Wyspa Susak
Ta najdalej położona wyspa zachowała stare tradycje, język, strój i obyczaje. Na jej wapiennym podłożu znajdują się piaszczyste wydmy dochodzące nawet do kilkuset metrów wysokości, więc rzadki tu kamień staje się bezcenny.
Dojeżdżając do miasta, w którym obecnie żyje ok. 188 osób, z daleka widzimy bielejący w słońcu cmentarz. To jedyne miasto na wyspie, a podzielone jest na dwie osady: starsze Gornje Selo, które powstało w XI w. jako opactwo Benedyktynów i nowsze Donje Selo zlokalizowane przy nadbrzeżu. Obok opactwa w kościele św. Mikołaja (sv. Nikole) zachował się duży, romański krucyfiks zwany „Duży Bóg” (Veliki Bog) z XII w., który według legendy przypłynął tu z falami morskimi i od czasu, gdy zakonnicy powiesili go w kościele, nie można go stamtąd wynieść.
Na wyspie zachował się bardzo interesujący strój ludowy – dziewczęta noszą poukładane w gęste fałdy, krótkie spódniczki w żywych kolorach, a mężatki podobne w ciemnych kolorach. Wyjątkowo piękne i bogate są tańce ludowe i zwyczaje ślubne. Powszechnie znane są również tutejsze wina. Plaże wyspy są rajem dla osób, które nie potrafią pływać. W mieście jest biuro informacji turystycznej, tel.: +385 51 231547, poczta, tel.: +385 51 239118, i kapitanat portu, tel.: +385 51 239001.
_ Źródło: Bezdroża _
