Matka Boska Łaskawa
Cudowny obraz Matki Boskiej Łaskawej był pierwotnie epitafium zmarłej w dzieciństwie Katarzyny Domagaliczówny. Wizerunek Matki Boskiej został oficjalnie przez kościół uznany za cudowny i udekorowany papieskimi koronami 12 maja 1776 r.
Cudowny obraz Matki Boskiej Łaskawej był pierwotnie epitafium zmarłej w dzieciństwie Katarzyny Domagaliczówny. Namalował je pod koniec XVI w. Józef Szolc-Wolfowicz – dziadek dziewczynki. Obraz przedstawiał zmarłe dzieci Domagaliczów, które klęcząc, adorowały Matkę Boską z Dzieciątkiem.
Epitafium, zawieszone na zewnętrznej ścianie prezbiterium kościoła, wkrótce zasłynęło z powodu łask doznawanych przez wiernych i cudownych wydarzeń. Domagaliczowie wystawili dla obrazu niewielką kaplicę, nazwaną Domagaliczowską, przylegającą od strony wschodniej do prezbiterium.
Najdonioślejsze wydarzenie związane z lwowskim wizerunkiem miało miejsce 1 kwietnia 1656 r. Tego dnia przed obrazem, przeniesionym specjalnie z kaplicy do katedry, złożył król Jan Kazimierz uroczyste śluby. Wizerunek Matki Boskiej został oficjalnie przez kościół uznany za cudowny i udekorowany papieskimi koronami 12 maja 1776 r. Po wojnie obraz powędrował do Tarnowa, a od 1976 r. przechowywany jest w Lubaczowie – w kościele katedralnym wygnanych biskupów lwowskich. Obraz ten ponownie ukoronował Jan Paweł II podczas swej pielgrzymki do ojczyzny w roku 1983. We lwowskiej katedrze eksponowana jest kopia cudownego obrazu.
_ Źródło: Bezdroża _
