Najczęściej odwiedzane zabytki świata. Niezmiennie zachwycają turystów

Zakazane miasto

Gdzie: Pekin, Chiny
Liczba odwiedzających rocznie: 17 mln osób

Budowa: 1406–1420

Zakazane Miasto znajduje się w Pekinie. Ten kompleks około 800 budynków powstał za panowania dynastii Ming. Budowa rozpoczęła się w 1406 r. z rozkazu cesarza Jung-le. Zamknięte budynki z dużymi ogrodami zajmują niesamowitą powierzchnię 720 tys. m kw., otoczone są murem o szerokości 8,5 m i fosą o szerokości 52 m. Według legendy w kompleksie znajduje się 9999 pokoi. Ponieważ wiele budynków jest zbudowanych z drewna, miasto często musiało walczyć z pożarami, dlatego większość zachowanych budynków pochodzi z XVIII w.

Śmiertelnikom wstęp wzbroniony

Miasto znajduje się na planie prostokąta, a za jego murami znajduje się kompleks wielu sal, pałaców i świątyń. Miasto symbolizowało mieszkańcom odległego i nienaruszalnego chińskiego cesarza. Był także jedynym, który mógł tam mieszkać. Innym śmiertelnikom poza gwardią cesarską i starannie dobranymi sługami wstęp do miasta był surowo wzbroniony pod karą śmierci przez 500 lat. W sumie żyło tam 24 cesarzy z dwóch dynastii.

Najczęściej odwiedzane miasto

Do 1911 r., kiedy upadła ostatnia dynastia cesarska, Zakazane Miasto było niedostępne. Od tego czasu jest bardzo popularne wśród turystów. Budynki są połączone systemem przejść i korytarzy, które są nadal w dużej mierze zamknięte dla zwiedzających. Największą atrakcją bez wątpienia są Bramy Harmonii, z czego największą i najstarszą z nich jest Brama Najwyższej Harmonii, gdzie odbywały się najważniejsze uroczystości, w tym koronacje cesarza.

Ciekawostka: Pałac Cesarski został wpisany na listę UNESCO w 1987 r. jako największy i najlepiej zachowany kompleks pałacowy na świecie.

Notre-Dame

Gdzie: Paryż, Francja
Liczba odwiedzających rocznie: 12–13 mln

Budowa: 1163–1345

Katedra została zbudowana w połowie XII w. na miejscu świątyni galijsko-rzymskiej z IV w. poświęconej Jowiszowi. Jego budowę poparł biskup Maurice de Sully, który postanowił postawić na tym miejscu wspaniałą świątynię. W 1163 r. przybył tu papież Aleksander III i położył kamień węgielny. Prace ukończono dopiero 182 lata później, w 1345 r.

Wielka koronacja

Notre-Dame przeszła wiele prób w całej swojej historii. Podczas rewolucji francuskiej w 1793 r. groziło jej całkowite zniszczenie. Wiele artefaktów zostało uszkodzonych lub zniszczonych. Na szczęście ostatecznie katedra ocalała, a kiedy do władzy doszedł Napoleon I, został tam koronowany na cesarza przez papieża Piusa VII.

Czym dziś przyciąga turystów?

Katedra ta jest pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny. Każdego roku miliony turystów przyjeżdżają do Ile de la Cité. Nie bez powodu świątynia jest uważana za jeden z najpiękniejszych przykładów francuskiej architektury gotyckiej. Jej rozmiar zapiera dech w piersiach, może pomieścić nawet 9000 osób. Największą atrakcją dla turystów były tak zwane chimery i rzygacze na ścianach i dachu katedry, ale przede wszystkim relikwie Chrystusa (korona cierniowa, kawałek krzyża i gwóźdź rzekomo przybity do krzyża).

Wielki Mur Chiński

Gdzie: Chiny
Liczba odwiedzających rocznie: 10 mln

Budowa: II wiek p.n.e.

Początki budowy sięgają tak odległej historii, że nie zostało jeszcze udowodnione, kiedy mur faktycznie powstał, szczególnie że był budowany na już istniejących fortyfikacjach. Prace rozpoczęły się za panowania pierwszego cesarza dynastii Qin. Swój dzisiejszy wygląd otrzymała za dynastii Ming w okresie od końca XIV do początku XVII w.

Do czego służył mur?

W tym czasie mur był rozbudowany do ogromnych rozmiarów za pomocą gliny przeplatanej trzciną lub rozgotowanym ryżem. Według chińskich legend do ściany dodano również zmielone ludzkie kości. Pierwotnie mur miał być formą obrony przed najazdami Mongołów. Później okazało się, że miało to raczej znaczenie komunikacyjne. Jego wieże służyły jako punkty obserwacyjno-sygnalizacyjne, magazyn broni lub schronienie dla obrońców.

