Niezwykłe odkrycie w Hiszpanii. Wierzono, że spojrzenie w jej oczy mogło zamienić patrzącego w kamień
W trakcie badań przeprowadzonych w starożytnej willi w zachodniej Hiszpanii archeolodzy odkryli niezwykłą mozaikę pochodzącą z czasów rzymskich. Jak podał archeolog José Vargas z Barraeca II Professional School, Meduzę przedstawiono z charakterystycznymi grubymi brwiami, co miało znaczenie "apotropaiczne". Miała chronić przed złem.
10.08.2023 07:11
Odkrycia dokonano w mieście Mérida w prowincji Badajoz na stanowisku archeologicznym Huerta de Otero, badanym od 1976 roku. Kolejny etap badań rozpoczął się w 2019 r. Odnaleziono wówczas pozostałości kilku nowych pomieszczeń, a także ulicy biegnącej równolegle do murów miasta.
Nowe odkrycie
Najnowsze odkrycie to mozaika o powierzchni 30 m kw. Przedstawia w centralnej części głowę Meduzy. Znalezisko ma ok. 1800 lat. Otaczające ją elementy to maski, geometryczne wzory oraz motywy dzikiej przyrody, w tym ryba i cztery kolorowe pawie, będące symbolami czterech pór roku.
Głowa Meduzy umieszczona jest w centralnym, wzorzystym ośmiokącie, który według naukowców odnosi się do tarczy Ateny. W mitologii Perseusz odciął głowę Meduzy, używając do tego celu wypolerowanej tarczy, w której zobaczył oblicze potwora.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Meduza na mozaice ma charakterystyczną okrągłą twarz, wyłupiaste oczy, rozczochrane włosy oraz skrzydła wyrastające ze skroni. Grube brwi, jakie zostały jej nadane, mają znaczenie apotropaiczne, co oznacza, że miały chronić przed złem. Wierzono, że spojrzenie w oczy Meduzy mogło zamienić patrzącego w kamień.
Meduzy w mitologii
Początkowo, w mitologii, Meduzę przedstawiano jako potwora z wężami zamiast włosów, brodą i groźnymi zębami. Jednak w okresie rzymskim, około 100 roku n.e., jej wizerunek uległ zmianie, a włosy stały się gęste, kręcone i rozwiane na wietrze. To przypominało przedstawienia Aleksandra Wielkiego.
Dyrektor Monumental City Consortium, Félix Palma, podkreślił doskonały stan mozaiki. W pozostałościach budynku odkryto również dobrze zachowane fragmenty malowideł oraz motywy rzeźbiarskie.
Jedną z interpretacji tego znaleziska jest związek skrzydeł wystających z czoła Meduzy z postacią boskiego posłańca, Merkurego. Niemniej jednak obecność skrzydeł może być również wynikiem swobody artystycznej i indywidualnego podejścia do mitologii. Przyjęcie, że Meduza ma skrzydła, podkreśla jej szybkość i nadprzyrodzoną, śmiercionośną naturę.
