Belgia. Co jest ukryte pod wieżą Eben-Ezer?

Belg Robert Garcet (1912–2001) był niezwykłą postacią. Chociaż pracował jako górnik w kamieniołomie, co najwyraźniej zaspokajało jego geologiczny entuzjazm, spędzał również długie godziny, studiując Biblię i czytając o starożytnych cywilizacjach. Poświęcił temu tematowi także wiele książek, które napisał za życia. Jego największe dzieło umieszczone jest jednak zupełnie gdzie indziej niż na kartkach papieru. Znajduje się w pobliżu miejscowości Bassenge w północno-wschodniej Belgii (ok. 100 km na wschód od Brukseli) i codziennie przyjmuje tłumy turystów.

Garcet zaczął budować fortecę w latach 50. XX w. i oprócz okazjonalnej pomocy swoich znajomych pracował nad nią sam. Po 15 latach praca była skończona. Podobno podczas budowy Garcet pilnie przestrzegał zasad świętej geometrii starożytnych budowniczych i biblijnej symboliki. Wieża została nazwana Eben-Ezer. Wznosi się na wysokość 33 m, ma siedem pięter i jest zbudowana wyłącznie z krzemienia (forma kwarcu - przyp. red.), jej szczyt jest chroniony przez wizerunek czterech jeźdźców apokalipsy. Nic więc dziwnego, że po jego śmierci stała się muzeum krzemienia.

W wieży można również natknąć się na wiele historycznych artefaktów, od kamiennych figur prehistorycznych artystów po skamieliny dawno wymarłych stworzeń. Sama wystawa dyskretnie sugeruje, że to, co w wieży Eben-Ezer najciekawsze, ukryte jest głęboko pod nią! Jaki sekret kryje podziemie?

Zmienić historię

Dwie kondygnacje wieży rozciągają się pod ziemią i to właśnie podczas ich budowy Garcet dokonuje zaskakujących odkryć. Ten najważniejszy to labirynt podziemnych korytarzy. "Od dawna mówi się, że istnieje wiele podziemnych tuneli w obszarze, gdzie spotykają się granice Belgii, Holandii i Niemiec. Niektóre z tych tuneli są tak długie, że nikt nawet nie znalazł ich końca" - wyjaśnia współczesny badacz Dirk Gillabel, który uważa, że ​​Garcet był w stanie pójść dalej niż inni.

Podczas swoich wędrówek przez niekończące się tunele odkrywa całą gamę skamielin, a także prehistoryczne podziemne miasto. Proste ściany pokryte są ornamentami i bardziej przypominają ulice mniejszego miasta. Kamienne stoły i ławki lub różne figurki i statuetki przedstawiające ludzkie postacie lub twarze wskazują na to, że tunele ktoś zamieszkiwał. Z narzędzi i dzieł sztuki znalezionych w tunelach można odczytać, że musiały zostać zbudowane przez starożytną cywilizację. Nawet starszą niż jakakolwiek cywilizacja znana dzisiejszej nauce! Czy coś takiego jest w ogóle możliwe?

Archeolodzy nie są zachwyceni

Jest bardzo mało prawdopodobne, aby jakakolwiek starożytna cywilizacja schroniła się pod ziemią. Ludzie bowiem zwykle budują fortece i osady na szczytach wzgórz. Ale Garcet przychodzi z bardzo dziwnym twierdzeniem. Uważa, że podziemna osada na przestrzeni lat była pokryta trzema warstwami osadów oceanicznych, co oznaczałoby, że ​​została zbudowana 70 mln lat temu.

Jeśli twierdzenie entuzjastycznego górnika miałoby zostać potwierdzone, oznaczałoby to fundamentalne zmiany w podręcznikach historii. 70 mln lat temu, pod koniec mezozoiku, na Ziemi nie pojawiły się jeszcze pierwsze naczelne. Istnieją zaledwie małe ssaki żyjące w koronach drzew. Dopiero ponad 67 mln lat później pojawiają się przodkowie współczesnego człowieka z gatunku Homo sapiens. Jeśli zatem Ziemia była zamieszkana 70 lat temu przez cywilizację inteligentnych istot, z pewnością nie mogli to być ludzie, jakich znamy dzisiaj.

Jednak takie stwierdzenie jest bardzo kontrowersyjne i na pewno nie pasuje do obrazu, jaki stworzyła nauka o ewolucji życia na Ziemi. Dlatego archeolodzy nie okazują zainteresowania tematem i odrzucają zaproszenia Garceta do odwiedzenia tego dziwnego odkrycia. Dziś już nikt nie może zejść do tuneli. Podczas jednej z eksplozji w kopalni wszystko runęło i się zawaliło. A może ktoś po prostu próbował ukryć niewygodną historię?