Widać go z kosmosu

Ludzie przybywają z całego świata, aby zobaczyć budynek biegnący przez północne Chiny. Wschodni początek muru znajduje się nad Zatoką Hawajską na granicy z Mandżurią, a na zachodzie mur kończy się na skraju pustyni Gobi, do której prowadził Jedwabny Szlak. Jego długość jest naprawdę oszałamiająca, ze wszystkimi rozwidleniami to 8759 km. W 2007 r. znalazł się wśród nowych siedmiu cudów świata.

Ciekawostka: Według chińskiej mitologii ściana jest przeklęta. Legenda głosi, że jest wzmocniona kośćmi robotników, którzy zginęli podczas budowy. Dlatego jest czasami nazywana "ścianą łez" lub "najdłuższym cmentarzem na świecie".

Opera w Sydney

Gdzie: Sydney, Australia
Liczba odwiedzających rocznie: 8 mln

Projekt Sydney Opera House powstał w 1956 r., kiedy rząd Nowej Południowej Walii ogłosił międzynarodowy konkurs architektoniczny na operę. W konkursie wzięło udział 233 prace z 23 krajów. Zwycięski projekt jest autorstwa duńskiego architekta Jørna Utzona. Realizacji podjęli się australijscy architekci, którzy niestety nie zawsze szanowali projekty Utzona, co znalazło odzwierciedlenie głównie we wnętrzach budynku.

Nie tylko opera

W ten sposób powstał budynek o powierzchni 1,8 ha, który stał się światowej sławy ikoną architektury. Każdy widzi w tym coś innego. Może przypominać białe żagle, kształt muszli lub skórę pancernika. Interesujący jest również dach pokryty jasnymi płytkami ceramicznymi. W budynku znajduje się pięć głównych sal, sala wystawowa, studio nagrań i restauracja. Główną atrakcją turystyczną są największe na świecie organy mechaniczne, wyposażone w 10 154 piszczałki.

Koloseum

Gdzie: Rzym, Włochy
Liczba odwiedzających rocznie: 7,5 mln

Budowa: 70–80 r.

Ten ogromny owalny amfiteatr znajduje się w centrum Rzymu i jest największym amfiteatrem, jaki kiedykolwiek zbudowano w Imperium Rzymskim. Jego budowa rozpoczęła się w roku 70 za czasów panowania rzymskiego cesarza Wespazjana, a zakończyła w roku 80 za rządów cesarza Tytusa. Od samego początku Koloseum służyło głównie rozrywce dużej rzeszy ludzi. Pierwotnie pomieściło 50 tys. siedzących widzów, którzy mogli oglądać głównie walki gladiatorów, bitwy morskie lub teatr.

Religijne średniowiecze

Cesarz Domicjan udoskonalił Koloseum, budując sieć podziemnych tuneli (hypogeum), w których kiedyś przebywali niewolnicy i zwierzęta. Później, kiedy Imperium Rzymskie podupadało i na pierwszy plan wysunęło się chrześcijaństwo, miejsce to służyło jako forteca, kamieniołomy lub chrześcijańska świątynia. Nawet dzisiaj ma bliskie związki z Kościołem rzymskokatolickim. W każdy Wielki Piątek Papież prowadzi Drogę Krzyżową do amfiteatru.

Wymagająca konserwacja

Dziś jest to jedna z najpopularniejszych atrakcji turystycznych Rzymu i całych Włoch, a miliony turystów przybywają tu każdego roku. Konstrukcja bardzo na tym jednak cierpi. Dlatego między 1993 a 2000 r. objęto je programem restauracyjnym, który kosztował 18,6 mln euro. Koloseum na biletach zarabia ponad 40 milionów euro. Wydaje się, że to dużo, ale koszt utrzymania tego zabytku to około 110 mln euro rocznie.

Wieża Eiffla

Gdzie: Paryż, Francja
Liczba odwiedzających rocznie: 7 mln

Budowa: 1887-1889

Ciekawostka: W środku wieży turyści mogą odwiedzić panoramiczną restaurację, kawiarnię, bufet, kino, kantor czy pocztę. Ten stalowy symbol Paryża powstał z okazji 100. rocznicy rewolucji francuskiej i Światowych Targów 1889 w Paryżu. Jego los miał być krótki, początkowo tylko 20 lat do 1909 r. Ponadto paryżanie nienawidzili tego budynku. Obiekt ni podobał się też sławnym osobistościom, takim jak Emil Zola i Alexander Dumas. Ze względu na swoje znaczenie jako stacji pogodowej miasto ostatecznie zdecydowało się ją zatrzymać.

W Hiszpanii jej nie chcieli

Wróćmy jednak do człowieka o imieniu Gustav Eiffel. Już kilka lat wcześniej wysłał propozycję budowy wieży do Barcelony, gdzie została odrzucona z powodu wysokich kosztów i "złego smaku" projektu. We Francji zwyciężył jednak nad innymi 107 projektami i 28 stycznia 1887 r. zaczął budować. Podczas pracy z Eiffel wykorzystał doświadczenie budowy mostu, ponieważ zastosował tę samą technologię. Wszystkie 18 tys. metalowych części zostało wyprodukowanych i ponumerowanych tak, aby ułatwić późniejszy montaż.

