Lepiej biegać niż chodzić po Księżycu

Poruszanie się po powierzchni Księżyca różni się od chodzenia po powierzchni Ziemi z dwóch powodów. Po pierwsze, panuje tam sześciokrotnie słabsza grawitacja, po drugie, skafandry chroniące astronautów krępują ich ruchy. W amerykańskim Massachusetts Institute of Technology naukowcy próbują zaprojektować skafandry, które będą najlepiej służyły pracującym na Księżycu ludziom.

Z obserwacji wynika, że poruszanie się w skafandrze ciśnieniowym przypomina chodzenie w balonie wypełnionym powietrzem, dlatego nogi trudno się zginają, bo całość stara się utrzymać swój oryginalny kształt. Zbudowany do testów egzoszkielet z włókien szklanych działa podobnie. Kiedy ubrana w niego osoba zgina nogę w kolanie, skafander stara się ją wyprostować. Jednocześnie odkryto, że powoduje to efekt sprężynowania, dzięki czemu bieganie staje się mniej męczące. Według naukowców, takie samo zjawisko może zachodzić w skafandrach astronautów. \"Skafander jakby przechowuje energię\" - tłumaczy jeden z uczestniczących w projekcie badaczy, Christopher Carr.

O tym, że po Księżycu łatwo się biega mówili amerykańscy astronauci, którzy wylądowali na jego powierzchni. \"Zdawało mi się, że mógłbym biegać po Księżycu w nieskończoność, a moje nogi w ogóle by się nie zmęczyły\" - pisał w swojej książce Alan Bean. Harrison Schmitt, biorących udział w programie Apollo, który jako ostatni postawił stopę na Księżycu wspominał, że poruszał się po jego powierzchni jakby biegał na nartach.

Dlatego, zdaniem specjalistów, astronauci, którzy w przyszłości będą badali powierzchnię Księżyca, powinni w swoich skafandrach biegać, zamiast chodzić. Pozwoli im to mniej się zmęczyć i dzięki temu zaoszczędzić np. zapasy tlenu. Zmniejszone przyciąganie dodatkowo ograniczy zmęczenie mięśni.

(PAP)