Obozy dla dorosłych. "Przez chwilę możemy poczuć się jak dzieci"

Oto #TOP2022. Przypominamy najlepsze materiały minionego roku.

Mayra Wojciechowicz z Gdańska była na kilku obozach dla dorosłych. Zarówno jako uczestniczka i jako osoba prowadząca zajęcia. - Takie wyjazdy mają tę ogromną zaletę, że przez chwilę możemy poczuć się jak dzieci - wolni od jakichkolwiek obowiązków, nawet tych związanych z organizacją wakacji. Wszystko jest podane, przygotowane, a nam pozostaje jedynie korzystać z oferowanych atrakcji lub - jeśli tego dnia wolimy po prostu odpocząć - zrezygnować - opowiada.

Joga, tai chi i nocne solarium

Obozy wybierane przez Mayrę służą przede wszystkim wyciszeniu i rozwojowi osobistemu. - Jednym z takich wyjazdów, które wspominam bardzo ciepło, był obóz jogi kierowany do kobiet - wspomina.

Jak opowiada, poza jogą na uczestniczki czekały wycieczki rowerowe, zajęcia z układania mandali, piękna przyroda i jacuzzi w ogrodzie, a w domkach świetnie wyposażone biblioteczki. Wieczorami były ogniska czy wycieczki łodzią.

- Program nie był przeładowany. Chodziło raczej o to, by przez te kilka dni wypoczynku się nie spieszyć, nie napinać, że skoro zapłaciłam, to skorzystam i z tej atrakcji, i z takich warsztatów - opowiada Mayra Wojciechowicz. - Myślę, że organizatorzy dobrze wiedzieli, że mamy taką skłonność do gonienia i dali nam okazję, by się wyciszyć, spędzić czas z sobą samą, ale też z pozostałymi uczestniczkami. Poznać inne dorosłe kobiety, które podczas obozu nie są żonami, matkami czy pracowniczkami. Świetny wyjazd, pełen dobrej kobiecej energii.

Obóz tai chi, w którym uczestniczyła Mayra, miał bardziej sportowy i imprezowy charakter.

- W ciągu dnia było dużo zajęć. Spędzając na ćwiczeniach po kilka godzin na dobę, można się było fantastycznie zmęczyć fizycznie, ale i skupić na szczegółach wykonywania kolejnych pozycji, poświęcić detalom, na co zwykle brakuje nam czasu - i w treningu, i w życiu - opowiada gdańszczanka. - Jednocześnie wieczorami bawiliśmy się jak dzieci na wakacjach - spontaniczne szaleństwo. Z największym uśmiechem wspominam noc, kiedy z koleżanką znalazłyśmy gdzieś na tyłach ośrodka nieczynne solarium. Oczywiście odpaliłyśmy stoły i oddałyśmy się nocnej sesji opalania - opowiada ze śmiechem.

- W dorosłym życiu mamy zdecydowanie za mało okazji do takich zwariowanych przygód, a chyba wszyscy ich czasem potrzebujemy. Obozy dają nam możliwość, by choć przez chwilę znów pobyć dziećmi i bawić się jak one. Jednocześnie są okazja, by poświęcić czas i uwagę samemu sobie i rozwijać swoje pasje - dodaje.

Tańce i romanse

Klaudia Kopiec jest współwłaścicielką szkoły tańca So!Salsa w Gdańsku. Kilka razy w roku dla uczestników zajęć organizuje dłuższe lub krótsze obozy taneczne. W ciągu dnia są zajęcia, ale zdaniem Klaudii, nie taniec jest najważniejszy na takich wyjazdach. - Nikt, kto zaczyna uczyć się tańca jako dorosły, nie myśli o karierze zawodowego tancerza. To forma aktywnego spędzenia czasu, rozwijania pasji, sposób na poznanie nowych ludzi, którzy mają podobne do nas zainteresowania - ocenia. - Podobnie wygląda sprawa z obozami. Możliwość wspólnego potańczenia jest super, ale nie mniej ważna jest integracja.

