Gdańsk skąpany w słońcu i za chmurą

Widok z Góry Gradowej

Widok z Góry Gradowej

Krzyż na Górze Gradowej

Widok z jednej z najpiękniejszych latarń Morza Bałtyckiego, mierzącej 27 metrów wysokości. Latarnia oddana do użytku w 1894 roku, wskazywała statkom wejście do portu gdańskiego do 1984 roku.
Jednocześnie była wieżą pilotów i mieściła na swym szczycie niezwykły instrument jakim była wtedy kula czasu. Jej podniesienie i spadek w każde południe pozwalał kapitanom statków na dokładne nastawianie chronometrów

Widok z jednej z najpiękniejszych latarń Morza Bałtyckiego, mierzącej 27 metrów wysokości. Latarnia oddana do użytku w 1894 roku, wskazywała statkom wejście do portu gdańskiego do 1984 roku.
Jednocześnie była wieżą pilotów i mieściła na swym szczycie niezwykły instrument jakim była wtedy kula czasu. Jej podniesienie i spadek w każde południe pozwalał kapitanom statków na dokładne nastawianie chronometrów

"Skorpion" czyli Paweł Tuchlin był mordercą 9 kobiet i usiłował zabić kolejne 11. Terenem jego łowów były obecne województwa pomorskie i warmińsko - mazurskie. Został skazany na karę śmierci przez powieszenie. Wyrok wykonano w Gdańsku.

Nie zwlekaj, kup już teraz – prezenty świąteczne!

Fontanna Neptuna - zaprojektowana przez Abrahama van den Blocke.
Krata ze złotymi herbami Gdańska i polskimi orłami pochodzi z 1634 r.
Trzon i basen fontanny został przebudowany w II poł. XVIII w. przez J. K Stendera.

Podstawowym źródłem strumieni wodnych jest trójząb trzymany przez władcę mórz i oceanów w prawicy, znajdujące się u jego stóp konie morskie oraz krawędź postumentu.
Woda spada na czaszę fontanny, a stamtąd silnymi strumieniami wypluwanymi przez maszkarony opada w dół do dolnego basenu

Widok z jednej z najpiękniejszych latarń Morza Bałtyckiego, mierzącej 27 metrów wysokości. Latarnia oddana do użytku w 1894 roku, wskazywała statkom wejście do portu gdańskiego do 1984 roku.
Jednocześnie była wieżą pilotów i mieściła na swym szczycie niezwykły instrument jakim była wtedy kula czasu. Jej podniesienie i spadek w każde południe pozwalał kapitanom statków na dokładne nastawianie chronometrów

Nazywana też arsenałem, stanowi najokazalszy świecki budynek renesansowej zabudowy Gdańska.
Rosnące zagrożenie ze strony Szwecji w końcu XVI w. skłoniło gdańskich mieszczan do przygotowań na wypadek wojny. Odczuwając brak magazynów na produkowany w mieście i okolicach sprzęt wojenny, podjęli decyzję o budowie specjalnego arsenału. Zbrojownia została wzniesiona w latach 1602 - 1605. Jest dziełem jednego z najwybitniejszych gdańskich architektów tamtej epoki, Antoniego van Obbergena. Konstrukcja sprawia wrażenie, jakby budynek składał się z czterech, pozornie oddzielnych kamieniczek

Siedziba kupców gdańskich na Placu Dominikańskim

"Skorpion" czyli Paweł Tuchlin był mordercą 9 kobiet i usiłował zabić kolejne 11. Terenem jego łowów były obecne województwa pomorskie i warmińsko - mazurskie. Został skazany na karę śmierci przez powieszenie. Wyrok wykonano w Gdańsku.

Nie zwlekaj, kup już teraz – prezenty świąteczne!

