Warna. Miasto. Atrakcje. Co warto zobaczyć

Ta wypoczynkowa miejscowość liczy 301 tys. mieszkańców, co czyni ją trzecim co do wielkości, po Sofii i Płowdiwie, miastem Bułgarii. Warna nazywana jest „morską stolicą”. Ciągnie się tu długi pas piaszczystej plaży (niestety nienajczystszej ze względu na miasto i port). Warna usytuowana jest na płaskim, wysokim tarasie, przy północno-zachodnim, dłuższym brzegu Zatoki Warneńskiej wcinającej się 7 km w głąb lądu.

Latem słońce zapewnia 10–11 godzin opalania dziennie, a morze, zdumiewająco spokojne, pozbawione jest niebezpiecznych fal i prądów. Warnę odwiedzać można przez cały rok ze względu na jej walory i atrakcyjną ofertę uzdrowiskową.

Szczególny, morski czar miasto zawdzięcza starożytnym, średniowiecznym, nowożytnym i współczesnym kulturom koegzystującym tutaj w toku dziejów. Już jako greckie Odessos, założone w VII w. p.n.e., przeżywało szczyty handlowej potęgi – utrzymywało kontakty z Atenami, Wyspami Jońskimi i Azją Mniejszą. Później należało do Cesarstwa Rzymskiego, a od VII w. n.e. znalazło się pod panowaniem bułgarskim. Wówczas otrzymało obecną nazwę, która pochodzi od słowiańskiego wyrazu vran oznaczającego ‘czarny’. W 1391 r. Warnę zdobyli Turcy. Pod ich panowaniem pozostała aż do 2. poł. XIX w.

Warna jest dziś poważnym rywalem Sofii i Płowdiwu – konkuruje z nimi nie tylko gospodarczo, lecz przede wszystkim poziomem życia kulturalnego, liczbą zabytków, muzeów i galerii sztuki.

*Park Nadmorski *jest największy w mieście. Jego początki sięgają 1878 r. W obrębie parku znaleźć można m.in. Muzeum Marynarki Wojennej, gdzie eksponowane są zbiory związane z historią bułgarskiej floty wojennej od 1878 r. do dzisiaj. Muzeum składa się z ekspozycji pod gołym niebem (w skład niej wchodzi m.in. okręt-muzeum „Dryzki”, który w 1912 r., podczas I wojny bałkańskiej, w nierównej bitwie ciężko uszkodził turecki krążownik „Hamidie” – było to jednym z największych zwycięstw floty bułgarskiej w dziejach) oraz ze zbiorów zgromadzonych w budynku muzeum (m.in. różne rodzaje min, peryskop, latarnie, wiele dokumentów i zdjęć archiwalnych).

Ogromną popularnością cieszy się warneńskie Delfinarium reklamowane jako jedyne na Bałkanach. Odnajdziemy je w północnej części Parku Nadmorskiego. Główną jego atrakcją są organizowane ok. 45-minutowe pokaz tresury delfinów urozmaicane akcentami humorystycznymi z udziałem publiczności.

Interesujące jest również ogromne akwarium wraz z muzeum Morza Czarnego (ul. Primorska 4, także w Parku Nadmorskim), w którym zobaczyć można unikatową kolekcję dużej ilości gatunków ryb, ukwiałów, raków, ślimaków oraz innych zwierząt żyjących przede wszystkim w wodach Morza Czarnego, ale także gatunków tropikalnych.

Katedralna cerkiew Zaśnięcia Bogurodzicy (pl. Metropolita Simeon) jest drugą pod względem wielkości świątynią w Bułgarii, zaraz za sofijskim soborem Aleksandra Newskiego. Katedra uważana jest za jeden z symboli miasta. Powstała w latach 1880–86 według projektu Gencza Kunewa jako wotum wdzięczności po wyzwoleniu z okupacji tureckiej. Jest to świątynia w stylu bizantyjskim, ma przestronne wnętrze z pięknym ikonostasem (wykonanym przez mistrzów debyrskiej szkoły snycerki) i witrażami. Freski powstały w latach 1949–50. Katedra jest zabytkiem narodowym.

