Samochodem na Słowację. Co warto wiedzieć
Od 1 maja 2004 r. tzw. zielona karta nie jest już wymagana przy wjeździe na terytorium Słowacji. Warto ją jednak mieć – stanowi międzynarodowy dowód ubezpieczenia, znacznie ułatwiający uzyskanie odszkodowania w razie wypadku. Co warto wiedzieć, gdy wybierasz się samochodem na Słowację?
Od 1 maja 2004 r. tzw. zielona karta nie jest już wymagana przy wjeździe na terytorium Słowacji. Warto ją jednak mieć – stanowi międzynarodowy dowód ubezpieczenia, znacznie ułatwiający uzyskanie odszkodowania w razie wypadku.
Polskie prawo jazdy jest honorowane tak samo jak międzynarodowe. Obowiązuje jednak limit wiekowy – pojazdów mechanicznych nie mogą prowadzić osoby, które nie przekroczyły 18 lat. Niezbędnym wyposażeniem samochodu (wymaganym przez przepisy i sprawdzanym przy kontrolach drogowych) jest apteczka, trójkąt ostrzegawczy, linka holownicza, zapasowy zestaw żarówek i nalepka z oznaczeniem kraju (dla Polaków – „PL”).
Podróżowanie po Słowacji nie nastręcza większych kłopotów. Drogi (cesty) są w zasadzie dobre i dobrze oznakowane, trzeba tylko uważać w miastach, gdzie nie wszystko jest od razu jasne. Natomiast odcinki górskie, których w Słowacji nie brakuje, są kręte i niebezpieczne, dlatego przy trudnych warunkach atmosferycznych wymagają szczególnej ostrożności.
Słowacy dużo inwestują w infrastrukturę drogową, trwa budowa autostrad. Obecnie powstaje kilka odcinków autostrady (diaľnica) D1, prowadzącej z Bratysławy do Koszyc przez Trnavę, Trenczyn, Żylinę, Liptowski Mikułasz, Poprad i Preszów. Niedługo zostanie oddany do użytku odcinek biegnący przez Spisz: od Popradu przez Lewoczę, Spiskie Podgrodzie do Preszowa, gdzie połączy się z odcinkiem Preszów – Koszyce (zakończono już prace nad długim tunelem przecinającym grzbiet Braniska, znajdującym się na odcinku między Spiskim Podgrodziem a Preszowem).
Oznaczenia dróg, zależne od rodzaju, nanoszone są białymi literami i cyframi na niebieskim prostokącie. Autostrada (diaľnica) – litera „D” i ¬kolejny numer (obowiązują opłaty). Droga szybkiego ruchu (cesta pre motorové vozidlá) – oznaczenia dwucyfrowe (na wybranych odcinkach obowiązują opłaty). Droga główna, czyli krajowa (hlavna cesta, cesta I. triedy) – oznaczenia dwucyfrowe. Droga drugorzędna (cesta II. triedy, cesta III. triedy) – oznaczenia trzycyfrowe. Drogi inne (lokalne, miestna komunikácia, spevnená cesta) – bez oznaczeń. Obowiązują także europejskie oznaczenia dróg międzynarodowych.
Najważniejsze drogi oprócz budowanych autostrad to: ciąg dróg głównych nr 61 i 11, czyli E75 (biegnący od Bratysławy przez Trnavę, Trenczyn, Żylinę i Čadcę do Jabłonkowa z odgałęzieniem do Zwardonia, na odcinku Bratysława – Poważska Bystrzyca zastąpiony autostradą D1), 59 i 66, czyli E77 (Chyżne – Dolny Kubin – Rużomberk – Bańska Bystrzyca – Zwoleń – Šahy), 50 i 18, czyli E50 (Użhorod – Michałowce – Preszów – Poprad – Liptowski Mikułasz – Żylina – Bytcza – Ołomuniec, na odcinku Poprad – Rużomberk zastąpiony już autostradą D1), 50, 65, 51 i 61 (Użhorod – Michałowce – Koszyce – Rožňava – Zwoleń – Nitra – Trnava – Bratysława).
Oprócz odcinków autostrad płatne są drogi szybkiego ruchu: Bańska Bystrzyca – Zwoleń, Nitra – Trnava. Szacunkowe wysokości opłat (stawki z 2008 r. przeliczone na euro wg kursu 1 EUR = 30 Sk) za korzystanie z autostrad i wybranych dróg szybkiego ruchu (drogi nr: D1, D2, R1, 2, 19, 50, 59, 61, 63, 64, 68 i 75) dla pojazdów mechanicznych o całkowitym ciężarze do 3,5 t wynoszą odpowiednio: tygodniowa – 5 EUR, miesięczna – 10 EUR, roczna – 36,5 EUR.
Winietki (diaľničná nalepká) na szybę, oznaczające wniesioną opłatę, można nabyć na stacjach benzynowych i w niektórych urzędach pocztowych. Za ich brak grożą wysokie kary (trzykrotność opłaty rocznej dla danej kategorii pojazdów).