Najdziwniejsze polskie tradycje

Każdy kraj charakteryzuje się pewnymi głęboko zakorzenionymi tradycjami. Niektóre z nich przetrwały (głównie na wsi) do dziś, ale większość została zapomniana. W Polsce też istniało kilka ciekawych obyczajów, o których warto wspomnieć.

Każdy kraj charakteryzuje się pewnymi głęboko zakorzenionymi tradycjami. Niektóre z nich przetrwały (głównie na wsi) do dziś, ale większość została zapomniana. W Polsce też istniało kilka ciekawych obyczajów, o których warto wspomnieć.

(pw/if)

Jest to bardzo stara polska tradycja. Otóż kiedyś bardzo przestrzegano postu. Nie jedzono nie tylko mięsa, ale i cukru, nabiału i tłuszczów roślinnych. W tym okresie można było jeść jedynie żur i śledzie. Ludzie więc z niecierpliwością oczekiwali końca postu i zwykle w Wielki Piątek masowo wynoszono wspomniany żur i śledzie po za granice wioski, następnie wrzucano do wykopanego wcześniej dołu. Tradycja ta była celebrowana na wsiach w atmosferze radości i śpiewu.

Niegdyś taki zakaz obowiązywał tydzień przed Niedzielą Palmową, aż do Wielkiego Piątku. Wierzono, że jeśli ktoś złamie zakaz, to na wioskę spadnie fala susz i nieurodzaju. Gospodynie, które się temu nie podporządkowały były karane dość łagodnie. Otóż wyrzucano ich naczynia i garnki do pobliskiego zbiornika wodnego.

Obecnie bardziej znane jako Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny dotyczyło głównie poświęcenia ziół polnych zbieranych dzień wcześniej, a także płodów rolnych. Obecnie organizuje się w tej intencji liczne pielgrzymki, głównie do Częstochowy i Kalwarii Zebrzydowskiej.

Jest to słowiańska, staropolska tradycja zawierania związków małżeńskich. Podczas ceremonii obecny był Żerca i Swat. Same zaślubiny poprzedzało tzw swatanie. Była to swojego rodzaju umowa między rodzinami obu stron. Wymieniano się darami i zawiązywano coś w rodzaju paktu. Nie wolno było jednak nikogo przymuszać do małżeństwa. Za porwanie w celach matrymonialnych groziła śmierć.

Obecnie bardziej jest znana jako Noc Świętojańska. Obchodzi się ją w krajach słowiańskich, ale swoje korzenie owa tradycja ma w kulturze celtyckiej. Było to wówczas święto ognia i wody. Noc Kupały wzięła się jednak od samego pogańskiego bożka miłości. Było to święto łączenia ciał i dusz. Dziewczyny plotły wianki, które potem puszczano na jeziorze, a młodzi mężczyźni skakali przez ogień. Wszystko to miało za zadanie chronić ludzi i zwierzęta przed złymi duchami.

Jest oczywiście dużo więcej obyczajów, o których nie wspomnieliśmy. Może więc i Wy znacie jakieś ciekawe polskie tradycje. Zapraszamy do dyskusji.

(pw.if)