Nie lekceważ złodzieja na wakacjach

Większość kradzieży ma charakter okazjonalny. Nie przez napady czy włamania, ale głównie przez beztroskę tracimy swoją własność. Poniższa historia pokazuje, że dla złodzieja wakacje mogą być świetną okazją do wzbogacenia się...naszym kosztem. Często sami jesteśmy sobie winni - wszystko przez nasz brak wyobraźni, ostrożności i lekceważenie podstawowych zasad bezpieczeństwa. Przeczytajcie potencjalne scenariusze, jakie mogą przytrafić się każdemu turyście podczas urlopu.

Stoję w hali odpraw na lotnisku w Warszawie. Już zaczynam czuć to miłe podniecenie związane z wyjazdem. Zawsze z zazdrością patrzę na dziesiątki szykujących się do podróży turystów, zwłaszcza na tych, którym beztroska towarzyszy już od początku podróży. To właśnie ona jest powodem, że lecę teraz z nimi.

Pycha

Trzy dziewczyny w kolejce do odprawy wymieniają uwagi o rzeczach, które zabrały ze sobą. Każda taszczy ogromną walizę. Cieszę się, że stoją za mną, ponieważ ich kontrola na lotnisku zajmie wieczność, głównie przez ogrom widocznych na pierwszy rzut oka kosztowności. Podczas oczekiwania sporo dowiaduję się o zawartości bagażu wszystkich pań. Jedna kupiła właśnie drogi aparat, druga wzięła notebooka, bo musi odebrać na miejscu kilka maili. Z kolei trzecia zadaje niedyskretne pytanie o ilość posiadanej gotówki - 500, 700 czy 1000 euro, padają po kolei kwoty. Oglądam się przez ramię, niby szukając kogoś w hali.

Chciwość

Przede mną stoi pan w hawajskiej koszuli, z żoną. Ubrany od stóp do głów w markowe ciuchy, z plecakiem wskazującym na fotograficzną zawartość. Stajemy przed obsługą. Facet zdejmuje plecak i z kieszonki wyciąga grubaśny portfel z dokumentami, kartami, gotówką, paszportem, biletem. Prosi o miejsca przy oknie. Chwilę później proszę o miejsce w tym samym rzędzie i przechodzę przez odprawę. Mam tylko bagaż podręczny, reszta mi niepotrzebna. Wszystko można kupić na miejscu. W strefie wolnocłowej przyglądam się współpasażerom. Wszyscy oczywiście kupują alkohol na drogę. Taka polska tradycja. I dobrze. Też kupuję małą flaszkę, nie znoszę miejscowego alkoholu. Trzy wcześniej poznane dziewczyny kupują drinki. Jedna płaci kartą i wciska na terminalu PIN swojej karty - 2846; krzyżyk. Mógłbym się nawet specjalnie nie przyglądać, ponieważ dziewczyna podnosi terminal prawie do nosa i wciska klawisze wskazującym palcem. No cóż, może nie widzi dobrze przez słoneczne okulary. Wymieniam z dziewczyną spojrzenia i chwalę
wybór alkoholu dla odwrócenia uwagi. Rzucam jeszcze miły uśmiech numer 3 i życzę przyjemnego lotu.

Nieumiarkowanie

Godzinę później jesteśmy już w powietrzu. Impreza się rozkręca i chociaż nie wolno, wszyscy polewają alkohol, popijając soczkiem przyniesionym przez stewardessy. Po następnych dwóch godzinach niektórych trzeba uciszać, a niektórzy udali się na krótką drzemkę. Wstaję, otwieram luk bagażu podręcznego i otwieram swój plecak, nie zdejmując go z półki. Otwieram też plecak Pana w hawajskiej koszuli i w dwie sekundy zawartość jego portfela zmienia właściciela. Zostawiam mu karty i paszporty oraz część gotówki. Stratę zauważy dopiero przy pierwszym rachunku. Wyciągam z plecaka książkę i zajmuję swoje miejsce. Nikt nie zwrócił na mnie uwagi.

Lenistwo

Hotel pierwszorzędny. Zawsze biorę wariant _ all inclusive _, bo darmowe drinki ułatwiają zawiązywanie znajomości, na przykład z trójką widzianych wcześniej dziewcząt, z którymi wylądowaliśmy w tym samym hotelu. Znamy się już na tyle dobrze, że jemy wspólnie śniadania, kolacje i wychodzimy na wieczorne imprezy, albo przesiadujemy w pokojach do późnej nocy. Siedzimy właśnie nad basenem, kiedy mówię, że zapomniałem czegoś z pokoju. Biorę z leżaka klucz *i wędruję po labiryncie korytarzy. Otwieram drzwi i w niecałe 30 sekund wyjmuję z leżącego w szufladzie portfelika wszystkie karty i część gotówki. Na wierzchu miga mi obudowa netbooka i etui aparatu fotograficznego. Zostawiam je tym razem. Wracam, udaję gapę i tym razem biorę klucz do swego pokoju, gdzie zanoszę fanty. Jak mantra w głowie brzmi 2846, 2846… Jeśli dziewczyna jest wystarczająco leniwa, to wszystkie *karty będą miały ten sam PIN. Jestem szczęściarzem. Wina i tak spadnie na lokalesów lub obsługę hotelu. Wieczorem inkasuję gotówkę z różnych
bankomatów. Nie biorę dużo. Kilka tysięcy euro ze wszystkich trzech znalezionych kart.

