Wróciła do Polski z emigracji. Pół roku później… pakowała walizki

Wizja zbliżającego się Brexitu zmusza wielu polskich imigrantów do przemyślenia, czy chcą być częścią brytyjskiego społeczeństwa. Od lat zmieniające się rządy w Polsce namawiają jednak i tak: "Wróćcie!". Jak zresztą i wszystkich rodaków za granicą. Autorka bloga "Miss TwentySomething" też wróciła, mając nadzieję, że Polska jest tym, czego szuka. Wcześniej przez łącznie 5 lat mieszkała w Kalifornii i Wielkiej Brytanii. Życie tam miało swoje plusy i minusy. Życie w Polsce tych drugich miało jednak nieco więcej. I chociaż tekst zaczyna się od tego "dobrego", to koniec końców, autorka nie z ich powodu znów mieszka w Londynie.

– Często dzieją się tu rzeczy, które nie powinny mieć miejsca w rozwijającym się kraju – czytamy. Z jej perspektywy, pierwsza wada Polski to maruderstwo. – Mam wrażenie, że ludzie narzekają z każdego możliwego powodu. Większość z nich wydaje się być ciągle zdenerwowana, smutna i nieszczęśliwa – zauważa w swoim wpisie niosącym się po sieci i radzi, by wziąć sprawy w swoje ręce. Dalej stwierdza, że w ojczyźnie trudno o profesjonalistów. – Wielu managerów nie nadaje się na stanowiska, które zajmują. Nie mają pojęcia o tym jak zarządzać – precyzuje zarzut. Z drugiej strony obrywa się szefom młodych osób, marzących o rozwoju, a jej zdaniem, stojących w martwym punkcie zawodowego życia.

Co jeszcze jest nie tak w Polsce, jak być według Kornelii powinno? Podkreślanie pochodzenia, właściwie wyłącznie ze strony rodowitych warszawiaków. Blogerka spotykała na swojej drodze takich, dla których fakt, że są ze stolicy, był na wagę złota. – Ja zdecydowanie wolę być nazwana „Słoikiem” niż Typowym Warszawiakiem – stwierdza. Nie lepsze zdanie ma o uniwersytetach. Przekonuje, że nie do pojęcia jest dla niej, by profesor zaliczał egzamin metodą "chybił-trafił", rzucając arkuszami albo w ogóle się na egzaminie nie pojawiał. Na koniec Kornelia nie zostawia suchej nitki na taksówkarzach korporacyjnych. Ona sama korzysta z Ubera i jest zszokowana, że zamówione auto nie podjedzie po nią w konkretne miejsca – bo kierowca boi się "kolegów" z korporacji.

Listę "grzeszków" mają zamykać polskie lotniska. – Nawet o 5 rano przejście przez kontrolę celna zajmuje 1.5 – 2.5 h i nie wyssałam sobie tego z palca. Panie przy ”gejtach” są strasznie niemiłe i nieludzkie. I nie spodziewajcie się, że wywołają Wasze nazwisko przy "final call" – ocenia młoda emigrantka. Czy to już koniec? Nie. – Mogłabym wymieniać bez końca – zaznacza, dodaje jednak, że wszystko, co napisała i ma w głowie, to jej subiektywna opinia. Intrygująca, trzeba zauważyć, bo dająca nową perspektywę. Od kilku miesięcy 24-latka znów jest obywatelką Londynu. Szczęśliwą, która krótki epizod w Polsce podsumowuje wiele mówiącym zdaniem: "Przede wszystkim przekonałam się raz na zawsze, że Polska nie jest krajem w którym chcę się osiedlić i sądzę, że powinno w końcu przestać dziwić polityków to, że młodzi ludzie wciąż emigrują".