Ptuj
Ptuj jest zaliczany do najstarszych i najpiękniejszych słoweńskich miast. Stare miasto rozciąga się u stóp wzgórza z panującym nad okolicą zamkiem. W dole, spokojnym nurtem szeroko rozlana płynie Drawa.
Warto zatrzymać się na trochę dłużej, by w spokoju obejść wszystkie zabytki i na koniec w jednej z licznych knajpek spróbować wina – niedaleko stąd wszak do wzgórz Haloze, jednego z najważniejszych regionów upraw winorośli w Słowenii.
Historia miasta
Początki osadnictwa w okolicy Ptuja sięgają epoki kamiennej. W późnej epoce żelaza dotarli tutaj Celtowie – osadę przez nich założoną zdobyły pod koniec I w. p.n.e. legiony rzymskie pod dowództwem Oktawiana Augusta. Największy rozwój miasto przeżyło pod rządami rzymskimi. Najpierw na prawym, tj. zachodnim brzegu rzeki Rzymianie utworzyli obóz wojskowy, który miał być zapleczem do podboju zachodniej Panonii. Przebywały tutaj trzy legiony liczące 24 tys. żołnierzy. Później na prawym brzegu rozwinęła się cywilna osada – cesarz Trajan nadał jej prawa kolonii rzymskiej i nazwał Colonia Ulpia Traiana Poetovio.
Rzymskie Poetovio z czasem stało się ważnym centrum militarnym, handlowym i administracyjnym. Zamieszkiwane było wówczas przez 40 tys. ludzi (obecnie liczba mieszkańców to ok. 24 tys.). II i III w. n.e. były okresem największej prosperity starożytnego Ptuja – szczyt rozkwitu przypada na lata panowania cesarza Septymiusza Sewera (193–211). Wtedy powstał pałac cesarski, zbudowano łaźnie, świątynie i teatry. Sławny był wielki – i ważny strategicznie – kamienny most na Drawie. W tym czasie miasto było ważnym ośrodkiem kultu boga Mitry.
Załamanie koniunktury i zniszczenie miasta nastąpiło wraz z najazdem Hunów w 450 r. Później osiedlili się na tym terenie Awarowie i Słowianie. Upadek państwa Awarów w końcu VIII w. spowodował, że za panowania księcia słowiańskiego Pribina Ptuj wraz z regionem Drawa został włączony do państwa frankijskiego. W latach 977–1555 miasto było własnością arcybiskupów salzburskich. W 1376 r. uzyskało prawa miejskie i wkrótce otoczono je murami obronnymi. Później nastały dla miasta gorsze czasy, związane z zagrożeniem tureckim, kilkukrotnymi, katastrofalnymi pożarami (w latach: 1684, 1705, 1710, 1744), powodziami i epidemiami. To sprawiło, że Ptuj stracił swoje wcześniejsze znaczenie i stał się prowincjonalnym ośrodkiem.
W XIX w. Ptuj został połączony koleją z Budapesztem, ale mimo to przed wybuchem I wojny światowej nie odgrywał większego znaczenia, a wśród mieszkańców przeważała ludność niemieckojęzyczna. W 1918 r. miejscowość znalazła się w granicach Jugosławii.
Obecnie jest to najważniejszy ośrodek miejski dolnego regionu Podravje, zarazem co roku odwiedzany przez tysiące turystów, nie tylko ze względu na interesujące zabytki, ale i duże kąpielisko termalne, zwane Terme Ptuj.
_ Źródło: Bezdroża _
