Costa Brava - najsłynniejsze wybrzeże Hiszpanii

Costa Brava, czyli "urwiste wybrzeże", gdzie góry schodzą stromo do morza, należy do najbardziej popularnych regionów wypoczynkowych Morza Śródziemnego. Wybrzeże rozciąga się na długości ok. 206 km pomiędzy miejscowościami Portbou przy granicy z Francją a Blanes i rzeką La Tordera na południu, obejmując trzy katalońskie prowincje zwane comarkami - Alt Empordŕ, Baix Empordŕ i La Selva. Na północnym krańcu fragment wschodnich Pirenejów wcina się w morze, przechodząc ku południu w biegnące równolegle do wybrzeża Góry Katalońskie - Cordillera Costero Catalana. Costa Brava to mozaika krajobrazów naturalnych i mocno zurbanizowanych - bajkowe klify i urwiska skalne oraz plaże wciśnięte w skaliste zatoki sąsiadują z głośnymi kurortami turystycznymi zabudowanymi hotelami i apartamentowcami. Co warto tu zobaczyć? Oto największe atrakcje tej części Hiszpanii!

Costa Brava, czyli "urwiste wybrzeże", gdzie góry schodzą stromo do morza, należy do najbardziej popularnych regionów wypoczynkowych Morza Śródziemnego. Wybrzeże rozciąga się na długości ok. 206 km pomiędzy miejscowościami Portbou przy granicy z Francją a Blanes i rzeką La Tordera na południu, obejmując trzy katalońskie prowincje zwane comarkami - Alt Empordŕ, Baix Empordŕ i La Selva. Na północnym krańcu fragment wschodnich Pirenejów wcina się w morze, przechodząc ku południu w biegnące równolegle do wybrzeża Góry Katalońskie - Cordillera Costero Catalana. Costa Brava *to mozaika krajobrazów naturalnych i mocno zurbanizowanych - bajkowe klify i urwiska skalne oraz plaże wciśnięte w skaliste zatoki sąsiadują z głośnymi kurortami turystycznymi zabudowanymi hotelami i apartamentowcami. Co warto tu zobaczyć? Oto *największe atrakcje tej części Hiszpanii.

Tekst: Dominika Zaręba/ ik

[

]( http://bezdroza.pl/ )

Białe miasteczko Cadaqués, położone w połowie półwyspu Cap de Creus, w otulinie parku przyrodniczego, wielu uważa za najpiękniejszą miejscowość Costa Brava. Czuje się tu artystycznego ducha i genius loci Salvadora Dalí, który w pobliskim Port Lligat miał swój dom, ostoję ciszy i piękna. Samo położenie miasteczka, na krańcu półwyspu, odciętego pasmem górskim od interioru i innych części Costa Brava, w pewien sposób je izoluje od masowej turystyki. Prowadzi tu kręta droga, wspinająca się serpentynami pośród tarasów z sadami oliwek i winnicami. Cadaqués jest też najbardziej na wschód wysuniętą miejscowością całego Półwyspu Iberyjskiego i największym naturalnym portem Katalonii. Pierwsi turyści i artyści odkryli to magiczne miejsce w początkach XX w. Stało się miejscowością letniskową zamożniejszych rodzin Barcelony, Figueres i Girony. Jednym z najbardziej znanych artystów bywających w Cadaqués od 1958 roku był francuski malarz Marcel Duchamp. Inni rzedstawiciele bohemy artystycznej,
którzy także tu przyjeżdżali, to Pablo Picasso, Joan Miró, Garcia Lorca. Artystą emblematycznym, który związał się z tym miejscem na długo, był Salvador Dalí, którego pomnik stoi przy plaży i głównym deptaku. Nie ma w Cadaqués długich, złotych piaszczystych plaż czy miejsc oferujących klasyczną rozrywkę. Przyjeżdżają tu osoby szukające spokoju i wytchnienia, malowniczych krajobrazów, smacznej kuchni i tapas serwowanych przez liczne tutejsze restauracje i bary, a także miłośnicy pieszych wędrówek.