Widok z jednej z najpiękniejszych latarń Morza Bałtyckiego, mierzącej 27 metrów wysokości. Latarnia oddana do użytku w 1894 roku, wskazywała statkom wejście do portu gdańskiego do 1984 roku.
Jednocześnie była wieżą pilotów i mieściła na swym szczycie niezwykły instrument jakim była wtedy kula czasu. Jej podniesienie i spadek w każde południe pozwalał kapitanom statków na dokładne nastawianie chronometrów

Kościół Mariacki w tle

Plac przed Kościołem Mariackim

Długi Targ

Długi Targ, w tle Zielona Brama, było tam m.in. biuro Lecha Wałęsy

Pomnik stoi w Gdańsku na Westerplatte, przy wejściu do portu. Upamiętnia polskich obrońców wybrzeża we wrześniu 1939 w formie kopca z monumentem o wysokości 23 metrów

Długi Targ

Długi Targ

Zielona Brama

Siedziba ZUS

Ul. Mariacka

Długie pobrzeże

Ul. Mariacka

Nad Motławą

Ul. Mariacka

Ul. Mariacka

Ul. Mariacka

Ul. Mariacka

Ul. Mariacka

Ul. Mariacka

Ul. Mariacka

Gdańsk w dniu 12-08-2007 godzina 16:00 ul. Kartuska widok z okna autora zdjęć

Gdańsk w dniu 12-08-2007 godzina 16:00 ul. Kartuska widok z okna autora zdjęć

Reprezentacyjny obiekt wzniesiono w latach 1612-1614. Dwupoziomowa fasada bramy, zaopatrzona w trzy przejścia oraz cztery ogromne okna, zyskała wspaniałą oprawę gzymsowo-kolumnową oraz bardzo bogaty wystrój plastyczny. Bardzo ciekawym elementem jest wieńcząca bramę kamienna balustrada, uwagę przyciągają również rzeźby dłuta artysty gdańskiego Piotra Ringeringa. Od zewnętrznej strony zobaczyć możemy figury wyobrażające najcenniejsze dla miasta wartości: "Pokój", "Wolność", "Bogactwo", "Sławę". Od strony ulicy Długiej widnieją natomiast postacie symbolizujące: "Roztropność", "Sprawiedliwość" i "Zgodę"

Nazywana też arsenałem, stanowi najokazalszy świecki budynek renesansowej zabudowy Gdańska.
Rosnące zagrożenie ze strony Szwecji w końcu XVI w. skłoniło gdańskich mieszczan do przygotowań na wypadek wojny. Odczuwając brak magazynów na produkowany w mieście i okolicach sprzęt wojenny, podjęli decyzję o budowie specjalnego arsenału. Zbrojownia została wzniesiona w latach 1602 - 1605. Jest dziełem jednego z najwybitniejszych gdańskich architektów tamtej epoki, Antoniego van Obbergena. Konstrukcja sprawia wrażenie, jakby budynek składał się z czterech, pozornie oddzielnych kamieniczek

Zbudowana w pasie umocnień wzniesionych w latach 1571-1576 od zachodniej, najbardziej zagrożonej atakiem, strony Głównego Miasta. Zachodni wał zaopatrzono w surowy w wyglądzie ceglany budynek bramny. Była to pierwsza brama gdańska zbudowana według nowoczesnej sztuki fortyfikacyjnej. W 1588 r. ceglana fasada została wymyślnie przyozdobiona przez uznanego rzeźbiarza Wilhelma van den Blocke. Stworzył on oprawę ścienną skomponowaną z płyt piaskowca, ozdobionych ornamentem z wgłębnie rzeźbionych liści. Oglądając dokładnie Bramę Wyżynną zauważyć można trzy łacińskie sentencje, przypominające władzom oraz obywatelom o wartościach najbardziej pożądanych w życiu państwa i społeczeństwa

Reprezentacyjny obiekt wzniesiono w latach 1612-1614. Dwupoziomowa fasada bramy, zaopatrzona w trzy przejścia oraz cztery ogromne okna, zyskała wspaniałą oprawę gzymsowo-kolumnową oraz bardzo bogaty wystrój plastyczny. Bardzo ciekawym elementem jest wieńcząca bramę kamienna balustrada, uwagę przyciągają również rzeźby dłuta artysty gdańskiego Piotra Ringeringa. Od zewnętrznej strony zobaczyć możemy figury wyobrażające najcenniejsze dla miasta wartości: "Pokój", "Wolność", "Bogactwo", "Sławę". Od strony ulicy Długiej widnieją natomiast postacie symbolizujące: "Roztropność", "Sprawiedliwość" i "Zgodę"

