Najmłodsze miasta na świecie

Almere jest najmłodszym miastem w Holandii. Jego budowa rozpoczęła się w 1976 roku, zaś prawa miejskie otrzymało siedem lat później. To także największa, licząca 216 tys. mieszkańców aglomeracja regionu Flevoland, siódma pod względem wielkości w kraju. Decyzja o budowie nowego miasta była spowodowana powiększającą się społecznością Holandii i próbą sprostania zapotrzebowaniom mieszkaniowym. Nowe domy, budynki administracji publicznej, sklepy i szkoły wzniesiono na _ polderach _, czyli terenach "odzyskanych" z morza, osuszonych i dostosowanych pod zabudowę. Plan urbanistyczny miasta został stworzony przez pracownię, którą wyłoniono w drodze konkursu, zaś najważniejsze obiekty w Almere zostały zaprojektowane przez najlepszych na świecie architektów - m.in. UNStudio, Christian de Portzamparc czy Gigon Guyer. W październiku 2007 r. rada miasta dokonała porozumienia z rządem, aby sukcesywnie zasiedlać aglomerację i aby do 2030 liczba mieszkańców wzrosła do co najmniej 350 tysięcy.

wg/ik

Budowa Masdaru, położonego 17 km na południe od Abu Zabi, stolicy Zjednoczonych Emiratów Arabskich (ZEA), została zainicjowana w 2006 r. Ma symbolizować nowy rozdział w historii kraju, do tej pory kojarzonego głównie z wydobyciem ropy naftowej. W Masdarze mają zostać stworzone idealne warunki do życia w miejscu, które jest nieprzyjazne ze względu na upały, jałowe gleby i utrudniony dostęp do wody pitnej. Założyciele _ smart city _ chcą udowodnić, że stworzenie inteligentnego, idealnego miasta na pustyni jest możliwe. Całą jego powierzchnię zajmują chodniki, parki, skwery i budynki, natomiast transport kołowy będzie funkcjonować pod ziemią. Realizacja zainicjowanego w 2006 r. projektu miała pierwotnie zakończyć się 10 lat później. Data jednak uległa zmianie. Obecnie przewiduje się, że ukończenie inwestycji nastąpi między 2016 a 2020 rokiem. Miasto o docelowej powierzchni 6 km kw. ma być domem dla 50 tys. mieszkańców oraz miejscem pracy dla 40 tys. kolejnych osób. Koszt inwestycji to ok. 20 mld
dolarów (ok. 73 mld zł).

Songdo, choć jeszcze w budowie, już oficjalnie zostało ogłoszone miastem. Na chwilę obecną zamieszkuje je ok. 60 tys. osób. Znajduje się w Korei Południowej w pobliżu Morza Żółtego, a powstało na sztucznie usypanej wyspie w pobliżu Incheon. Songdo to jedno z pierwszych metropolii na świecie zbudowanych od podstaw według ultranowoczesnych założeń urbanistycznych i z wykorzystaniem technologii ekologicznych. W zamierzeniu ma konkurować z takimi megalopolis, jak Szanghaj, Hongkong czy Singapur. Zakończenie budowy planowane jest na 2016 rok. Plany przewidują, oprócz typowych biurowców, także utworzenie szkół, szpitali, apartamentowców i replik znanych obiektów, takich jak nowojorski Central Park czy kanały weneckie. Koszt projektu ocenia się na ok. 150 mld złotych. Co ciekawe, Songdo powstało jako siedziba _ Zielonego Funduszu Klimatycznego _, która dysponuje 100 miliardami dolarów na realizację celów związanych z nowoczesnym wykorzystaniem energii. O pełnienie tej roli ubiegała się
również Warszawa, Genewa, Mexico City, Windheok (Namibia) i Bonn.

Shenzhen to prawie 9-milionowa metropolia, która znajduje się w południowo-wschodnich Chinach. Miasto graniczy z Hongkongiem, jednym z największym na świecie megalopolis. Jest ogromnym ośrodkiem gospodarczym i finansowym, które powstało jako kapitalistyczny eksperyment. Shenzhen kilkadziesiąt lat temu było niewielką osadą rybacką, jednak wszystko zmieniło się w maju 1980 r., kiedy utworzono tam pierwszą w Państwie Środka specjalną strefę ekonomiczną. Przyczyniło się to do gwałtownego rozwoju, a mała wioska w krótkim czasie przekształciła się w ogromną metropolię. Warto podkreślić, że w Chinach w ciągu ostatnich 30 lat powstało ok. 400 miast i miasteczek. Shenzhen jest największym z nich.

Astana, stolica Kazachstanu, jest najmłodszym i jednym z najnowocześniejszych miast w Azji Środkowej. Niezwykła historia tego miejsca zapoczątkowało wydarzenie z 10 grudnia 1997 r., kiedy prezydent Nursułtan Nazarbajew postanowił przenieść stolicę kraju z Ałmaty do Astany. Od tego czasu stała się ona ogromnym placem budowy, finansowanym głównie dzięki zyskom z eksportu ropy naftowej i gazu ziemnego. Obecnie miasto liczy ok. 700 tys. mieszkańców, choć jeszcze w 1999 r. było ich niecałe 280 tys.

wg