Miasto idealne. Perła, z której Polacy mogą być dumni

Zamość to prawdziwa perełka, z której naprawdę możemy być dumni. Od 1992 roku wpisany jest na listę światowego dziedzictwa UNESCO, co jedynie świadczy o jego wyjątkowości. Historia miasta zaczyna się w drugiej połowie XVI wieku, kiedy Jan Zamoyski postanowił wybudować dla siebie okazałą i reprezentacyjną siedzibę.

Początkowo myślał o rezydencji, jednak wkrótce nastąpiła zmiana koncepcji, która przerodziła się w wybudowanie prywatnego miasta. Zamoyskiego zachwycała włoska sztuka i architektura, dlatego też zatrudnił pochodzącego z Włoch architekta. Efekty pracy Bernardo Morando możemy podziwiać do dzisiaj.

Zobacz też: Zaległy urlop. Do kiedy należy go wykorzystać?

Oryginalny układ urbanistyczny Starego Miasta w Zamościu przetrwał w właściwie niezmienionym stanie i jest przykładem architektury późnego renesansu. Centralny punkt stanowi tu oczywiście rynek z przyciągającym oczy ratuszem, otoczony kolorowymi podcieniowymi kamieniczkami.

Właśnie to miejsce zachwyca turystów najbardziej. "Nigdzie nie ma takiej atmosfery", "Kamienice fakt, piękne, ale cały rynek jest wart uwagi. Piękne i urokliwe miejsce, szczególnie w lecie" - podobne opinie pojawiają się w portalach turystycznych, takich jak Nocowanie.pl.

Rynek w Zamościu jest nie tylko piękny, ale też matematycznie idealny. Jest to kwadrat o bokach wynoszących 100 m, a przy każdym z nich powstało 8 kamienic podcieniowych. Ulice Starego Miasta zachowały układ szachownicowy, przecinają się pod kątem prostym. Ważnym elementem zabudowy są również fortyfikacje, ponieważ miasto idealne miało być nie tylko funkcjonalne, ale też bezpieczne dla jego mieszkańców.

Bernardo Morando stanął na wysokości zadania. Jego wizja nawiązywała także do koncepcji antropomorficznych, gdzie głową miasta był pałac fundatora, kręgosłupem główna ulica, a sercem Rynek Wielki. Mniejsze rynki – Solny i Wodny – uznawane są za organy wewnętrzne, natomiast fortyfikacje to ręce i nogi służące do obrony miasta.

Czytaj także: Awaryjne lądowanie podczas lotu do Gdańska. Zaskakujący powód

Zamość został wybudowany od "zera", więc można było wybrać dogodne miejsce. Zdecydowano się na niewielkie wzniesienie, które otaczały bagna i rzeczne rozlewiska. Już samo ukształtowanie terenu broniło dostępu wrogom. Jednak to nie wystarczyło Zamoyskiemu, powstały więc bastionowe fortyfikacje oraz głęboka i szeroka fosa.

Te zabezpieczenia sprawdziły się podczas kozackich powstań, jak też w trakcie potopu szwedzkiego. Najeźdźcom nie udało się zdobyć Zamościa, przez co słusznie został określony jako "niezdobyta twierdza". Teraz pozostałości zamojskich fortyfikacji są udostępnione zwiedzającym i stanowią niezwykłą turystyczną atrakcję miasta.

Zwiedzanie Zamościa turyści najczęściej zaczynają od rynku, gdzie zainteresowaniem cieszy się ratusz oraz kolorowe kamieniczki. Najbardziej okazałe są kamienice ormiańskie. Wyróżniają się bogato zdobionymi attykami i przepięknymi płaskorzeźbami, mają również charakterystyczne dla innych kamieniczek podcienie. Wchodząc na podwórka, można odnieść wrażenie, że to nie Polska, a przepiękna włoska Padwa.

Spacerując po Zamościu warto odwiedzić zaprojektowaną przez Morando katedrę Zmartwychwstania Pańskiego i św. Tomasza Apostoła oraz Muzeum Zamojskie, które działa od 1926 roku i znajduje się w mieszczańskich kamieniczkach.

Wśród miejsc, które turyści odwiedzają w Zamościu najchętniej, znajduje się również zoo. To jeden z najstarszych ogrodów zoologicznych w Polsce - powstał w 1918 roku. Choć jest niewielki, to dom znalazło w nim wiele gatunków zwierząt: lamy, niedźwiedzie, żyrafy, lwy, tygrysy, hipopotamy, lemury, osły, rysie, zebry i tapiry. W zamojskich terrariach żyją żółwie, legwany, węże, warany, pytony oraz krokodyle.