Ogrody z obrazów Moneta. Tak wyglądają na żywo

Ogród przetrwał nie tylko na płótnach – wciąż można go zobaczyć we francuskim Giverny. Wiosna to najlepsza pora, by się tam wybrać.

W XIX w. szczytem marzeń każdego artysty było mieszkać w Paryżu. Claude Monet zdobył tam wykształcenie, ale szczęścia nie zaznał. Miasto nie było dla niego łaskawe. Paryscy krytycy uparcie odrzucali nowatorską twórczość malarza, a ciągły brak środków do życia uniemożliwiał utrzymanie żony i dwójki dzieci. Monet cierpiał na nawracające stany depresji. Coraz częściej uciekał z Paryża i szukał ukojenia bliżej natury. Razem z żoną Camille wynajmował domy w nadmorskich miejscowościach Fécamp i Étretat, a potem w Saint-Michel, Argenteuil i Vétheuil.

Kolejnym ciosem była śmierć Camille. Owdowiały malarz związał się z mężatką, Alice Hoschedé. Kiedy romans wyszedł na jaw, urażony małżonek opuścił Alice i sześcioro ich wspólnych dzieci. Jeśli dodać do tego dwójkę dzieci z pierwszego małżeństwa Moneta, nowa rodzina kochanków liczyła dziesięć osób. Potrzebowali domu, który mógłby ich wszystkich pomieścić. Podobno na wiejską posiadłość w Giverny, 80 km od Paryża, Monet trafił przypadkiem – wypatrzył ją z okien pociągu. W 1883 r. spisał umowę dzierżawy i szybko rozpoczął pracę nad przystosowaniem domu do potrzeb dużej rodziny. Przystąpił też do prac ogrodniczych.

Wszędzie, gdzie mieszkał – w Saint-Michel, Argenteuil i Vétheuil – Monet zakładał ogrody. Miały być jak żywy obraz, który mógłby codziennie malować. Ten w Giverny stał się dziełem jego życia. Wokół domu wytyczył ścieżki i rabaty, rozpiął pergole, uformował klomby. U stóp wymieszał kolorową paletę kwiatów, a po murach i płotkach puścił pnącza. Zatrudnił pięciu ogrodników, studiował książki i pisma poświęcone botanice, naradzał się ze sprzedawcami nasion i sadzonek. Własnoręcznie kopał, sadził i pielił.

Niedostępne we Francji gatunki sprowadzał z zagranicy, m.in. z Japonii. Posiadał już wtedy sporą kolekcję japońskiego drzeworytu, która do dziś zdobi ściany domu w Giverny i stała się inspiracją w tworzeniu ogrodu. Po kilku latach Monet dokupił sąsiadującą z posiadłością błotnistą działkę. Urządził tam ogród japoński ze słynnym stawem i charakterystycznym zielonym mostkiem. Pokryta nenufarami tafla stała się ulubionym zakątkiem Moneta i motywem wielu jego obrazów.

W pierwszej, starszej części ogrodu stoi dom malarza. Zielone schody, okiennice i wspinające się po ścianach liście dzikiego wina kontrastują z pudrowym różem tynku. Monet stronił od paryskiego przepychu. Nieduże pokoje w amfiladzie przywodzą na myśl przyjemny prowincjonalny pensjonat. Tapety w różyczki, kwieciste zasłony i miękkie poduszki na krzesłach stwarzają atmosferę wakacyjnego pensjonatu. Tak jak wyłożona niebieskimi kaflami kuchnia i przylegająca do niej cytrynowożółta jadalnia.

Dom otacza ogród kwiatowy. Został zaplanowany tak, żeby zmieniał barwy przez wszystkie miesiące w roku. Żwirowe alejki prowadzą w gąszcz krzewów i kwiatów, zmieniających kolory przez cały rok. Wiosna to czas na ostróżki, fioletowe i amarantowe peonie i najwymyślniejsze irysy. Później przyjdzie pora na dalie i floksy, róże i powojniki. Jesienią zakwitną astry, chryzantemy i dostojne hortensje. W pozornym nieokiełznaniu przyrody widać wysmakowane zestawienia kolorystyczne. Nie ma co się dziwić, jesteśmy przecież u Moneta.

Przeprowadzka na wieś uzdrowiła Moneta i przyczyniła się do rozpędu jego kariery, zapewniając mu międzynarodowe uznanie i definitywny koniec kłopotów finansowych. Malarz każdy dzień zaczynał od pracy w ogrodzie. Kiedy światło było najlepsze, pracował przy płótnach, w pozostałych porach pielęgnował rośliny.

Pod koniec życia stracił wzrok z powodu katarakty. Poddał się operacji i malował dalej, aż do śmierci w 1926 r. Posiadłość w Giverny odziedziczył jego syn Michel, który nie interesował się ogrodem. Kiedy zginął w wypadku samochodowym w 1966 r., opiekę nad porzuconym i zaniedbanym ogrodem przejęła Akademia Sztuk Pięknych w Paryżu. Z pomocą ogrodników i konserwatorów zabytków przywrócono ogrodom w Giverny dawny blask.

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl