzawa staje się zbyt męcząca. Taksówką wodną wynajętą w hvarskim porcie dotrzemy na miejsce w ciągu 30 min. Wyspę porasta egzotyczna roślinność. Na miejscu znajdziemy kilka restauracji i mnóstwo małych zatoczek, w których można się wykąpać.

Jest to doskonałe miejsce na spędzenie wakacji przez amatorów przyrody, spokoju i sportów wodnych. Do rodziny Meneghello należy 300 ha tego zakątka raju. Rodzina osiedliła się tu w 1848 r., gdy Eugen Meneghello, farmaceuta z Hvaru, dorobił się fortuny na equisentialu, leku produkowanym na bazie dzikiego rozmarynu. Postanowił wtedy utworzyć ogród egzotyczny z kaktusami, mimozami, eukaliptusami, drzewami oliwnymi i innymi roślinami aromatycznymi.

Dno tej części Adriatyku obfituje we wraki, w których znajdowane są jeszcze amfory. Dzięki temu rodzina Meneghello posiada jedną z największych kolekcji amfor. W pobliżu rodzinnej restauracji utworzono galerię chorwackiej sztuki nowoczesnej, a ściany budynków i bungalowów są pokryte dziełami. Od kilku lat w zatoce Palmižana istnieje marina ACI, która może pomieścić 160 łodzi.

Aby dopłynąć na inne wyspy, czy to taksówką, czy wynajętą łódką, potrzeba więcej czasu. Są tak samo piękne, jak Wyspa św. Klemensa, ale dociera tam nieco mniej ludzi, co jest niewątpliwą zaletą.

WYSPA VIS
Jedna z najładniejszych wysp Chorwacji, położona nieco na uboczu, ale od niedawna uznawana za bardzo atrakcyjny kierunek turystyczny. Jednak w żadnej mierze nie może konkurować ze swoimi sąsiadkami, gdyż jest zbyt mała i zbyt delikatna, aby stać się ośrodkiem masowej turystyki. Wyspę można obejść pieszo, podążając wzdłuż wybrzeża wysadzaną palmami drogą, przy której stoją wspaniałe wille. Do 1992 r. Vis stanowiła bazę wojsk jugosłowiańskich. Obecnie jej mieszkańcy żyją głównie z uprawy drzew oliwnych i winogron oraz z rybołówstwa. Na wyspie występują problemy ze słodką wodą. W sezonie turystycznym zaopatrzenie musi docierać drogą morską. W IV w. p.n.e. wyspę zasiedlili Grecy, którzy zbudowali tu osadę Issu. Wkrótce założyli kolonie na Korćuli i w Trogirze. Osada szybko stała się ważnym miastem. Rzymianie zbudowali teatr, świątynię, łaźnie. Niestety na skutek wojen pomiędzy Cezarem a Pompejuszem wyspa utraciła prestiż i przeszła pod administrację Hvaru. Po Wenecjanach i Francuzach, w XIX w. nastali Austriacy,
którzy przywrócili wyspę do życia.

VIS (miasto)
Mała miejscowość licząca 2000 mieszkańców. Szlacheckie rody z Hvaru budowały tu swoje rezydencje. Miasto zostało ufortyfikowane w XVII w. Obok miasta, w głębi zatoki znajdują się ładne plaże, piaszczyste lub kamieniste. Miasto jest podzielone na dwie dzielnice: Luka na zachodzie i Kut na wschodzie. Ta ostatnia jest oazą spokoju. Znajdziemy tu kilka kawiarni i tawernę Vatrica.

KOMIŽA
Komiža leży na wschodnim wybrzeżu wyspy, u podnóża góry Hum, która wznosi się 587 m n.p.m. Zatoki są tu szersze i liczniejsze. Miasteczko słynie ze zręczności swoich marynarzy i rybaków, których umiejętności są dziś znane aż w Kalifornii. Ponad miastem góruje ufortyfikowany klasztor Franciszkanów z Gradiny.

BIŠEVO
Położona jedynie 5 km od Komižy, maleńka wysepka Biševo jest cicha i spokojna. Jej główną atrakcją jest Jaskinia Błękitna (Modra śpilja). Kiedy słońce znajduje się w zenicie, promienie wpadają do groty przez podwodny otwór, rzucając na jej ściany niebieskofioletowe światło. Imponujące zjawisko.

LASTOVO
Najbardziej egzotyczna wyspa Adriatyku. Z powodu swego strategicznego położenia (najdalej wysunięta na południowy zachód zamieszkana wyspa chorwacka) przez ponad 40 lat była niedostępna dla zagranicznych turystów. Baśniowe krajobrazy wyspy tworzy 46 pagórków wznoszących się nad lesistymi dolinami, a wybrzeże kryje mnóstwo przepięknych zatoczek.

Miasto Lastovo - usytuowane na południowym zboczu wzgórza, niczym starożytny amfiteatr, znane jest z zabytkowych domów (najstarsze z XV w.), fantazyjnych kominów (fumari) i karnawałowych tradycji (Pokład). Archipelag Lastovo (wyspa wraz z 46 okolicznymi wysepkami) najprawdopodobniej zostanie w tym roku ogłoszony 11. parkiem krajobrazowym Chorwacji.

d2zlqw5
Oceń jakość naszego artykułu:
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.

Komentarze

Trwa ładowanie
.
.
.
d2zlqw5

Pobieranie, zwielokrotnianie, przechowywanie lub jakiekolwiek inne wykorzystywanie treści dostępnych w niniejszym serwisie - bez względu na ich charakter i sposób wyrażenia (w szczególności lecz nie wyłącznie: słowne, słowno-muzyczne, muzyczne, audiowizualne, audialne, tekstowe, graficzne i zawarte w nich dane i informacje, bazy danych i zawarte w nich dane) oraz formę (np. literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne, programy komputerowe, plastyczne, fotograficzne) wymaga uprzedniej i jednoznacznej zgody Wirtualna Polska Media Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie, będącej właścicielem niniejszego serwisu, bez względu na sposób ich eksploracji i wykorzystaną metodę (manualną lub zautomatyzowaną technikę, w tym z użyciem programów uczenia maszynowego lub sztucznej inteligencji). Powyższe zastrzeżenie nie dotyczy wykorzystywania jedynie w celu ułatwienia ich wyszukiwania przez wyszukiwarki internetowe oraz korzystania w ramach stosunków umownych lub dozwolonego użytku określonego przez właściwe przepisy prawa.Szczegółowa treść dotycząca niniejszego zastrzeżenia znajduje siętutaj