"Rekin duch". Niezwykłe odkrycie naukowców
Harriota avia to nazwa odkrytego przez nowozelandzkich naukowców "rekina widmo", który żyje na dużych głębokościach w Oceanie Spokojnym – podała we wtorek brytyjska stacja BBC. Gatunek ten charakteryzuje się niezwykle długim pyskiem.
Na świecie istnieje ok. 500 gatunków różnego rodzaju rekinów
"Rekiny duchy" są blisko spokrewnione z rekinami i płaszczkami. Nie mają łusek, a ich szkielety są w całości zbudowane z chrząstki. Zazwyczaj żyją one na dużych głębokościach sięgających do 2600 m.
Żyją na trudno dostępnym terenie
- Ich siedlisko sprawia, że trudno je badać i monitorować, co oznacza, że niewiele wiemy o ich biologii i o tym, czy stanowią zagrożenie – powiedziała w rozmowie z BBC jedna z nowozelandzkich naukowczyń dr Brit Finucci, która opisała nowy gatunek.
Zespół badaczy z Krajowego Instytutu Badań Wody i Atmosfery (NIWA) znalazł rybę w obszarze dna oceanu znanym jako Grzbiet Chatham, który położony jest na wschód od Nowej Zelandii.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Był w wodzie, gdy pojawiły się rekiny. "Wtedy wiedziałem, że czas wyjść"
Ryba o bardzo długim pysku
Dr Finucci stwierdziła, że nowo odkryty gatunek wyróżnia się niezwykle długim pyskiem, który może stanowić połowę długości jego ciała.
Jak przyznała, nadana przez nią nazwa ryby ma dla niej osobisty charakter. - Avia po łacinie oznacza babcię. Chciałam oddać jej hołd, ponieważ z dumą wspierała mnie w karierze naukowej – wyjaśniła badaczka
Rekiny należą do grupy zwierząt zwanych spodoustymi. W przeciwieństwie do większości ryb, których szkielety zbudowane są z kości, ich szkielety składają się z tkanki chrzęstnej, podobnej do tej, która tworzy ludzkie uszy czy nosy.
Na świecie występuje ponad 500 gatunków rekinów o różnych rozmiarach. Największe z nich - rekiny wielorybie - potrafią dorastać do 18 m długości, natomiast najmniejsze - rekiny karłowate - mają ciała o długości zaledwie 20 cm.
Ryby te odgrywają kluczową rolę w regulowaniu ekosystemów morskich. Są one szczytowymi drapieżnikami morskimi, co oznacza, że nie posiadają naturalnych wrogów, a co za tym idzie, to one regulują liczebność innych zwierząt, polując m.in. na chore, słabe, stare czy bliskie śmierci osobniki.
Źródło PAP, MSC