Zbudowana w pasie umocnień wzniesionych w latach 1571-1576 od zachodniej, najbardziej zagrożonej atakiem, strony Głównego Miasta. Zachodni wał zaopatrzono w surowy w wyglądzie ceglany budynek bramny. Była to pierwsza brama gdańska zbudowana według nowoczesnej sztuki fortyfikacyjnej. W 1588 r. ceglana fasada została wymyślnie przyozdobiona przez uznanego rzeźbiarza Wilhelma van den Blocke. Stworzył on oprawę ścienną skomponowaną z płyt piaskowca, ozdobionych ornamentem z wgłębnie rzeźbionych liści. Oglądając dokładnie Bramę Wyżynną zauważyć można trzy łacińskie sentencje, przypominające władzom oraz obywatelom o wartościach najbardziej pożądanych w życiu państwa i społeczeństwa

Plac, który zamykają takie obiekty jak Katownia, Złota Brama, charakterystyczny budynek Zbrojowni zwanej Arsenałem oraz budynek Teatru Wybrzeże.
Na co dzień Targ Węglowy pełni rolę jednego z większych parkingów w Śródmieściu, kilka razy o roku zamienia się w miejsce imprez, festynów, czy miejskiego targowiska przy okazji organizowanych przez Międzynarodowe Targi Gdańskie imprez handlowych. Największą imprezą jaka odbywa się na targu Węglowym jest Jarmark Św. Dominika i z nim już w XV wieku kojarzono Targ węglowy

Nazywana też arsenałem, stanowi najokazalszy świecki budynek renesansowej zabudowy Gdańska.
Rosnące zagrożenie ze strony Szwecji w końcu XVI w. skłoniło gdańskich mieszczan do przygotowań na wypadek wojny. Odczuwając brak magazynów na produkowany w mieście i okolicach sprzęt wojenny, podjęli decyzję o budowie specjalnego arsenału. Zbrojownia została wzniesiona w latach 1602 - 1605. Jest dziełem jednego z najwybitniejszych gdańskich architektów tamtej epoki, Antoniego van Obbergena. Konstrukcja sprawia wrażenie, jakby budynek składał się z czterech, pozornie oddzielnych kamieniczek

Nazywana też arsenałem, stanowi najokazalszy świecki budynek renesansowej zabudowy Gdańska.
Rosnące zagrożenie ze strony Szwecji w końcu XVI w. skłoniło gdańskich mieszczan do przygotowań na wypadek wojny. Odczuwając brak magazynów na produkowany w mieście i okolicach sprzęt wojenny, podjęli decyzję o budowie specjalnego arsenału. Zbrojownia została wzniesiona w latach 1602 - 1605. Jest dziełem jednego z najwybitniejszych gdańskich architektów tamtej epoki, Antoniego van Obbergena. Konstrukcja sprawia wrażenie, jakby budynek składał się z czterech, pozornie oddzielnych kamieniczek

Nazywana też arsenałem, stanowi najokazalszy świecki budynek renesansowej zabudowy Gdańska.
Rosnące zagrożenie ze strony Szwecji w końcu XVI w. skłoniło gdańskich mieszczan do przygotowań na wypadek wojny. Odczuwając brak magazynów na produkowany w mieście i okolicach sprzęt wojenny, podjęli decyzję o budowie specjalnego arsenału. Zbrojownia została wzniesiona w latach 1602 - 1605. Jest dziełem jednego z najwybitniejszych gdańskich architektów tamtej epoki, Antoniego van Obbergena. Konstrukcja sprawia wrażenie, jakby budynek składał się z czterech, pozornie oddzielnych kamieniczek

Nazywana też arsenałem, stanowi najokazalszy świecki budynek renesansowej zabudowy Gdańska.
Rosnące zagrożenie ze strony Szwecji w końcu XVI w. skłoniło gdańskich mieszczan do przygotowań na wypadek wojny. Odczuwając brak magazynów na produkowany w mieście i okolicach sprzęt wojenny, podjęli decyzję o budowie specjalnego arsenału. Zbrojownia została wzniesiona w latach 1602 - 1605. Jest dziełem jednego z najwybitniejszych gdańskich architektów tamtej epoki, Antoniego van Obbergena. Konstrukcja sprawia wrażenie, jakby budynek składał się z czterech, pozornie oddzielnych kamieniczek

Nie ulega jednak wątpliwości, że zarówno jej nazwa, jak i najwcześniejsze łacińskie określenia w rodzaju: „platea dominae Mariae” bądź „platea dominae nostrae”, pochodzące z roku 1350, były bezpośrednim nawiązaniem do świątyni Najświętszej Marii Panny, której część ołtarzowa wieńczy zachodnią pierzeję i wylot tej właśnie ulicy.

