Trwa ładowanie...
d4exiew
estonia
28-08-2007 11:16

Północna Estonia

Północna Estonia to najbardziej oblegana część kraju i są ku temu powody. Co roku przyciąga setki tysięcy turystów – magnesem dla nich są przede wszystkim Tallin oraz Park Narodowy Lahemaa, którego niezwykłej urodzie dorównuje jedynie Park Soomaa.

d4exiew
d4exiew

[

Na terenie rezerwatu znajdują się lecznicze źródła, system mokradeł i kilkaset jeziorek, w większości kryjących się w dziewiczych lasach. Te zaś zajmują ok. 70% powierzchni całego parku. Rozlewiska wodne i stare majątki ziemskie otoczone prastarymi lasami przypominają o dawnej świetności rodów niemieckich. Nieopodal Tallina, przy drodze wiodącej do Lahemaa Park, znajduje się miejsce spoczynku Wikingów. W położonym niedaleko stolicy Rezerwacie Dziedzictwa Rebala można podziwiać najwyższy wodospad w Estonii. Wodospad na rzece Jägala mierzy 7,2 metra wysokości. 10 km na wschód od Jägala (kierunek Loksa) rozpoczyna się Naturalny Szlak Moczar Viru (dł. 3,5 km). Przecina go wąska drewniana kładka prowadząca do wieży obserwacyjnej. Podczas godzinnego spaceru można przyjrzeć się niewielkim oczkom wodnym i wysepkom, na których rosną samotne
skarłowaciałe drzewa. Na obszarze Viru rośnie również ponad sto gatunków mchów. Ich największe skupiska ulokowane są wokół systemów torfowisk powstałych ok. 7 tys. lat temu. Kilka kilometrów dalej (w kierunku północnym) w otoczeniu sosnowych lasów położona jest maleńka miejscowość Kolga (ok. 500 mieszkańców). • ]( \"http://bezdroza.pl\" )Rezerwat przyrody Lahema i okolice


[

Litwa, Łotwa, Estonia. Bałtycki łańcuch Prezentowane materiały pochodzą z przewodnika turystycznego po Litwie, Łotwie i Estonii opublikowanego nakładem wydawnictwa Bezdroża. ]( \"http://bezdroza.pl\" )

