Sagrada Familia - symbol Barcelony

Ten największy projekt Antoniego Gaudiego, wciąż w budowie, pełen jest zagadek, metafor i architektonicznych ekstrawagancji. Jest też chyba jedną z najdroższych inwestycji świata. Świątynia budowana jest od 1882 roku, a przybliżony termin jej ukończenia, jaki podaje urząd miasta, to rok 2030.

Pomysłodawcą budowy świątyni był księgarz, gorliwy katolik – Josep Baria Bocabella, który opublikował swoją ideę w gazetce organizacji w 1873 roku. W tym okresie Barcelona, i cała Katalonia, przeżywała prawdziwy renesans kultury – nastąpił rozkwit literatury, języka katalońskiego i sztuki, w tym architektury. Pod koniec XIX w. Katalonia przeżywała także wielką odnowę religijną, w 1880 r. celebrowano tysiąclecie klasztoru Monserrat, a Matka Boska z Montserrat została patronką całego regionu. To wszystko sprzyjało realizacji pomysłu księgarza. Bocabellemu udało się uzbierać pierwsze środki na zakup ziemi pod świątynię.

Pierwszym prowadzącym budowę świątyni był Francesc de Paula Villar, architekt diecezjalny, a pierwszy kamień położono w 1882 r. Jednak Villar popadł szybko w konflikt z pomysłodawcą i zrezygnował z powierzonej mu misji. Nie zostało też wiele funduszy na kontynuację prac. Bocabellemu podsunięto kandydaturę młodego Antoniego Gaudiego. Artysta miał wówczas 31 lat, jednak był już znany w Barcelonie ze swojej niezwykłej energii i niekonwencjonalności. Nikt nie podejrzewał jednak, że budowa świątyni Świętej Rodziny zajmie ponad 100 lat. Gaudi przyjął propozycję prawie bez namysłu i całkowicie zmienił pierwotny projekt bazyliki. Pierwszym przedsięwzięciem było udekorowanie filarów zbudowanej już krypty oraz konstrukcja kaplicy św. Józefa. Powstały pierwsze plany całkiem nowej świątyni, która miała być dziełem perfekcyjnym, biblią z kamienia, która opowiada historię i zagadki wiary chrześcijańskiej. Za życia Gaudiego ukończono jedynie kryptę, ściany absydy, jedną z wież i fasadę Bożego Narodzenia.

Świątynia została tak zaprojektowana, by było ją widać z każdego punktu miasta. Artysta poświęcał się pracy aż do swojej tragicznej śmierci w 1926 r. Podczas wojny domowej w *Hiszpanii *świątynię i warsztat Gaudiego zniszczono, spłonęła wówczas większość planów i projektów świątyni, zachowały się jedynie zrobione przez niego modele. W 1940 r. rozpoczęto rekonstrukcję i dalszą jej budowę.

Sagrada Familia w założeniu miała być budowlą symboliczną, wzorowaną na katedrach gotyckich, która ma prezentować życie Jezusa i historię wiary. Trzy fasady symbolizują kluczowe momenty w życiu Chrystusa – jego narodzenie, mękę oraz zmartwychwstanie. Cztery wieże wieńczące każdą z fasad mają symbolizować 12 apostołów. I tak od strony wschodniej wznosi się fasada Bożego Narodzenia (kat. Facana del Naixement, hiszp. Fachada del Nacimiento), zbudowana w latach 1894–1930. Od zachodu – fasada Męki Pańskiej (kat. Facana de la Passio, hiszp. Fachada de la Pasion), którą rozpoczęto budować w 1954 r., a cztery wieże ukończono w 1976 r. Natomiast budowę południowej, głównej fasady Glorii (kat. Facana de la Gloria, hiszp. Fachada de la Gloria), największej i najbardziej reprezentatywnej, rozpoczęto dopiero w 2002 roku. Czwarta to fasada od strony absydy dedykowana Matce Boskiej.

W niższej kondygnacji świątyni mieści się ciekawe muzeum historii świątyni, z archiwalnymi zdjęciami, modelami i ciekawostkami wyjaśniającymi tajemnice świątyni Sagrada Familia. Zwiedzając świątynię, warto wjechać windą lub wejść pieszo na jedną z wież, by popodziwiać panoramę Barcelony.

Dominika Zaręba/if/pw

[

]( http://bezdroza.pl/ksiazki/barcelona-przewodnik-celownik-wydanie-1-dominika-zareba,bevba1.htm )

Oficjalne wydanie internetowe Wydawnictwo Bezdroża: www.bezdroza.pl