Prawdopodobnie w połowie XIV wieku, ze względu na podmokłe bagniste tereny nie mogła jeszcze ulica Mariacka przebiegać od kościoła aż do samej Motławy. Stało się tak zapewne z chwilą wybudowania Bramy Mariackiej, na temat, której pierwsze wzmianki mamy z roku 1484. Bramy, dodajmy, przyozdobionej z obu stron granitowymi płytami z ową triadą herbów: Polski, Gdańska, i Prus Królewskich.

Jeszcze w wiekach średnich znajdowały się tu liczne warsztaty szewskie, co potwierdzają wykopaliska. Istniały tu również ciągnące się w stronę ulicy św. Ducha ławy miejskie, tzw. jatki. Zaś pod koniec wieku XVI słynny architekt Antoni van Obbeerghen wzniósł tuż przy wspomnianej gotyckiej bramie wodnej jeden z najbardziej niezwykłych renesansowych budynków gdańskich, wykwintny dom kupiecki należący zrazu do Jana Kopego

Nie ulega jednak wątpliwości, że zarówno jej nazwa, jak i najwcześniejsze łacińskie określenia w rodzaju: „platea dominae Mariae” bądź „platea dominae nostrae”, pochodzące z roku 1350, były bezpośrednim nawiązaniem do świątyni Najświętszej Marii Panny, której część ołtarzowa wieńczy zachodnią pierzeję i wylot tej właśnie ulicy.

Prawdopodobnie w połowie XIV wieku, ze względu na podmokłe bagniste tereny nie mogła jeszcze ulica Mariacka przebiegać od kościoła aż do samej Motławy. Stało się tak zapewne z chwilą wybudowania Bramy Mariackiej, na temat, której pierwsze wzmianki mamy z roku 1484. Bramy, dodajmy, przyozdobionej z obu stron granitowymi płytami z ową triadą herbów: Polski, Gdańska, i Prus Królewskich.

Jeszcze w wiekach średnich znajdowały się tu liczne warsztaty szewskie, co potwierdzają wykopaliska. Istniały tu również ciągnące się w stronę ulicy św. Ducha ławy miejskie, tzw. jatki. Zaś pod koniec wieku XVI słynny architekt Antoni van Obbeerghen wzniósł tuż przy wspomnianej gotyckiej bramie wodnej jeden z najbardziej niezwykłych renesansowych budynków gdańskich, wykwintny dom kupiecki należący zrazu do Jana Kopego

Nie ulega jednak wątpliwości, że zarówno jej nazwa, jak i najwcześniejsze łacińskie określenia w rodzaju: „platea dominae Mariae” bądź „platea dominae nostrae”, pochodzące z roku 1350, były bezpośrednim nawiązaniem do świątyni Najświętszej Marii Panny, której część ołtarzowa wieńczy zachodnią pierzeję i wylot tej właśnie ulicy.

Prawdopodobnie w połowie XIV wieku, ze względu na podmokłe bagniste tereny nie mogła jeszcze ulica Mariacka przebiegać od kościoła aż do samej Motławy. Stało się tak zapewne z chwilą wybudowania Bramy Mariackiej, na temat, której pierwsze wzmianki mamy z roku 1484. Bramy, dodajmy, przyozdobionej z obu stron granitowymi płytami z ową triadą herbów: Polski, Gdańska, i Prus Królewskich.

Jeszcze w wiekach średnich znajdowały się tu liczne warsztaty szewskie, co potwierdzają wykopaliska. Istniały tu również ciągnące się w stronę ulicy św. Ducha ławy miejskie, tzw. jatki. Zaś pod koniec wieku XVI słynny architekt Antoni van Obbeerghen wzniósł tuż przy wspomnianej gotyckiej bramie wodnej jeden z najbardziej niezwykłych renesansowych budynków gdańskich, wykwintny dom kupiecki należący zrazu do Jana Kopego

Nie ulega jednak wątpliwości, że zarówno jej nazwa, jak i najwcześniejsze łacińskie określenia w rodzaju: „platea dominae Mariae” bądź „platea dominae nostrae”, pochodzące z roku 1350, były bezpośrednim nawiązaniem do świątyni Najświętszej Marii Panny, której część ołtarzowa wieńczy zachodnią pierzeję i wylot tej właśnie ulicy.

