"Brama do piekieł". Powiększa się z roku na rok
Jeśli spojrzymy na satelitarny obraz mapy Rosji, naszą uwagę zwróci jeden szczegół. Chodzi o plamę, kształtem, przypominającą kijankę, płaszczkę lub plemnik. Jest to ogromny lej w samym sercu Syberii. Krater Batagaika, znany jest również pod nazwą "brama do piekieł".
Batagayskiy Krater widziany z lotu ptaka
Krater Batagaika to największy krater wiecznej zmarzliny na świecie. Lej początkowo był niewielki, ale z czasem osiągnął takie rozmiary, że widać go nawet z kosmosu. "Brama do piekieł" stale się powiększa, a teraz dodatkowo w zastraszającym tempie.
"Brama do piekieł"
Krater został po raz pierwszy zaobserwowany na zdjęciach satelitarnych w 1991 r. Od tego czasu wzbudza wielkie zainteresowanie wśród naukowców i nie ma co się dziwić. Obecnie ma on 100 m głębokości i kilometr długości, ale jak dowodzą badania, krawędź krateru cofa się nawet o 30 m rocznie.
Do powstania gigantycznego krateru przyczyniło się m.in. gwałtowne wylesienie gruntu. Pozbawiony cienia teren zaczął się nagrzewać, a to z kolei prowadzi do powolnego topnienia kryjącej się w jego wnętrzach wiecznej zmarzliny. Skalę problemu dodatkowo potęguje stale ocieplający się klimat.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Ewenement na skalę światową. Turystów nie brakuje nawet po sezonie
Zjawisko to jest więc synonimem kryzysu klimatycznego, a także uwidacznia możliwe katastrofalne skutki dalszego narastania emisji gazów cieplarnianych w atmosferze.
Wszystkie oczy naukowców w jednym kierunku
Na świecie jest sporo podobnych kraterów powstających na skutek topienia się wieloletniej zmarzliny. Trzeba jednak przyznać, że Krater Batagaika wciąż pozostaje w centrum zainteresowania ekspertów i badaczy, ze względu na zastraszające tempo jego poszerzania się.
Na platformie X profil "Daily Overview" opublikował nagranie, na którym widać, jak wielkość krateru zmieniała się od 2004 r.
Co ciekawe, Batagaika jest także źródłem wiedzy o czasach epoki lodowcowej. W kraterze znaleziono liczne materiały roślinne oraz pyłki, ale to nie wszystko. Naukowcy dotarli także do szczątek żubra, mamutów i konia oraz innych zwierząt. To pozwala in badać zamierzchłe czasy.
