Uwaga na mróz!

Trzy najważniejsze zewnętrzne (niezależne od nas) czynniki prowadzące do powstawania odmrożeń to: mróz (a także czas, przez jaki jesteśmy na niego narażeni), wiatr (im większy, tym gorzej), wysoka wilgotność powietrza.

O podatności na odmrożenia decydują też nasze indywidualne cechy, przede wszystkim: wydolność krążenia, tempo przemiany materii, przebyte wcześniej odmrożenia: uszkodzone miejsca, nawet jeśli na pozór zostały całkowicie wyleczone, są na ogół bardziej wrażliwe na zimno i podatne na nowe odmrożenia.

Do odmrożeń mogą przyczyniać się ponadto: niewłaściwie dobrana (zbyt cienka lub obcisła) odzież, brak aklimatyzacji, odwodnienie organizmu, ogólne fizyczne wyczerpanie organizmu, głód, unieruchomienie, picie alkoholu lub palenie tytoniu, przyjmowanie niektórych leków (zwężających naczynia skórne).

Najbardziej narażone na odmrożenia są odsłonięte fragmenty twarzy: uszy, nos, policzki oraz stopy i dłonie, które jako pierwsze organizm „poświęca” w warunkach wychłodzenia, skupiając się na ogrzaniu najważniejszych organów ciała. Zbyt ciasne, uciskające buty oraz mokre skarpetki lub rękawiczki to gotowy przepis na odmrożenie. Zawsze warto mieć przy sobie (np. w samochodzie) zapasowe suche skarpetki, dodatkową czapkę i rękawiczki.

Twarz smarujmy tłustym kremem, co zapobiegnie także nadmiernemu przesuszeniu skóry na mroźnym wietrze (unikajmy natomiast kremów o dużej zawartości wody – zamiast chronić mogą przysporzyć kłopotów). Kremem lub pomadką ochronną powinniśmy zabezpieczyć także usta. Odradzić należy praktykowane przez niektórych szczelne osłanianie (szalikami, czapkami kominiarkami itp.) ust i nosa – w takich sytuacjach wydychana para wodna zostaje gwałtownie oziębiona, skrapla się na materiale i szybko zamarza, w wyniku czego zostaje on kompletnie zalodzony. W warunkach ostrego mrozu zjawisko to zachodzi także wtedy, gdy pozostawimy twarz odsłoniętą – jeśli ktoś nosi wąsy, nie będzie musiał długo czekać na piękne sople pod nosem.