Prawdopodobnie w połowie XIV wieku, ze względu na podmokłe bagniste tereny nie mogła jeszcze ulica Mariacka przebiegać od kościoła aż do samej Motławy. Stało się tak zapewne z chwilą wybudowania Bramy Mariackiej, na temat, której pierwsze wzmianki mamy z roku 1484. Bramy, dodajmy, przyozdobionej z obu stron granitowymi płytami z ową triadą herbów: Polski, Gdańska, i Prus Królewskich.

Jeszcze w wiekach średnich znajdowały się tu liczne warsztaty szewskie, co potwierdzają wykopaliska. Istniały tu również ciągnące się w stronę ulicy św. Ducha ławy miejskie, tzw. jatki. Zaś pod koniec wieku XVI słynny architekt Antoni van Obbeerghen wzniósł tuż przy wspomnianej gotyckiej bramie wodnej jeden z najbardziej niezwykłych renesansowych budynków gdańskich, wykwintny dom kupiecki należący zrazu do Jana Kopego

Nie ulega jednak wątpliwości, że zarówno jej nazwa, jak i najwcześniejsze łacińskie określenia w rodzaju: „platea dominae Mariae” bądź „platea dominae nostrae”, pochodzące z roku 1350, były bezpośrednim nawiązaniem do świątyni Najświętszej Marii Panny, której część ołtarzowa wieńczy zachodnią pierzeję i wylot tej właśnie ulicy.

Prawdopodobnie w połowie XIV wieku, ze względu na podmokłe bagniste tereny nie mogła jeszcze ulica Mariacka przebiegać od kościoła aż do samej Motławy. Stało się tak zapewne z chwilą wybudowania Bramy Mariackiej, na temat, której pierwsze wzmianki mamy z roku 1484. Bramy, dodajmy, przyozdobionej z obu stron granitowymi płytami z ową triadą herbów: Polski, Gdańska, i Prus Królewskich.

Jeszcze w wiekach średnich znajdowały się tu liczne warsztaty szewskie, co potwierdzają wykopaliska. Istniały tu również ciągnące się w stronę ulicy św. Ducha ławy miejskie, tzw. jatki. Zaś pod koniec wieku XVI słynny architekt Antoni van Obbeerghen wzniósł tuż przy wspomnianej gotyckiej bramie wodnej jeden z najbardziej niezwykłych renesansowych budynków gdańskich, wykwintny dom kupiecki należący zrazu do Jana Kopego

Nie ulega jednak wątpliwości, że zarówno jej nazwa, jak i najwcześniejsze łacińskie określenia w rodzaju: „platea dominae Mariae” bądź „platea dominae nostrae”, pochodzące z roku 1350, były bezpośrednim nawiązaniem do świątyni Najświętszej Marii Panny, której część ołtarzowa wieńczy zachodnią pierzeję i wylot tej właśnie ulicy.

Prawdopodobnie w połowie XIV wieku, ze względu na podmokłe bagniste tereny nie mogła jeszcze ulica Mariacka przebiegać od kościoła aż do samej Motławy. Stało się tak zapewne z chwilą wybudowania Bramy Mariackiej, na temat, której pierwsze wzmianki mamy z roku 1484. Bramy, dodajmy, przyozdobionej z obu stron granitowymi płytami z ową triadą herbów: Polski, Gdańska, i Prus Królewskich.

Jeszcze w wiekach średnich znajdowały się tu liczne warsztaty szewskie, co potwierdzają wykopaliska. Istniały tu również ciągnące się w stronę ulicy św. Ducha ławy miejskie, tzw. jatki. Zaś pod koniec wieku XVI słynny architekt Antoni van Obbeerghen wzniósł tuż przy wspomnianej gotyckiej bramie wodnej jeden z najbardziej niezwykłych renesansowych budynków gdańskich, wykwintny dom kupiecki należący zrazu do Jana Kopego

Nie ulega jednak wątpliwości, że zarówno jej nazwa, jak i najwcześniejsze łacińskie określenia w rodzaju: „platea dominae Mariae” bądź „platea dominae nostrae”, pochodzące z roku 1350, były bezpośrednim nawiązaniem do świątyni Najświętszej Marii Panny, której część ołtarzowa wieńczy zachodnią pierzeję i wylot tej właśnie ulicy.

