Jak wybrać sprzęt narciarski?

Jeśli zamierzamy realizować łatwe, krótkie, rekreacyjne wycieczki, podczas których będziemy głównie chodzić (a bardzo rzadko zjeżdżać), najlepszym wyborem będą okrawędziowane „śladówki” z łuską (lub możliwością montażu wąskich fok), lekkim wiązaniem w standardzie BC NNN i odpowiednimi butami skórzanymi lub półskorupami.

Ci, którzy planują bardziej zaawansowaną turystykę „plecakową” (w tym wycieczki wielodniowe), obejmującą obok typowej wędrówki liczne zjazdy, powinni wybrać odpowiednie narty tourowe oraz wiązania i skorupy tourowe, względnie narty i wiązania telemarkowe (najlepiej aktywne, w standardzie NN 75 mm, kablowe lub płytowe) wraz ze współpracującymi z nimi skorupami lub półskorupami telemarkowymi. Należy pamiętać, że sprzęt telemarkowy wymaga opanowania specyficznej techniki jazdy – jeśli chcemy pozostawać w zgodzie z pierwotną norweską szkołą jazdy, musimy nauczyć się dosyć trudnych, egzotycznie wyglądających manewrów.

Najbardziej uniwersalne pozostają narty tourowe. Dają one możliwość poruszania się w dowolnym terenie, nie tylko po bezdrożach, ale także po stromych stokach zjazdowych (utwardzonych bądź nie) i utrzymanych trasach biegowych. W tym ostatnim przypadku jedyną „stratą” będzie większy wysiłek włożony w prowadzenie cięższych nart. Podczas łatwej, krótkiej wycieczki, mając narty tourowe, zyskujemy większą niezależność od warunków pogodowych i terenowych – możemy dowolnie modyfikować trasę, bezpiecznie zjechać stromym stokiem, pokonać łatwo głęboki jar itd. Ponadto, jeśli tylko zechcemy, możemy udać się na wyciąg i używać naszych nart jako pełnoprawnego sprzętu zjazdowego. Oczywiście relacja taka nie działa „w drugą stronę” – decydując się np. na narty śladowe, zmuszeni będziemy do ograniczenia zakresu działalności narciarskiej (zwłaszcza w zakresie zjazdów).

Wybierając narty tourowe, pamiętajmy o ich specjalizacji – jeśli zamierzamy głównie wędrować, zdecydujmy się na model słabiej taliowany, lżejszy, stosunkowo długi, ale węższy. Jeżeli równie często maszerujemy i zjeżdżamy (a czasem lubimy pojeździć na przygotowanych stokach przy wyciągu), najlepsze będą któreś z nart uniwersalnych, nieco krótsze i szersze, mocniej taliowane, o promieniu skrętu ok. 20–25 m. W przypadku, gdy naszą „jedyną radością” są ekstremalne zjazdy po nietkniętych nartą eksponowanych zboczach, żlebach itp., powinniśmy wybrać bardzo wytrzymałe, stosunkowo krótkie, szerokie i zdecydowanie taliowane narty wyczynowe (freeridowe). Do wszystkich rodzajów desek instalować możemy zarówno wiązania tourowe, jak i telemarkowe – w przypadku tych ostatnich w zastosowaniach turystycznych najlepiej sprawdzają się stosunkowo najcięższe, ale i najbardziej wytrzymałe wiązania NN 75 mm, z kablem obejmującym mocno tył buta. Warto pamiętać, że w zastosowaniach „marszowych” lepiej sprawują się wiązania
neutralne, zaś w zjazdowych aktywne (tzn. takie, w przypadku których odchylenie buta wymaga przyłożenia większej siły), często montowane na płytach podwyższających.