Wielkie Jezioro Ałmatyńskie. Lazurowa perła Kazachstanu

Wielkie Jezioro Ałmatyńskie (Big Almaty Lake) jest idealnym miejscem, aby rozpocząć eksplorowanie bogactw południowo-wschodniego Kazachstanu. Region ten obfituje w liczne atrakcje przyrodnicze i pełne spektrum krajobrazów - od kanionów, przez półstepy aż zielone łańcuchy górskie.

Big Almaty Lake - źródło wody pitnej dla Kazachów

Pływanie w jeziorze jest zabronione, ponieważ Big Almaty Lake jest głównym źródłem wody pitnej dla mieszkańców Ałmaty. To część Parku Narodowego Ile-Alatau, obszaru zajmującego ponad 200 tys. ha ziemi między Wąwozem Turgen na wschodzie i rzeką Chemolgan na zachodzie. Parku, nad którym góruje majestatyczny Pik Talgar - północny szczyt pasma górskiego Tienszan (prawie pięciotysięcznik). Jezioro powstało w wyniku częstych w regionie trzęsień ziemi.

Jezioro otacza górski tercet czterotysięczników - Sovetov (4317 m), Ozyorny (4110 m) i Turist (3954 m). Położenie jeziora na dużej wysokości utrzymuje ten obszar w niskich temperaturach przez cały rok. W zależności od pory roku jezioro zmienia kolor z jasnozielonego na turkusowo-niebieski. Na kolorystykę wpływ ma również kąt padania promieni słonecznych. Barwa jeziora staje się bardziej nasycona pod koniec lata i na początku jesieni. W tym okresie woda jest czysta i przejrzysta. Najpiękniej jezioro prezentuje się w zimie przy bezchmurnym niebie. Wówczas lazurowy odcień sprawia wrażenie nierealnego, a zdjęć w zasadzie nie trzeba poddawać procesom postprodukcji. Wiosną jezioro nabiera mleczno niebieskiego odcienia z powodu topniejącego śniegu. Wszystkie wyglądają nieziemsko! Jezioro najlepiej zwiedzać od maja do października w dni robocze, wszak w weekendy na miejscu tworzy się istny jarmark. Późną jesienią jezioro pokryte jest śniegiem, a w okresie zimowym skute lodem aż do wczesnej wiosny.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Jak dostać się na miejsce?

Wujek Google pokazuje 32 km z centrum Ałmaty do samego jeziora. Przekłada się to na prawie godzinną jazdę samochodem. Istnieje kilka sposobów dostania się na miejsce. Najwygodniejszym jest po prostu złapanie taksówki za pomocą popularnej w Kazachstanie aplikacji Yandex (rosyjska wersja Ubera). Oczywiście to najdroższa opcja - warta 6 tys. tenge za kurs w jedną stronę. Inną, bardziej sensowną, jest przedostanie się poza obszar miejski. Z Parku Prezydenckiego (Тұңғыш Президент Паркі, koordynaty 43.1934222,76.8850705,16.87) kursują autobusy linii 28 do oddalonej o 30 minut wsi Kokszoky (Кокшокы). Bilet powinien kosztować 150-200 tenge, czyli nie więcej niż 2 polskie złote. Witamy w Kazachstanie, gdzie ceny bardzo umilają podróżowanie.

Z wioski Kokszoky można już śmiało łapać stopa (do Big Almaty Lake prowadzi jedna asfaltowa droga), pokusić się o kilkugodzinny spacerek z plecakiem lub minibusa z wioski. Niestety nie mam wiedzy na temat częstotliwości kursowania takich marszrutek. Myślę, że sami mieszkańcy nie wiedzą. O wiele łatwiej jest wrócić do Ałmaty. Większość samochodów jadących z jeziora kieruje się właśnie do miasta, autostop na tym odcinku jest bezproblemowy.

Obserwatorium Astronomiczne Tienszan (TSHAO)

Kilkanaście minut pieszo od jeziora mieści się budynek Obserwatorium Astronomicznego Tienszan nazwanego imieniem Fesenkowa V.G. To stacja naukowa powstała pod koniec lat 50. ubiegłego wieku, będąc początkowo wydziałem Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego. Na naszej planecie są tylko trzy miejsca, w których niebo jest tak szeroko otwarte: Andy, Pireneje i Zailiyskiy Alatau. W efekcie obiekty na niebie można obserwować tam praktycznie codziennie, a mieszkańcy miasta Ałmaty cieszą się 85 proc. słonecznych dni w roku.