Prawdopodobnie w połowie XIV wieku, ze względu na podmokłe bagniste tereny nie mogła jeszcze ulica Mariacka przebiegać od kościoła aż do samej Motławy. Stało się tak zapewne z chwilą wybudowania Bramy Mariackiej, na temat, której pierwsze wzmianki mamy z roku 1484. Bramy, dodajmy, przyozdobionej z obu stron granitowymi płytami z ową triadą herbów: Polski, Gdańska, i Prus Królewskich.

Jeszcze w wiekach średnich znajdowały się tu liczne warsztaty szewskie, co potwierdzają wykopaliska. Istniały tu również ciągnące się w stronę ulicy św. Ducha ławy miejskie, tzw. jatki. Zaś pod koniec wieku XVI słynny architekt Antoni van Obbeerghen wzniósł tuż przy wspomnianej gotyckiej bramie wodnej jeden z najbardziej niezwykłych renesansowych budynków gdańskich, wykwintny dom kupiecki należący zrazu do Jana Kopego

Nie ulega jednak wątpliwości, że zarówno jej nazwa, jak i najwcześniejsze łacińskie określenia w rodzaju: „platea dominae Mariae” bądź „platea dominae nostrae”, pochodzące z roku 1350, były bezpośrednim nawiązaniem do świątyni Najświętszej Marii Panny, której część ołtarzowa wieńczy zachodnią pierzeję i wylot tej właśnie ulicy.

Prawdopodobnie w połowie XIV wieku, ze względu na podmokłe bagniste tereny nie mogła jeszcze ulica Mariacka przebiegać od kościoła aż do samej Motławy. Stało się tak zapewne z chwilą wybudowania Bramy Mariackiej, na temat, której pierwsze wzmianki mamy z roku 1484. Bramy, dodajmy, przyozdobionej z obu stron granitowymi płytami z ową triadą herbów: Polski, Gdańska, i Prus Królewskich.

Jeszcze w wiekach średnich znajdowały się tu liczne warsztaty szewskie, co potwierdzają wykopaliska. Istniały tu również ciągnące się w stronę ulicy św. Ducha ławy miejskie, tzw. jatki. Zaś pod koniec wieku XVI słynny architekt Antoni van Obbeerghen wzniósł tuż przy wspomnianej gotyckiej bramie wodnej jeden z najbardziej niezwykłych renesansowych budynków gdańskich, wykwintny dom kupiecki należący zrazu do Jana Kopego

Wygląda jak renesansowy pałacyk z bogato zdobionym dachem i wieżyczką. Nad wejściem do budynku znajduje się stary herb Gdańska z czasów Krzyżackich, przedstawiający dwa krzyże, jeszcze bez królewskiej, złotej korony. Ogromna wieża więzienna nakryta jest hełmem, rekonstruowanym wg dawnego projektu Antoniego van Opbergena, który pod koniec XVI w. przebudował Katownię

Wygląda jak renesansowy pałacyk z bogato zdobionym dachem i wieżyczką. Nad wejściem do budynku znajduje się stary herb Gdańska z czasów Krzyżackich, przedstawiający dwa krzyże, jeszcze bez królewskiej, złotej korony. Ogromna wieża więzienna nakryta jest hełmem, rekonstruowanym wg dawnego projektu Antoniego van Opbergena, który pod koniec XVI w. przebudował Katownię

Wygląda jak renesansowy pałacyk z bogato zdobionym dachem i wieżyczką. Nad wejściem do budynku znajduje się stary herb Gdańska z czasów Krzyżackich, przedstawiający dwa krzyże, jeszcze bez królewskiej, złotej korony. Ogromna wieża więzienna nakryta jest hełmem, rekonstruowanym wg dawnego projektu Antoniego van Opbergena, który pod koniec XVI w. przebudował Katownię

Wygląda jak renesansowy pałacyk z bogato zdobionym dachem i wieżyczką. Nad wejściem do budynku znajduje się stary herb Gdańska z czasów Krzyżackich, przedstawiający dwa krzyże, jeszcze bez królewskiej, złotej korony. Ogromna wieża więzienna nakryta jest hełmem, rekonstruowanym wg dawnego projektu Antoniego van Opbergena, który pod koniec XVI w. przebudował Katownię