Empúriabrava jest uważana za największą na świecie wewnętrzną marinę. Z morza wpływa się w głąb wybrzeża kanałami o łącznej długości 23 km. System kanałów powstały w 1967 roku był wzorowany na weneckim. Początkowe plany rozbudowy sieci były znacznie bardziej ambitne (kanał miał łączyć wybrzeże z Figueres), jednak przeciwstawiły się im służby ochrony przyrody i organizacje ekologiczne, by nie dopuścić do zniszczenia pobliskiej ważnej ostoi i miejsca gniazdowania ptaków (dzisiaj Parku Przyrodniczego Aiguamolls de l'Empordŕ). Prestiżowy resort pełen luksusowych willi, apartamentowców i hoteli, zanurzony w zieleni, odwiedzany jest głównie przez Francuzów i Niemców, zwłaszcza amatorów żeglarstwa. Pobliski aerodrom Aeródromo de Empúriabrava jest popularnym centrum spadochroniarstwa.

Empúriabrava należy administracyjnie do Castelló d'Empúries. Średniowieczne miasteczko zamieszkuje dziś ponad 11,6 tys. mieszkańców. Pierwsze wzmianki historyczne na jego temat pochodzą z 879 roku. W średniowieczu była to siedziba hrabiów i stolica Empúries. Już z daleka widać potężną sylwetkę Basílica de Santa Maria, która ze względu na swoje rozmiary nazywana jest katedrą. Kościół przy Placa Mosscn Cinto Verdaguer jest jednym z najcenniejszych przykładów katalońskiego gotyku. Jego budowa rozpoczęła się w XIII wieku, trwała przez cały wiek XIV, a prace ukończono pod koniec XV, kiedy to wzniesiono fasadę z pięknym rzeźbionym portalem wykonanym przez Antoniego Antigó. W tympanonie nad wejściem zobaczymy scenę przybycia trzech króli do dzieciątka Jezus, a po bokach 12 apostołów. Na placu kościelnym stoi kamienny, gotycki, pięknie rzeźbiony krzyż Creu del Terme.

Girona, położona w sercu Katalonii, około 30 km od wybrzeża Costa Brava, jest stolicą jednej z czterech katalońskich prowincji oraz comarki Girončs, swoistą ostoją tego co katalońskie, a także miastem uniwersyteckim, zamieszkiwanym przez prawie 95 tys. osób. Pod względem krajoznawczym wyróżnia się średniowieczna starówka, jedna z najlepiej zachowanych w Hiszpanii. Miasto położone w dolinie pomiędzy morzem a górami przecinają aż cztery rzeki: Ter, Güell, Galligans i Onyar. Historia miasta zaczyna się od pierwszych osad Iberów - z plemienia Indygetów, odkrytych na równinie otaczającej Gironę (Llano de Gerona). W 77 r. p.n.e. Gnejusz Pompejusz Wielki, znamienity rzymski wódz i polityk, wznosi obronne osiedle - oppidum na głównej trasie Via Herculea (inaczej Via Augusta, łączącej Pireneje z Kadyksem wzdłuż wybrzeża Morza Śródziemnego). Tak powstaje rzymskie miasto nazwane Gerunda, które dynamicznie się rozwija i mimo że jest oddalone od wybrzeża, ma połączenia m.in. z portem w Empúries. Historycy
katalońscy uważają, że hrabstwo Girony było ważną podwaliną powstania niezależnej Katalonii. Pod koniec XIX wieku zostały zburzone mury miasta w południowej części nad rzeką Onyar - w tym miejscu pobudowano nowe domy, które dzisiaj swoją kolorystyką i malowniczością są nie tylko symbolem Girony, ale też inspiracją dla wielu artystów - malarzy, fotografików, poetów.