​​Biwak w Parku Narodowym Ile-Alatau

W Kazachstanie nie ma zbyt wielu wyznaczonych miejsc kempingowych, więc można biwakować na dziko. Nocleg u podnóża Big Almaty Lake na pewno będzie niezapomnianym przeżyciem. Na miejscu warunki są sprzyjające - od rześkiego górskiego powietrza, przez krajobrazy aż komfortowe miejsca do rozbicia namiotu czy przygotowania ogniska. Będąc na miejscu, docenia się potencjał przyrodniczy Kazachstanu. Nie bez powodu kraj ten nazywany jest Szwajcarią Azji Środkowej. Kazachowie mają szczęście żyć i rozwijać się w bliskim sąsiedztwie pierwotnego piękna natury. Wśród licznych gatunków dzikiej zwierzyny, prastarych jodeł i gigantycznych sosen syberyjskich. Nie tylko na nieograniczonym niczym bezkresnym stepie, ale również w sąsiedztwie dziewiczych szczytów, zielonych polan, lasów i tajemniczych kanionów.

Samo zwiedzanie jeziora jest darmowe, ale wstęp do parku Ili-Alatau u podnóża góry jest płatny. Opłata wynosi 400 tenge. Moim skrytym marzeniem było rozbicie się nad samym Big Almaty Lake. Niestety z powodu dość niskiej temperatury (końcówka września) i wietrznej aury, ostatecznie rozbiliśmy obozowisko kilkaset metrów niżej. To był dobry pomysł - byliśmy odgrodzeni rzeką od drogi, mieliśmy zapas drewna i piękny widok na jeden ze szczytów okalających jezioro. W nocy temperatura spadła do zera, mieliśmy też niezapowiedziane odwiedziny.

Po północy z drogi zjechał samochód terenowy, który ku naszemu zdziwieniu przedostał się przez rzekę i pomknął w naszym kierunku. Z dzisiejszej perspektywy (piszącego tę relację) muszę przyznać, że był to potencjalnie najniebezpieczniejszy moment całej wyprawy po Jedwabnym Szlaku. Furmanka podjechała pod nasze obozowisko, stała przez jakiś czas, a z wnętrza dobiegały głosy głośnej muzyki. Patowa sytuacja. Skończyło się na szczęście na strachu. To byli prawdopodobnie młodzi Kazachowie, którzy przyjechali w górki na seksualny rekonesans w akompaniamencie elektronicznych brzmień i gorzałki. Po godzinie odjechali w kierunku Ałmaty. Ulżyło nam - mogliśmy wrócić po schowany w lesie sprzęt, paszporty i gotówkę (w międzyczasie wynieśliśmy najcenniejsze przedmioty z namiotu i ukryliśmy je między kamieniami). Tej nocy jednak po raz pierwszy wysłałem wiadomość do najbliższych z dokładną lokalizacją i opisem zastanej sytuacji.

Big Almaty Lake. Co należy ze sobą zabrać?

Planując wyprawę do Parku Narodowego Ile-Alatau i Big Almaty Lake należy pamiętać o wysokościach. Jezioro położone jest na wysokości 2511 m n.p.m. Średnia temperatura wody w jeziorze wynosi 8-10 st. C., ale odczuwalna temperatura powietrza w sezonie letnim w ciągu dnia to zaledwie 13-14 stopni. Pod koniec września temperatury w nocy spada poniżej zera. W ziemie na tej wysokości jest już kilkanaście stopni mrozu. Jeśli zatem planujecie spać na górze, niezbędnym elementem ekwipunku będzie śpiwór z komfortem spania minimum zero stopni, a także odpowiednia odzież.

Warto mieć również świadomość, jacy reprezentanci fauny żyją na tym terenie. Okoliczne lasy są domem dla rysiów środkowoazjatyckich i niedźwiedzi brunatnych. W wyższych partiach górskich spotkać można lamparty śnieżne oraz koziorożce syberyjskie. Na niebie wzbijają się orły przednie i sępy brodate. A teraz spokojnie…rozbijając obozowisko w bliskim sąsiedztwie drogi prowadzącej do jeziora, żaden mieszkaniec parku nie powinien was niepokoić.

Autor: Daniel, naWylocie.pl