Poza treningami uczestnicy pływają razem w jeziorze, przygotowują ogniska czy grilla, mają czas na rozmowy, spacery, po prostu bycie razem. - Widzę, jak przez te kilka dni znajomi z jednego kursu stają się przyjaciółmi, jak ludzie się w sobie zakochują. Mamy na koncie nawet kilka małżeństw, których wspólna przygoda zaczęła się właśnie na obozie - dodaje instruktorka ze szkoły So! Salsa.

Zdaniem Klaudii najważniejsze jest to, że na takich wyjazdach uczestnicy mają okazję poznać ludzi, z którymi może połączyć ich głęboka relacja. Osoby o podobnych zainteresowaniach, podejściu do życia, podobnej energii. Dotyczy to nie tylko obozów tanecznych, ale ogólnie wyjazdów dla dorosłych, które z założenia są tematyczne. - Ja sama uczestniczę w obozach rozwojowych - w Power Campach Adriana Hoffmana, gdzie mamy medytację, morsowanie, chodzenie po górach i spotkania z psychologami. Z perspektywy uczestnika obserwuję, że takie wyjazdy przyciągają ludzi, do których jest mi blisko, z którymi sporo mnie łączy, wśród których mam szansę znaleźć prawdziwych przyjaciół - mówi Klaudia.

Na obozy jeżdżą zarówno kobiety, jak i mężczyźni. Ludzie na studiach i na emeryturze. Lekarze, prawnicy, pielęgniarki, nauczycielki i panie sprzątające. Jednym słowem wszyscy. - Łączą ich zainteresowania, chęć spędzania aktywnie czasu i otwartość na innych. Są małżeństwa, osoby w związkach, które na obóz przyjeżdżają same i single. Wielu uczestników to osoby na jakimś zakręcie - właśnie się przeprowadzili, rozstali z partnerem, chcą zacząć nowy etap w życiu i szukają miejsca i ludzi, dzięki którym poczują się dobrze. Obozy to naprawdę świetna okazja, by takie osoby spotkać - dodaje.

Czytaj też: Będzie strajk w Ryanair. Potrwa sześć dni

Jak dzieci, ale nie dzieci

Magda Olszewska z Warszawy, która uczestniczyła z obozach karate dla dorosłych, ma do nich jedno zastrzeżenie.

- Takie wyjazdy są rewelacyjne pod warunkiem, że kadra nie zapomina, z kim wyjechała na wypoczynek. Na obozie, po którym zrezygnowałam z tych wyjazdów, trenerom, którzy zajmują się przede wszystkim dziećmi, zdecydowanie umknął fakt, że na wyjazd zabrali głównie ludzi w wieku 30-50 lat. Czyli osoby, które chciały ćwiczyć i rozwijać się fizycznie i duchowo, ale raczej nie planują kariery zawodowej - wspomina. - Program treningów był tak przeładowany, a dyscyplina tak duża, że naprawdę czuliśmy się jak dzieci, ale raczej nie mieliśmy z tego radości.

Zdaniem Magdy, jeśli kadra ma świadomość, że na obozie są dorośli, to takie wyjazdy to świetna sprawa. - Duża dawka ruchu i fizycznego zmęczenia, poczucie, że zrobiło się coś dla siebie, dla zdrowia i dobrego samopoczucia. Do tego świetne oderwanie od codziennego życia, a po zajęciach czas na integrację. Wspólne ogniska, wyjścia na wino czy spacery po plaży, czyli tzw. zajęcia w podgrupach, na które w codziennym życiu tak bardzo brakuje nam czasu, a za którymi większość z nas tęskni - mówi.

- Tak więc obozy dla dorosłych zdecydowanie polecam. Warto jednak sprawdzić - zwłaszcza przy tych sportowych - czy trenerzy nie mają ambicji zrobienia z nas zawodowców - dodaje ze śmiechem.

Czytaj też: Najgłębszy basen nurkowy w Europie jest w Polsce