Kanał Rudni w Gdańsku jesienną porą

Wygląda jak renesansowy pałacyk z bogato zdobionym dachem i wieżyczką. Nad wejściem do budynku znajduje się stary herb Gdańska z czasów Krzyżackich, przedstawiający dwa krzyże, jeszcze bez królewskiej, złotej korony. Ogromna wieża więzienna nakryta jest hełmem, rekonstruowanym wg dawnego projektu Antoniego van Opbergena, który pod koniec XVI w. przebudował Katownię

Wygląda jak renesansowy pałacyk z bogato zdobionym dachem i wieżyczką. Nad wejściem do budynku znajduje się stary herb Gdańska z czasów Krzyżackich, przedstawiający dwa krzyże, jeszcze bez królewskiej, złotej korony. Ogromna wieża więzienna nakryta jest hełmem, rekonstruowanym wg dawnego projektu Antoniego van Opbergena, który pod koniec XVI w. przebudował Katownię

Wygląda jak renesansowy pałacyk z bogato zdobionym dachem i wieżyczką. Nad wejściem do budynku znajduje się stary herb Gdańska z czasów Krzyżackich, przedstawiający dwa krzyże, jeszcze bez królewskiej, złotej korony. Ogromna wieża więzienna nakryta jest hełmem, rekonstruowanym wg dawnego projektu Antoniego van Opbergena, który pod koniec XVI w. przebudował Katownię

Wygląda jak renesansowy pałacyk z bogato zdobionym dachem i wieżyczką. Nad wejściem do budynku znajduje się stary herb Gdańska z czasów Krzyżackich, przedstawiający dwa krzyże, jeszcze bez królewskiej, złotej korony. Ogromna wieża więzienna nakryta jest hełmem, rekonstruowanym wg dawnego projektu Antoniego van Opbergena, który pod koniec XVI w. przebudował Katownię

Wygląda jak renesansowy pałacyk z bogato zdobionym dachem i wieżyczką. Nad wejściem do budynku znajduje się stary herb Gdańska z czasów Krzyżackich, przedstawiający dwa krzyże, jeszcze bez królewskiej, złotej korony. Ogromna wieża więzienna nakryta jest hełmem, rekonstruowanym wg dawnego projektu Antoniego van Opbergena, który pod koniec XVI w. przebudował Katownię

Wygląda jak renesansowy pałacyk z bogato zdobionym dachem i wieżyczką. Nad wejściem do budynku znajduje się stary herb Gdańska z czasów Krzyżackich, przedstawiający dwa krzyże, jeszcze bez królewskiej, złotej korony. Ogromna wieża więzienna nakryta jest hełmem, rekonstruowanym wg dawnego projektu Antoniego van Opbergena, który pod koniec XVI w. przebudował Katownię

Wygląda jak renesansowy pałacyk z bogato zdobionym dachem i wieżyczką. Nad wejściem do budynku znajduje się stary herb Gdańska z czasów Krzyżackich, przedstawiający dwa krzyże, jeszcze bez królewskiej, złotej korony. Ogromna wieża więzienna nakryta jest hełmem, rekonstruowanym wg dawnego projektu Antoniego van Opbergena, który pod koniec XVI w. przebudował Katownię

Fontanna Neptuna - zaprojektowana przez Abrahama van den Blocke. Krata ze złotymi herbami Gdańska i polskimi orłami pochodzi z 1634 r. Trzon i basen fontanny został przebudowany w II poł. XVIII w. przez J. K Stendera.
Podstawowym źródłem strumieni wodnych jest trójząb trzymany przez władcę mórz i oceanów w prawicy, znajdujące się u jego stóp konie morskie oraz krawędź postumentu.
Woda spada na czaszę fontanny, a stamtąd silnymi strumieniami wypluwanymi przez maszkarony opada w dół do dolnego basenu

Zegar starego ratusza

Ten faun "skacze" przed Dworek Artusa

Pomnik stoi w Gdańsku na Westerplatte, przy wejściu do portu. Upamiętnia polskich obrońców wybrzeża we wrześniu 1939 w formie kopca z monumentem o wysokości 23 metrów

Tablica na jednej z kamiennic na Długim Targu

"Ten schodek znalazłam przed tzw Domem Ekonomistów (oddział gdański
Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego) obok Dworu Artusa..." - pisze autorka zdjęć