Żelaznym punktem wizyty w Warnie jest zapewne dla każdego Polaka wizyta w mauzoleum króla Władysława Warneńczyka. Znajduje się ono w parku leżącym w północno-zachodniej części miasta, na jednym ze starożytnych trackich kurhanów. Mauzoleum zbudowano na pamiątkę wielkiej bitwy, która pogrzebała nadzieje Bułgarów na rychłe wyzwolenie spod panowania tureckiego. Bitwa rozegrała się 10 listopada 1444 r. Zginął w niej przywódca całej antytureckiej krucjaty zwołanej przez papieża Eugeniusza VI, młody, zaledwie dwudziestoletni król Polski i Węgier, Władysław, pierworodny syn Władysława Jagiełły.

Ewksinograd to letnia rezydencja księcia Bułgarii, Aleksandra Battenberga, położona w sąsiedztwie miasta. Później była uzywana przez carów Ferdynanda i Borysa III. Dziś stanowi posiadłość rządową. Pałac, nawiązujący architekturą do XVIII-wiecznych pałaców francuskich, powstał w 1886 r. według projektów architektów: Austriaka Rumpelmeyera, Szwajcara Meyera i Bułgara Łazarowa. Obiekt znajduje się w pięknym parku pełnym egzotycznych drzew rzadkich gatunków.

Jezioro Warneńskie (Варненско езеро) rozciąga się na południe od miasta. Ma długość 15 km, szerokość 2 km i jest rajem dla wędkarzy. Chociaż po przekopaniu kanału, który łączy jezioro z morzem, pierwotnie słodkowodne ryby zastąpiły gatunki słonowodne, to ilościowe bogactwo nie uległo zmianie. Nad brzegiem jeziora wznosi się wzgórze Dżawanawar Tepe, zwane także Wzgórzem Genueńskim.

Na jego szczycie znaleźć można ruiny bazyliki zbudowanej w stylu syryjskim – jedynego śladu miejscowej kolonii genueńczyków, od której wzgórze wzięło swą nazwę. W 1919 r. w bazylice dokonano sensacyjnego odkrycia – odnaleziono trzy sarkofagi (umieszczone jeden w drugim) wykonane z alabastru, srebra i złota (!). Drogocenne znalezisko nie zawahano się porównać z odkryciem grobowca Tutenchamona w Egipcie.

Bardzo ciekawym pomysłem na spędzenie miłego dnia jest wyprawa do osady protobułgarskiej Fanagorija. Znajduje się ona w południowej części Warny, w parku dzielnicy Asparuchowo. Fanagoria to miejsce, które klimatem, wyposażeniem oraz atrakcyjnością można porównać do polskiego Biskupina. Zrekonstruowano tutaj wygląd osady protobułgarskiej z ok. VII–IX w. W tym celu wzniesiono drewniane umocnienia, wieże obserwacyjne, a także zorganizowano pracownie rzemieślnicze, w których latem wre praca (przedmioty tutaj wyrabiane, np. ceramikę, można kupić).

Na dziedzińcu wznosi się jurta chana ze zdobionym, pokrytym futrami tronem i bogatym wyposażeniem wnętrza. Niedaleko stoi równie barwna i interesująca jurta kapłana oraz jurty wojowników, w których można obejrzeć zrekonstruowaną broń, zbroje, buńczuki i proporce. W osadzie organizowane są również bardzo ciekawe spektakle z udziałem przebierańców w stylizowanych strojach. Przedstawienia obejmują m.in. pokazy jazdy konnej, rytualne tańce i modlitwy doprotobułgarskiego boga Tangry, przyjmowanie cudzoziemskich posłów itp. W kolejnych latach planowana jest rozbudowa osady i szczegółowa rekonstrukcja osiedla protobułgarskiego z VIII w. Ma ona obejmować m.in. budowę kamiennych świątyń, murów, pałaców itp.

