Mauretania. Bezpieczeństwo. Waluta. Język. Informacje praktyczne

www.msz.gov.pl

_ Stolica: Nawakszut Waluta: ugijja (UM); 1 USD = 239 UM; 1 EUR = 378 UM *(kurs z 11.04.2008) Język urzędowy: arabski Inne języki: francuski * _

WIZA I PRZEPISY WJAZDOWE
Obywatele polscy udający się do Mauretanii objęci są obowiązkiem wizowym (najbliższe maure­tań­skie przedstawicielstwa dyplomatyczne znajdują się w Moskwie i w Paryżu)
. Istnieje możliwość uzyskania wizy mau­re­tań­skiej w Konsulacie Generalnym tego kraju w Casablance. Przyznanie jej uzależnione jest m.in. od posiadania biletu lotniczego, często jednak wystarczy adres hotelu w Mauretanii. W zasadzie nie ma praktyki wydawania wiz na granicy. Wizy turystyczne ważne są na okres 30 dni (z możliwością przedłu­żenia na miejscu). Można ubiegać się o wizę wielokrotnego wjazdu (w przypadku planowania podróży do Senegalu lub Mali). Granicę lądową można przekraczać od strony Sahary Zachodniej; została ona otwarta w 2002 r.

PRZEPISY CELNE
Nie ma ograniczeń w przywozie dewiz. Obo­wiązuje zadeklarowanie wwożonej kwoty. Wywóz pieniędzy ograniczony jest do wysokości kwoty zadeklarowanej przy wjeździe. Jako kraj muzułmański Mauretania nie zezwala na przywożenie wieprzowiny i alkoholu.

MELDUNEK
Nie ma obowiązku meldunkowego.

UBEZPIECZENIE
Zaleca się wykupienie ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków.

SZCZEPIENIA I SŁUŻBA ZDROWIA
Mimo oficjalnych deklaracji o braku zagrożeń epidemiologicznych w Mauretanii występuje ameboza, a także ogniska cholery i trądu; na południu, przy granicy z Senegalem – również malaria. Mogą występować ogniska wścieklizny, także w miastach. Wskazane jest zaszcze­pienie się przed przyjazdem przeciw żółtaczce typu A. Pora deszczowa (początek: lipiec/sierpień) powoduje wzrost zagro­żenia choro­bami. Należy zwracać szczególną uwagę na higienę oraz pić wyłącznie wodę przegotowaną (lub mineralną), owoce i warzywa starannie myć i obierać przed spożyciem. Ośrodki opieki medycznej są płatne. Należność za standardową wizytę lekarską nie przekracza równowartości 20 EUR. Jedynie miasta Nawakszut i Nuadibu mają szpitale o przyzwoitym standardzie.

INFORMACJE DLA KIEROWCÓW
Wymagane jest ubez­pie­cze­nie pojazdu i międzynarodowe prawo jazdy. W myśl miejsco­wego prawodawstwa – w razie wypadku winny jest zawsze użyt­kownik pojazdu nie ubezpieczonego. Pojazd jest rekwirowany przez policję, bez możliwości odzyskania. Dostęp do wielu obszarów możliwy jest jedynie samochodem terenowym.

PODRÓŻOWANIE PO KRAJU
Mimo że nie ma ograniczeń w poruszaniu się po kraju, niewskazane jest podróżowanie do sąsiadującego z Algierią północno-wschodniego obszaru kraju (napady rabunkowe, przypuszczalna obecność ugrupowań terrorystycznych). Drogi główne są w dobrym stanie. Poruszanie się samochodem nocą jest szczególnie niebezpieczne z uwagi na fatalny stan techniczny pojazdów oraz brak oświetlenia ulicznego w miastach. Istnieje dobrze rozwinięta sieć połączeń auto­buso­wych i samochodowych (minibusy, duże taksówki, samochody terenowe). Na obszary nie zurbanizowane należy wyjeżdżać samochodami terenowymi, gdyż dojazd do wielu miejscowości nie jest inaczej możliwy, zwłaszcza w porze deszczowej.

Sieć hotelowa jest w Mauretanii niezbyt dobrze rozwinięta (np. w stolicy kraju Nawakszut są tylko dwa hotele o odpowiednim standardzie); czynne są prowadzone przez Europejczyków schroniska młodzieżowe.

Większość powierzchni kraju to obszary pustynne, co należy uwzględnić przy planowaniu podróży (odpowiednie zapasy wody, nakrycie głowy, chusta zasłaniająca twarz od piasku, krem z mocnym filtrem). Nie wszędzie jest woda bieżąca, chociaż w większości wiosek są studnie. Sklepy są zazwyczaj słabo zaopatrzone. Koszty utrzymania (woda, żywność, transport) są wysokie.

BEZPIECZEŃSTWO
Po zamachu wojskowym w 2005 r. w Mauretanii zaczęto przeprowadzać demokratyczne reformy. W 2006 r. odbyły się wybory parlamentarne, a w 2007 r. – prezydenckie. W 2007 r. doszło do kilku zamachów terro­rystycz­nych (w tym na turystów zagranicznych) przeprowadzonych przez grupy powiązane z al Kaidą.

RELIGIA I OBYCZAJE
Należy przestrzegać norm obyczajowych obowiązujących w krajach muzułmańskich, a zwłaszcza powstrzymywać się od jedzenia, picia i palenia w miejscach publicznych w czasie ramadanu, muzułmańskiego miesiąca postu (w 2008 r. – od ok. 3 września do ok. 3 października). Generalnie jednak zaleca się ograniczenie podróży – zarówno turystycznych, jak i biznesowych – w tym okresie. Kobiety winny unikać zbyt swobodnych strojów, szczególnie poza stolicą. Wstęp do meczetów dla niemuzułmanów jest zabroniony. Należy unikać ostentacyjnego fotografowania w miejscach publicznych – reak­cje miejscowej ludności bywają bardzo agresywne. Zakaz fotografowania obiektów wojskowych i gmachów urzędów państwowych jest często rozszerzany przez policję także na inne zabudowania.

PRZYDATNE INFORMACJE:
• Mauretańska ugijja jest walutą niewymienialną. Kurs wymiany dewiz jest właściwie jednolity w bankach, hotelach i w legalnie działających kantorach, gdzie bywa niekiedy korzystniejszy.
• Na pobyt w Mauretanii należy zaopatrzyć się w gotówkę i czeki podróżne. Sieć bankomatów jest bardzo ograniczona, a karty VISA są akceptowane jedynie w nielicznych miejscach.
• Alkohol jest dostępny w niektórych hotelach i restauracjach o wyższym standardzie.