Ten faun "skacze" przed Dworek Artusa

Ten aniołek znajduje się na schodach wiodących do Dworu Artusa na Długim Targu

Kamienica na ulicy Długiej

Kamienica na ulicy Długiej

Kamienica na ulicy Długiej

Kamienica na ulicy Długiej

Twierdza położona w Gdańsku. Już w czasach krzyżackich w XIV wieku w miejscu gdzie Wisła wpadała do morza znajdowała się drewniana wartownia, spalona przez husyckie sierotki w 1433. W 1482 wybudowano w tym miejscu ceglaną wieżę z latarnią. Jej zadaniem była kontrola ruchu statków na rzece oraz bronienie dostępu do gdańskiego portu. Twierdza Wisłoujście wielokrotnie była celem w kampaniach wojennych. W 1577 oblegał ją bezskutecznie Stefan Batory, w czasie bitwy pod Oliwą (1627) ostrzeliwała szwedzką flotę, w 1734 atakowały ją wojska rosyjsko-saskie, w 1793 pruskie, 1807 – Napoleon, a w 1814 znowu Prusacy. W latach 1622-1629 twierdza stała się bazą polskiej floty wojennej, kotwiczącej pod osłoną dział twierdzy. W 1628 polskie okręty pod Wisłoujściem zostały zaatakowane przez szwedzkie wojska lądowe z użyciem artylerii. Twierdza Wisłoujście jest nie tylko bezcennym zabytkiem architektury fortyfikacyjnej, ale również jednym z dwóch największych w województwie pomorskim zimowisk nietoperzy

Portal Ratusza Staromiejskiego

Jarmark

Kamienica na ulicy Długiej

Neptun - fragment

Ul. Długa, Ratusz

Fragment fontanny Naptuna

Jarmark

Kamienica na ulicy Długiej

Kamienica na ulicy Długiej

Napis pod oknem głosi: "Z tego okna 1 września 1939 roku o godzinie 4:45 rano w kierunku polskiego Westerplatte padły pierwsze strzały II Wojny Światowej - wojny, która pochłonęła 55 milionów ofiar"

Ul. Długa

Ul. Długa, Dom Uphagena

Kamienica na ulicy Długiej

Kamienica na ulicy Długiej

Kamienica na ulicy Długiej

Długi Targ

Fontanna Neptuna - zaprojektowana przez Abrahama van den Blocke.
Krata ze złotymi herbami Gdańska i polskimi orłami pochodzi z 1634 r.
Trzon i basen fontanny został przebudowany w II poł. XVIII w. przez J. K Stendera.

Podstawowym źródłem strumieni wodnych jest trójząb trzymany przez władcę mórz i oceanów w prawicy, znajdujące się u jego stóp konie morskie oraz krawędź postumentu.
Woda spada na czaszę fontanny, a stamtąd silnymi strumieniami wypluwanymi przez maszkarony opada w dół do dolnego basenu

Napis pod oknem głosi: "Z tego okna 1 września 1939 roku o godzinie 4:45 rano w kierunku polskiego Westerplatte padły pierwsze strzały II Wojny Światowej - wojny, która pochłonęła 55 milionów ofiar"

Przypominający pałac budynek Zielonej Bramy wzniesiony został przez Holendra Regniera z Amsterdamu oraz Hansa Kramera z Drezna w latach 1564-1568. Nazwę bramy należy wiązać z pobliskim mostem, przy budowie którego użyto surowca kamiennego o zielonkawym odcieniu

Fontanna Neptuna - zaprojektowana przez Abrahama van den Blocke.
Krata ze złotymi herbami Gdańska i polskimi orłami pochodzi z 1634 r.
Trzon i basen fontanny został przebudowany w II poł. XVIII w. przez J. K Stendera.

Podstawowym źródłem strumieni wodnych jest trójząb trzymany przez władcę mórz i oceanów w prawicy, znajdujące się u jego stóp konie morskie oraz krawędź postumentu.
Woda spada na czaszę fontanny, a stamtąd silnymi strumieniami wypluwanymi przez maszkarony opada w dół do dolnego basenu

Port Gdański leżący u ujścia Wisły i istniejące od XVII w. kąpielisko. Początkowo Nowy Port wchodził w skład gruntów oliwskich, w 1807 r. został przyłączony do Gdańska. W wyniku wzrostu ilości przeładowywanych towarów, port został rozbudowany. Wokół portu powstała dzielnica portowa, zamieszkiwana głównie przez pracowników portowych

Pomnik Neptuna i Dwór Artusa