[

Rezerwat przyrody Lahema i okolice Rezerwat Dziedzictwa Rebala (miejscowość JOELÄHTME) znajduje się 20 km na wschód od Tallina (droga nr 1, międzynarodowa E20). Rozciągający się na 25 km2 rezerwat zawdzięcza swoją sławę odkryciu cmentarzysk datowanych na epokę brązu (800–500 p.n.e.). Narzędzia kamienne, sarkofagi oraz przedmioty codziennego użytku znajdują się w Muzeum Dziedzictwa Rebala w maleńkim Joelähtme. Warto zwiedzić też neogotycki kościół z XIV w.
znajdujący się w leżącej nieopodal miejscowości. Wnętrza świątyni kryją dobrze zachowany barokowy ołtarz i renesansowy pulpit. 3 km na wschód od Joelähtme znajduje się z kolei pomnik przyrody, wodospad Jägala (wys. 7,2 m). Nie jest to co prawda Niagara, zauroczyć jednak może bursztynowa barwa wody. Kolor zawdzięcza piaskowi i glinie, które wciągnięte w wiry wypluwane są wraz z kaskadami wody. W małej miejscowości KOLGA znajdował się klasztor cystersów. W czasie wojen inflanckich (1558–83) zrównano go z ziemią. W XVII w. posiadłość przeszła w ręce szwedzkiego generała Pontusa de la Gardie, dla którego zbudowano wspaniały pałac szlachecki. Od 1810 do 1940 r. majątkiem zarządzał ród Stenbock. Czasy prosperity rezydencji przypadają na wiek XIX. Kolga była wówczas największym w Estonii i jednym z najpiękniejszych w Europie północnej kompleksem dworskim. Wejścia do niej bronią arkady, nad którymi wzniesiono kolumnowy portyk. Po wojnie pałac przejęły władze radzieckie, czyniąc z niego centrum administracji
lokalnej. Niestety, rezydencja pozbawiona należytej dbałości z czasem zaczęła popadać w ruinę. Po odzyskaniu przez Estonię niepodległości Kolga ponownie stała się własnością Stenbocków. Pałac jest odrestaurowywany, choć do stanu świetności jeszcze wiele mu brakuje. Obecnie na parterze mieści się restauracja, na piętrach zaś hotel. W samej miejscowości znajduje się również pub, dwa sklepy spożywcze i oddział poczty. Park Narodowy Lahemaa był pierwszym kompleksem objętym ochroną prawną w ZSRR (1971). Oddalony ok. 30 km na wschód od Joelähtme (droga nr 1) park stanowi drugą po Tallinie atrakcję turystyczną Estonii. Zajmuje powierzchnię 725 km2, z czego jedna trzecia wcina się w głąb wód Bałtyku. Z lotu ptaka park przypomina koronę, którą tworzą cztery półwyspy: Juminda, Pärispea, Käsmu i Vergi wraz z zatokami: Kolga, Hara, Eru i Käsmu. Wybrzeża zatok i płytsze wody usiane są głazami narzutowymi. Uważny obserwator zauważy wylegujące się na nich foki długonose (największe skupisko w Europie). Fragmenty skał są
pozostałością po lodowcu. Największym eratykiem (głaz narzutowy) jest Jaani – Toma Suurkivi (wys. 7,5 m, obwód 38 m) położony w miejscowości KASISPEA (półwysep Parispea). Kolejna rezydencja znajduje się w PALMSE, na wschodnich krańcach Lahemaa Park. Od XIII w. ziemie te należały do zakonnic klasztoru św. Michała w Tallinie. Cztery stulecia później posiadłość przeszła w ręce niemieckiej rodziny Pahlen, która rozpoczęła budowę rezydencji w stylu późnobarokowym, podobnie jak dwór w Kolga. W 1923 r. posiadłość sprzedano władzom estońskim. W zawierusze dziejowej o pałacu zapomniano i dopiero w 1975 r., przy okazji powołania do życia Parku Narodowego Lahemaa, rozpoczęto prace renowacyjne. Rezydencja, otoczona parkiem w stylu angielskim ze stawem i równo przystrzyżonymi krzewami, wygląda jakby wzniesiono ją ledwie kilka lat temu. W głównym budynku mieści się Visitor Centre (centrum informacji turystycznej). Poszukiwaczom ludowych motywów warto polecić zatoczkę Käsmu, położoną na północ od Palmse. Wiedzie tędy
uroczy szlak turystyczny Käsmu (5 km). Bajkowy klimat zawdzięcza granitowym głazom w odcieniach szarości, różu i żółci, które rozsiane są wzdłuż całego wybrzeża. Estończycy nazywają ten obszar kamiennym polem. Wrażeń dopełniają stare łodzie zacumowane nad brzegami, rozwieszone rybackie sieci i niezmącona niczym cisza. Nad brzegami zatoki znajdują się dwa kempingi, w Käsmu i Vősu. Podobny nastrój panuje we wsi ALTJA – wiosce rybackiej istniejącej od XV w. (15 km na wschód od Käsmu). Duże wrażenie robią stojące w osadzie drewniane domy, których dachy pokryte są strzechą. Zagrody chłopskie zbudowane zostały w XIX w. W Altja znajduje się kemping i stara karczma. Również tędy przebiega krótki szlak. Jednopiętrowy barokowy kompleks dworski SAGADI usytuowany jest kilka kilometrów na południe od osady Altja. Rezydencję wzniesiono dla rodziny Fock w połowie XVIII w. Na teren majątku wchodzi się przez bramę główną z wieżą i dzwonnicą. Wokół otwartego reprezentacyjnego dziedzińca rozlokowane są budynki dawnej stajni
i skarbnicy. Za dworem rozpościera się cudowny widok na rzekę i prastare lasy. Mieści się tu Muzeum Leśnictwa. • ]( \"http://bezdroza.pl\" )Powrót do strony głównej _ Źródło: Bezdroża _

d4exiew
Oceń jakość naszego artykułu:
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.

Komentarze

Trwa ładowanie
.
.
.
d4exiew