Aby dopełnić oferty kulturalnej miasta, wspomnieć trzeba o festiwalach, przeglądach i koncertach, które odbywają się w Warnie. Należą do nich: Międzynarodowe Spotkania Chórów, Międzynarodowe Święto Teatru obchodzone w ramach festiwalu Warneńskie Lato, Międzynarodowy Konkurs Baletu, festiwal folkloru z udziałem grup z Bułgarii i zagranicy, Międzynarodowy Festiwal Jazzowy, Festiwal Filmów Romantycznych obchodzony pod hasłem „Miłość jest szaleństwem”, biennale filmu bułgarskiego Złota Róża, sześciotygodniowy Festiwal Muzyki Kameralnej, Międzynarodowy Festiwal Baletu. Co trzy lata odbywa się Międzynarodowy Festiwal Teatrów Lalkowych Złoty Delfin.

Będąc w Warnie, warto wybrać się na jednodniową wycieczkę do fantastycznego rezerwatu Pobiti kamyni. Rezerwat znajduje się w odległości ok. 18 km na zachód od Warny, obok szosy wiodącej do miejscowości Dewnia. Rezerwat widać z daleka, łatwo go rozpoznać – na rozległej przestrzeni ukrytej wśród wzgórz wyłaniają się z piasku kamienne kolumny o grubości 1–3 m i do 7 m wysokości. Większość kamiennych kolumn jest w środku pusta. Istnieje kilka hipotez dotyczących powstania tego kamiennego lasu. Jedna z nich głosi, iż są to kalcytowe kolumny uformowane w wodzie morskiej ze skrystalizowanego węglanu wapnia przed ok. 50 mln lat. Z biegiem czasu, gdy piasek wymyła woda lub wywiały wiatry, kamienne słupy wynurzyły się na powierzchnię. Piaski oraz skąpa roślinność nadają całej okolicy charakter małej pustyni.

Kurort KAMCZIJA leży 20 km na południe od Warny, w pobliżu malowniczej rzeki Kamczii płynącej dziewiczym lasem, który dziś jest rezerwatem przyrody.

Rezerwat Biosfery Kamczija znajduje się 25 km na południc od Warny, sąsiaduje z miejscowościami: Staro Oriachowo, Szkorpiłowci i Bliznaci. Rzeka Kamczija, od której pochodzi nazwa, przepływa przez rezerwat. Deltowe ujście i dolny bieg rzeki są unikatowym ekosystemem, w skład którego wchodzą zalewane przez rzekę lasy zwane Łongoza, szerokie plaże z piaszczystymi wydmami i starorzecza. Wraz z obszarem ochronnym – Kamczijskie Piaski – powierzchnia rezerwatu dochodzi do 1200 ha. Sam rezerwat to 842,1 ha, z czego 764 ha są zalesione, a 78,1 ha – nie (34,5 ha łąk, 0,4 ha kanałów, 3,3 ha otwartych przestrzeni, 21,8 ha bagien, 9,9 ha mokradeł itd.).

Łongoza jest osobliwością przyrodniczą wysokiej klasy i najlepszym przykładem tego typu ekosystemu w Europie. Wyglądem przypomina dżunglę z pnączami wijącymi się wokół drzew i zwisającymi niczym gęsta draperia. Rzeka i mokradła są środowiskiem życia dla 23 gatunków ryb i wielu gatunków ssaków. Jednak najbardziej interesujący są upierzeni mieszkańcy rezerwatu. Kamczija leży bowiem na ptasim szlaku migracyjnym Via Pontica, dzięki czemu można obserwować ptaki, gdy zatrzymują się tu, aby odpocząć i pożywić się. Wiele interesujących gatunków ma tu swe miejsca lęgowe, m.in.: bocian czarny, orlik krzykliwy, kobuz, syczek, lelek, kręgołów, dzięcioły: czarny, zielonosiwy, zielony, średni, duży, dzięciołek, świergotek polny, pokrzewka jarzębata, muchołówka białoszyja, zaganiacz.

_ Źródło: Bezdroża _