Wyspa Lastovo
Między licznymi pagórkami porośniętymi makiją i lasem sosnowym położone są doliny i pola, na których uprawia się winnice, rosną gaje oliwne i zbiera się owoce. Na wyspie nie ma rzek, a woda pitna jest jedynie na polu Prgovo. Wybrzeże jest bardzo skaliste z licznymi zatoczkami.
[
Najbardziej od lądu oddalona większa wyspa południowej Dalmacji o powierzchni 40,9 km2. Między licznymi pagórkami porośniętymi makiją i lasem sosnowym (najwyższy to Hum, 417 m n.p.m.) położone są doliny i pola, na których uprawia się winnice, rosną gaje oliwne i zbiera się owoce. Na wyspie nie ma rzek, a woda pitna jest jedynie na polu Prgovo. Wybrzeże jest bardzo skaliste z licznymi zatoczkami. * Krystalicznie czyste wody wokół wyspy obfitują w ryby, langusty i homary (morze wokół Lastova uważane jest za najbogatsze na Adriatyku). Dlatego mieszkańcy (obecnie 1228 osób) zajmują się głównie przetwórstwem rybnym i rybołówstwem oraz połowem langust. Jest to wymarzone miejsce dla amatorów sportów wodnych, nurkowania, wędkarstwa, a także pieszych wędrówek i rowerowych wycieczek. Zachowano tu piękny strój ludowy, unikalny dialekt języka
chorwackiego, oryginalną architekturę oraz stare zwyczaje, związane m.in. z karnawałem, podczas którego wszyscy mieszkańcy wyspy ubierają się przepiękne tradycyjne stroje. Wyspa ta przez ponad 50 lat zamknięta była dla cudzoziemców, dlatego dla każdego może stanowić interesujące odkrycie. Znajduje się tu kilka jaskiń, z których największa to Rača. Ślady życia na wyspie pochodzą z epoki wczesnego brązu o czym świadczą kamienne mogiły o charakterze sakralnym lub fortyfikacyjnym. Wyspa pierwotnie zwana Ladesta i Ladeston, po przybyciu Rzymian pod koniec III w. p.n.e. zmieniła nazwę na Augusta Insula (Cesarska Wyspa). Rzymianie założyli kilka osad villae rusticae oraz rozbudowali osadę w przystani Uble, która przeżyła swój rozkwit w pierwszych wiekach naszej ery i upadła na początku średniowiecza. Od IX w. Lastovo było pod władzą Neretwian, a w 998 r. zdobyła ją Wenecja, która pragnęła zapewnić sobie lepszy kontakt handlowy z Bizancjum, Wenecjanie wznieśli także kasztel nad dzisiejszą wsią Lastovo. Najstarszy
pisany dokument dotyczący średniowiecznych dziejów wyspy pochodzi z 1000 r., kiedy krótko należała ona do Bizancjum. W XI w. i XII w. wyspa miała chorwacki statut miejski i szeroką autonomię, aż do dobrowolnego wstąpienia w skład Republiki Dubrowaczkiej w 1252 r. (z tego okresu pochodzi przedromański kościółek św. Luke w pobliżu miasta Lastovo). W 1310 r. wyspa ponownie zyskała autonomię i statut miejski, dzięki czemu przez 100 lat mieszkańcy żyli w spokoju i dobrobycie, zajmując się zbiorem korali, oliwek i uprawą owoców. Francuzi panowali tu w latach 1808–13, w 1813 r. wyspę zajęli Anglicy, a po kongresie wiedeńskim (1815) Lastovo wraz z całą własnością byłej Republiki Dubrowaczkiej stało się częścią mocarstwa austriackiego (aż do jego rozpadu w 1918 r.). Po okupacji austriackiej rozpoczęła się okupacja włoska, która trwała aż do 1943 r. *Zobacz miasto: ]( \"http://bezdroza.pl\" )Lastovo
_ Źródło: Bezdroża _