Symbol Paryża

Ta żelazna dama stoi do dziś i jest często odwiedzana przez turystów z całego świata. Może jednocześnie pomieścić do 3000 osób. Obecnie mierzy do 324 m wysokości i składa się z trzech platform. Ludzie mogą korzystać z wind, które jeżdżą z pierwszego i drugiego piętra. Na górze rozpościera się niesamowity widok, z optymalną widocznością do 67 km.

Tadź Mahal

Gdzie: Agra, Indie
Liczba odwiedzających rocznie: 7 mln

Budowa: 1632–1654

Monumentalny pomnik Tadź Mahal znajduje się w Agrze w Indiach. Został zbudowany przez indyjskiego cesarza Shahjahana ku pamięci jego przedwcześnie zmarłej żony Mumtaz Mahal. Grobowiec jest zbudowany z białego marmuru, a główne wejście tworzy bogata brama z czerwonego piaskowca. W ciągu dnia przybiera wszystkie kolory w zależności od intensywności światła słonecznego. Rano ma różowawy kolor, wieczorem jest mlecznobiały, a jeśli promienie księżyca padają na budynek, zmieni kolor na złoty.

Władca w żałobie

Cesarz bardzo kochał swoją żonę i miał z nią 14 dzieci. Przy ostatnim porodzie kobieta zmarła w wieku 36 lat. Według legendy cesarzowi na jej łożu śmierci zsiwiały włosy. Natychmiast po śmierci ogłosił dwuletnią żałobę narodową, podczas której nie wolno było niczego świętować, słuchać muzyki, nosić biżuterii, a nawet używać perfum. Cesarz zwołał architektów, aby stworzyli budowlę symbolizującą piękno i wieczną miłość.

Nowy siódmy cud

Pomnik jest bardzo popularny wśród turystów głównie ze względu na swoją wyjątkowość architektoniczną. Wchodzi się do niego przez piękną bramę, która symbolizuje wejście do raju. Jego powierzchnia składa się z piaskowca, jaspisu, kryształu, turkusu i diamentów. Centralnym budynkiem jest sam grobowiec, który ma kształt ośmiokąta. Dekoracja zewnętrzna składa się głównie z elementów kaligraficznych. Jednak ze względu na duże zainteresowanie turystów budynek jest zrujnowany. W związku z tym odwiedzający nie mogą wnosić do budynku niczego, w tym jedzenia i napojów.

Ciekawostka: Budowa Tadż Mahal trwała 22 lata i pracowało nad nią 20 tys. robotników. Według legendy cesarz chciał na drugiej stronie rzeki postawić taki sam budynek, ale czarny.

Mauzoleum Abrahama Lincolna

Gdzie: Waszyngton, USA
Liczba odwiedzających rocznie: 6 mln

Budowa: 1922

Pomnik Prezydenta USA jest jednym z najczęściej odwiedzanych zabytków w Waszyngtonie. Dzieło powstało dla uczczenia pamięci Abrahama Lincolna, który miał wyjątkową rolę w historii Stanów Zjednoczonych. Zabytkowy styl świątynny został zaprojektowany przez architekta Henry'ego Bacona. Kamień węgielny położono w 1915 r., a wielkie otwarcie odbyło się 30 maja 1922 r. Udział w nim wzięło 50 tys. osób, w tym jedyny syn prezydenta, Robert Todd.

Rzeźba wielkiego Mauzoleum Abrahama Lincolna

Strona przypominająca słynny Panteon ateński składa się z 36 kolumn. Liczba ta odnosi się do liczby stanów USA, które istniały w chwili śmierci Lincolna. Wewnątrz sali znajduje się ogromna siedząca statua Abrahama Lincolna, stworzona przez rzeźbiarza Daniela Chestera Frencha z 28 marmurowych bloków. Rzeźba osiąga wysokość 5,8 m, a jej szerokość jest taka sama. Ściany wewnętrznej sali pokrywają zdania dwóch przemówień Lincolna. Jedna pochodzi z inauguracji w 1865 r., druga ze Zgromadzenia w Gettysburgu w 1863 r. Uzupełnia ją malowidło ścienne przedstawiające koniec wojny secesyjnej i wyzwolenia niewolników.

Ulica pełna historii

Na National Mall znajdują się jeszcze inne niż tylko Lincoln Memorial popularne wśród turystów miejsca. W pobliżu turyści mogą zobaczyć pomniki II wojny światowej lub wojny w Wietnamie oraz innych prezydentów USA, Thomasa Jeffersona lub Franklina Roosevelta. Zwiedzanie jest możliwe codziennie od 8 rano do północy, z wyjątkiem 25 grudnia, kiedy National Mall jest zamknięty.

Ciekawostka: Bezpośrednio nad rzeźbą wyryte jest epitafium: W tej świątyni, tak samo jak w sercach tych, którzy ocalili Unię, wspomnienie Abrahama Lincolna będzie zachowane na wieki.

Źródło: Świat na dłoni

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl

Zobacz też: Ruiny największego zamku w Polsce