Zabytkowe miasto Begur przyklejone jest do wzgórza górującego 200 metrów ponad wybrzeżem, niecałe trzy kilometry od morza. Wraz z nadmorskimi miejscowościami położonymi w skalistych zatokach - Sa Riera, Aiguafreda, Sa Tuna, Fornells i Aiguablava *oraz romańską wioską *Esclanyŕ liczy 4300 mieszkańców, choć w sezonie turystycznym potrafi tu przebywać blisko 10 razy więcej osób. W sylwetce miasta wyróżnia się sześć wież obronnych - Torres de defensa z XVI-XVII wieku, stanowiących część dawnych umocnień, które służyły do obrony przed atakami ze strony piratów muzułmańskich. Na skalistym wzgórzu dominują ruiny średniowiecznego zamku - Castell de Begur, którego początki sięgają XI wieku. Wspinając się na wzgórze zamkowe, będziemy podziwiać fantastyczne widoki na skaliste wybrzeże i wyspy Illes Medes *w tle. Dla krajobrazu miasteczka położonego pośród pinii i cyprysów, charakterystyczne są piękne, kolonialne domy z końca XIX wieku, wzniesione przez zamożnych obywateli zwanych_ indianos _,
którzy powrócili z emigracji na Kubie. Co roku we wrześniu odbywa się tu barwne święto i targ *Fira d'Indians.

Tamariu, spokojna i kameralna miejscowość turystyczna, położona jest w malowniczej zatoce pośród piniowych gajów (liczy niewiele ponad 270 mieszkańców). Do dawnej wioski rybackiej z białą zabudową turystyka wkroczyła w latach 80. Turyści chętnie uprawiają tu kajakarstwo morskie *oraz *nurkowanie - pobliskie rafy należą do najlepszych miejsc nurkowych na Costa Brava - kolonie czerwonych gorgonii są tu podobno bardziej okazałe niż w rezerwatach morskich wybrzeża. W okolicy oznaczono też widokowe szlaki piesze Camins de Ronda, prowadzące wzdłuż wybrzeża do dzikich skalistych zatoczek. W centrum Tamariu i w okolicy jest kilka niewielkich plaż, których przejrzyste wody słyną jako najczystsze na wybrzeżu.

Do *Lloret de Mar *turystyka wkroczyła już w latach 50. ubiegłego stulecia. Miasto dosłownie tętni życiem w sezonie turystycznym. Rozwinęła się tu głównie turystyka zorganizowana, sprzedawana w pakietach przez biura podróży. Miasto jest też znanym *centrum rozrywki *- pełno tu dyskotek i klubów, które przyciągają także dużą rzeszę bardzo młodych wczasowiczów z wszystkich stron świata, szukających wakacyjnej zabawy. Do wypoczynku zachęcają także tutejsze złote, piaszczyste plaże.

Blanes, zwane "bramą do Costa Brava", jest pierwszą miejscowością wybrzeża, po jego południowej stronie, graniczącą z Costa de Maresme. Sa Palomera - skalista wysepka połączona z lądem - jest symbolicznym początkiem Costa Brava, a także ikoną Blanes. Ten duży kurort turystyczny obfituje w infrastrukturę hotelarską i gastronomiczną oraz jest chętnie wybierany na wypoczynek rodzinny z dziećmi. Region został odkryty przez pierwszych turystów już w latach 20. XX w., natomiast turystyka masowa zaczęła wkraczać od lat 50. ubiegłego stulecia. Kolorowe targi żywności odbywają się co poniedziałek przy pasażu nadmorskim (Passeig Marítim), codziennie przy Passeig de Dintre - targ zwany "La Plaça" - oraz w budynku Mercat de Blanes przy Carrer Mercat. Najważniejszym świętem miasta jest Festa Major de Santa Anna z międzynarodowym konkursem ogni sztucznych.

Tekst: Dominika Zaręba

[

]( http://bezdroza.pl/ksiazki/katalonia-barcelona-costa-brava-i-costa-dorada-w-krainie-gaudiego-i-salvadore-dali-wydanie-1-dominika-zareba,brkat1.htm )

Oficjalne wydanie internetowe Wydawnictwo Bezdroża: www.bezdroza.pl