Finlandia

Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Dokumentem podróży uprawniającym do bezwizowego wjazdu i pobytu (niezależnie od jego celu) na terytorium Republiki Finlandii do 90 dni jest pasz­port bądź dowód osobisty (starego i nowego wzoru). Przed wy­jazdem należy się upewnić, czy dokument jest w wystarczająco dobrym stanie technicznym i pozwala na stwierdzenie tożsamości (szczególną uwagę w przypadku starszych, książeczkowych do­wodów osobistych należy zwrócić na aktualność zdjęcia). Ograniczenia swobodnego przemieszczania się i pobytu mogą mieć miejsce jedynie z uwagi na zasady polityki bezpieczeństwa i zdrowia publicznego. Dodatkowe informacje w wersji elektronicznej są dostępne na stronie internetowej MSZ: www.msz.gov.pl w dziale Informa­cje konsularne – \"Informacje dla obywateli polskich wyjeżdżających do innych krajów UE/EOG\".

Z dniem 30 kwietnia 2006 r. (zgodnie z Dyrektywą Parlamen­tu Europejskiego i Rady nr 2004/38/WE z 29 kwietnia 2004 r.) w przypadku pobytu nie przekraczającego trzech miesięcy oby­watele UE uzyskują prawo pobytu w innym państwie członkowskim bez żadnych dodatkowych warunków i formalności poza koniecznością posiadania ważnego dowodu tożsamości lub paszportu. Prawo swobodnego przemieszczania się i pobytu uzyska też członek rodziny obywatela UE nie mający unijnego obywatelstwa, niezależnie od jego przynależności państwowej.

Pobyt powyżej 90 dni. Prawo pobytu na okres przekraczający trzy miesiące uzyskują obywatele UE:

• zatrudnieni lub prowadzący działalność gospodarczą w goszczącym państwie członkowskim;
• mający wystarczające środki utrzymania dla siebie i członków swojej rodziny, aby nie stanowić podczas swego pobytu obciążenia dla systemu pomocy społecznej goszczącego państwa członkowskiego, oraz mający pełne ubezpieczenie zdrowotne;
• przybyli do goszczącego państwa członkowskiego w celu podjęcia nauki, w tym szkolenia zawodowego, oraz mający pełne ubezpieczenie zdrowotne i środki finansowe na swoje utrzymanie.

W przypadku takiego pobytu po 30 kwietnia 2006 r. państwa członkowskie mogą wymagać od obywateli UE jedynie zareje­strowania się w urzędzie właściwym dla miejsca pobytu i uzy­skania dowodu zarejestrowania się. W przypadku wyjazdu do Finlandii na okres dłuższy niż 3 miesiące należy zalegalizować swój status, występując z wnioskiem o zezwolenie na pobyt dla obywateli Unii Europejskiej. Aby uzyskać takie zezwolenie, należy zwrócić się do komisariatu policji właściwego ze względu na miejsce pobytu w tym kraju. Studia. Po 1 maja 2004 r. zniesiono obowiązek uzyskania przed wjazdem wizy studenckiej. Po podjęciu studiów (immatrykulacji) w wybranym kraju konieczne jest zalegalizowanie pobytu przez uzyskanie zezwolenia na pobyt (na komisariacie policji właściwym ze względu na miejsce studiowania). Warunkiem koniecz­nym do legalizacji pobytu jest poświadczenie przez uczelnię faktu bycia jej studentem, posiadanie ważnego ubezpieczenia oraz uwiarygodnienie posiadania wystarczających środków fi­nansowych (wlicza się w to
również otrzymywane stypendium). Studenci z krajów członkowskich UE mają prawo do podjęcia pracy zarobkowej bez dodatkowych zezwoleń w wymiarze 20 godzin tygodniowo. O szczegółowe kryteria przyjęć na studia należy pytać na wybranej uczelni. Polskiego studenta obowiązują takie same opłaty za studia, prawo do stypendiów naukowych czy do opieki medycznej, a także zniżki na transport jak studen­tów miejscowych. Praca. Z dniem 1 maja 2006 r. Finlandia znosi restrykcje w swo­bodnym dostępie do swojego rynku pracy dla obywateli nowych państw UE, w tym Polski. Od tego dnia polscy obywatele nie muszą się już ubiegać o zezwolenie na podjęcie pracy. Po znale­zieniu i podjęciu pracy należy zarejestrować się w tutejszym urzędzie podatkowym oraz zarejestrować swój pobyt na poste­runku policji w miejscu swojego zamieszkania w Finlandii (tak jak wszyscy obywatele Unii Europejskiej). Szansę na znalezienie pracy w Finlandii mają osoby, które znają język fiński lub szwedzki (Finlandia jest krajem mającym dwa języki urzędowe)
lub angielski przynajmniej w średnim stopniu. Sugerujemy, by poszukiwania pracy rozpocząć jesz­cze przed przyjazdem do Finlandii – znalezienie jej po przyjeździe jest trudne. Polonia fińska liczy ok. 3 tys. osób, znale­zienie zatrudnienia przez kontakty polonijne wydaje się zatem mało prawdopodobne. Planując przyjazd do Finlandii, należy pamiętać, że panują tu surowe warunki klimatyczne, a koszty utrzymania są bardzo wysokie. Szczegółowe informacje o Fin­landii, warunkach zatrudnienia, sposobach poszukiwania pra­cy są zamieszczone (w języku polskim) na stronie internetowej EURES: podatków, sposób i koszt zakwaterowania i wyżywienia (jeśli występuje). Pozwoli to rozstrzygnąć ewentualne wątpliwości w razie sporu między pracodawcą a pracownikiem. Przestrzegamy
przed nielegalną, domokrążną sprzedażą w Fin­landii reprodukcji grafik wykonanych techniką komputerową, tzw. obrazków. Rekrutacja odbywa się za pomocą anonsów prasowych (np. \"legalna praca w Finlandii\", \"praca za granicą\" rel="nofollow">www.eures.praca.gov.pl lub \"poczty pantoflowej\". Zwracamy uwagę, że osoby podejmujące taką pracę stają się ofiarami oszustwa. Sprzedaż \"obrazków\" w żaden sposób nie mieści się w ofertcie fińskiego rynku pra­cy, lecz stanowi jedynie zjawisko kryminogenne. Zdarzają się przypadki pobicia i okradania osób, które starają się wycofać z handlu \"obrazkami\". Bywa, że ci, którzy nie zdołali sprzedać wymaganej liczby grafik, są porzucani z dala od jakichkolwiek skupisk ludzkich. Znane są przypadki porzucania ludzi bez rze­czy osobistych, dokumentów i pieniędzy.