Teatr Wielki w Warszawie

Teatr Wielki to najbardziej reprezentacyjna polska scena operowo-baletowa. Mieści się w ogromnym klasycystycznym gmachu, który został wybudowany w latach 1825 - 1833 z inicjatywy Wojciecha Bogusławskiego według projektu Antonio Corazziego. Gmach kilkakrotnie przebudowywano. Podczas bombardowania Warszawy w 1939 roku został zniszczony, w czasie powstania warszawskiego we wnętrzu spalonego teatru rozstrzeliwali ludność cywilną. Dziś po prawej stronie głównego portyku znajduje się tablica upamiętniająca to wydarzenie. Po wojnie teatr odbudowano według projektu Bohdana Pniewskiego. Odbudowa trwała aż 20 lat. Uroczyste otwarcie nastąpiło w 1965 roku. Wnętrza teatru przytłaczają swoim ogromem. Opera posiada prawie 1900 miejsc siedzących. Na mniejszej scenie, z widownią na 248 miejsc, są wystawiane sztuki Teatru Narodowego. Na pierwszym piętrze znajduję się jedyne w Polsce Muzeum Teatralne. Przed gmachem teatru stoją dwa pomniki: Wojciecha Bogusławskiego i Stanisława Moniuszki