Szwendając się po mieście, przy restauracyjnym stoliku wystawionym na ulicę zauważam pana w hawajskiej koszuli i jego towarzyszkę. Sądząc po zastawionym morskimi rarytasami stole, strata nie była dla niego bolesna. Znajomy plecak przewieszony jest za jedno ramię przez poręcz sąsiedniego krzesła. Wystarczy chwila na odwrócenie ich uwagi, pytaniem o drogę czy kantor i plecak zniknąłby na zawsze. Niektórzy nie są w stanie się niczego nauczyć. Jestem sam, więc zostawiam tę okazję lokalnym specjalistom działającym w duetach. Z beztroską spotykam się na każdym kroku. Damskie torebki nęcą zawartością, przewieszone przez opalone ramiona. W tym tłumie żadna nawet nie zauważy, kiedy ich zawartość zniknie przez szparę wyciętą w spodzie torebki.

Fotografia ostatnio mnie pasjonuje, chociaż chyba bardziej fotografujący. Znam już wszystkie marki plecaków i toreb fotograficznych. Wiem, że im droższy plecak, tym ciekawsza zawartość. Tak jak fotograf udaje się na łowy w poszukiwaniu ciekawego obiektu, tak sam staje się przedmiotem łowów dla innych. Fotograf musi zabrać ze sobą dokumenty (karty kredytowe, dowód, pieniądze, dowód rejestracyjny etc.), sprzęt do fotografowania i coraz częściej także przenośny komputer. Jak są zajęci pilnowaniem sprzętu, to nie zwracają uwagi na dokumenty. Jak robią zdjęcia, to nie zwracają uwagi na resztę sprzętu. Kupują te cacka, potem nie chce im się tego nosić i zostawiają je w pokoju hotelowym lub w aucie na parkingu. Uwielbiam fotografię.

Mija dziesiąty dzień wyjazdu. Pora wracać. Trzy poznane dziewczyny trochę markotne, bo jedną okradli. Ponoć obsługa sprzątająca. Wyrazy współczucia, wycieczka przecież zapowiadała się tak pięknie. No, ale przynajmniej paszport został, więc kłopotów mniej. Pieniądze rzecz nabyta. Do wypchanych waliz i tak by już nie zmieściły się lokalne pamiątki, więc dziewczyny oszczędzą na nadbagażu. A dla mnie? Udany wyjazd. Lądujemy w Warszawie. Nareszcie wakacje. Ach, ten stres w pracy…  

Na co uważać na wakacjach?

1. Nie przechwalaj się w miejscach publicznych (knajpach, restauracjach, autobusach, metrze), co masz i ile masz.
2. Obnosząc się bogactwem, zwracasz na siebie uwagę, czasem nawet prowokujesz.
3. Podczas podróży (samolotem, autokarem, pociągiem) zawsze trzymaj dokumenty, karty i pieniądze przy sobie. Jeśli masz większą ilość gotówki, powkładaj ją w różne miejsca na swoim ciele. Przydadzą się tzw. sekretne portfele, które chowa się na szyi pod bielizną, na biodrach, na kostce lub paski ze schowkiem na pieniądze. Zostaw pod ręką taką ilość gotówki, jaka będzie Ci potrzebna w podróży, by kupić kawę, kanapkę etc.
4. Nie zostawiaj w podręcznym bagażu żadnych cennych rzeczy, chyba że masz możliwość zamknięcia torby lub plecaka na kłódeczkę.
5. Używając karty zasłoń dłonią klawiaturę, zarówno przy bankomacie, jak i w przenośnym terminalu. To żaden obciach. Nie ustawiaj tego samego PIN-u dla wszystkich kart.
6. Nie zostawiaj w hotelu wszystkich rzeczy na wierzchu. Jeśli nie ma dość dużego przenośnego sejfu, schowaj tam tylko dokumenty lub karty. Sprzęt elektroniczny zawsze chowaj przed wyjściem z pokoju, lub przypnij go używając specjalnych zabezpieczeń (zapięć kensington, przenośnych sejfów etc.) lub chociaż schowaj sprzęt na najwyższą półkę w szafie lub zamknij w walizce.
7. Nie rozstawaj się z kluczem do pokoju lub zostaw go w recepcji. W przypadku kradzieży odpowiedzialność będzie po stronie hotelu.
8. Nie ufaj od razu nowym znajomościom. Nie wpadaj w paranoję, ale pamiętaj, że z przyjacielem trzeba najpierw zjeść beczkę soli.
9. Jeśli utracisz karty kredytowe, natychmiast zablokuj je w banku.
10. Nie wieszaj aparatu czy torebki na oparciu krzesła w restauracji. Mogą zniknąć szybciej, niż zdążysz zjeść frytki. W niektórych egzotycznych rejonach trzymanie aparatu na stoliku to też nie najlepszy pomysł. Możesz usunąć firmowe plakietki producenta torby, odpruwając je. Nazwę producenta aparatu da się świetnie zakleić czarną taśmą izolacyjną.
11. Nie zostawiaj nic w samochodzie.
12. Jeśli masz sporo sprzętu, zaopatrz się w skrzynki z zamknięciem (dla profesjonalistów) lub przenośne sejfy podróżne (dla amatorów i profesjonalistów).
13. Postaraj się chociaż zachować tzw. „uważność” pomimo wakacyjnego klimatu. Nie musisz być Jamesem Bondem, aby zwracać uwagę na wytatuowane kropki między palcami etc. ale przynajmniej czasem rozejrzyj się, kto Wam się przygląda.

Tekst: Arkadiusz Majewski, Red Bird

_ Powyższa historia jest wymyślona i przedstawia sytuacje, w której mógłby się znaleźć każdy z nas na wakacjach. Jej autor, Arkadiusz Majewski, wcielił się w rolę złodzieja, który lecąc na wakacje wraz z innymi turystami wykorzystuje ich brak rozsądku i nieuwagę, aby ich okraść. _