Wielkanoc w Skandynawii. Czekoladowe jajka i dziewczynki przebrane za czarownice
Rodzinne biesiadowanie, długie spacery i poszukiwanie czekoladowych jajek. Chociaż jest celebrowana inaczej niż w Polsce, to Wielkanoc zajmuje ważne miejsce w skandynawskiej tradycji.
Wielkanoc to najważniejsze katolickie święto. W Skandynawii - która jest świecka - mieszkańcy w przeważającej większości nie uczestniczą aktywnie w życiu kościoła. Nie przeszkadza im to jednak w celebrowaniu Wielkanocy. Właśnie w tym czasie, w wielu miejscach odbywają się pokazy, wystawy i degustacje. Wszystkim udziela się więc świąteczna atmosfera.
Podobnie, jak w Polsce, także w Skandynawii symbolem Świąt Wielkanocnych jest jajko, które oznacza nowy początek.
Spotkania w rodzinnym gronie i wielkanocne tradycje
Skandynawowie nie obchodzą Wielkanocy tak uroczyście, jak Polacy. Jest to dla nich przede wszystkim doskonała okazja, aby spędzić czas z rodziną i długo niewidzianymi przyjaciółmi. W Szwecji świętowanie trwa aż cztery dni i rozpoczyna się już w Wielki Piątek, który jest dniem wolnym od pracy.
Które z wielkanocnych tradycji są najbardziej popularne w Skandynawii? Każdy, kto w dzieciństwie czytał książkę opowiadającą o losach grupki dzieci zamieszkujących niewielką osadę Bullerbyn, na pewno słyszał o Påskkäringar.
Ta szwedzka tradycja w jakimś stopniu przypomina dziś amerykańskie Halloween. Dziewczynki przebrane za czarownice - symbolizujące wielkanocne babki - chodzą od domu do domu i pukają do drzwi radośnie wykrzykując "Glad Påsk" (co oznacza po prostu "Wesołej Wielkanocy"). W podzięce za życzenia otrzymują słodycze. O ile wiedźmy są mile widziane, o tyle inne złe duchy już niekoniecznie. W niektórych regionach Szwecji i Finlandii, aby je odpędzić rozpala się więc ogniska.
Czy Skandynawowie malują jajka? I tak, i nie. Tradycja jest obecna jedynie w niektórych regionach, m.in. w południowej Szwecji i Danii. W przeszłości - aby uzyskać charakterystyczny deseń na skorupkach - jaja gotowano w wywarze z łupin cebuli, do którego wrzucano kłosy zbóż lub liście brzozowe.
Duńczycy mają jeszcze jedną wielkanocną tradycję. Jest to gra, w trakcie której wycinają i przyozdabiają karteczki, na których następnie umieszczają zagadki. Po otrzymaniu liściku, trzeba odgadnąć jego nadawcę. Podpowiedzią są kropki odpowiadające liczbie liter w imieniu autora. Za każdą prawidłową odpowiedź przysługuje nagrodą, czyli czekoladowe jajko.
Czytaj także: Delfiny w Bałtyku. "Niezwykły rarytas przyrodniczy"
Gałązki brzozy i ręcznie wykonane ozdoby są symbolem świąt
Skandynawia to niepisana stolica designu. Wiele firm, które na co dzień zajmują się projektowaniem wnętrz i dekoracji, przygotowuje z okazji świąt specjalne kolekcje. W wielu domach pojawiają się więc ręcznie wykonane drewniane zajączki oraz pięknie zdobione szklane pisanki.
Dekoracją, którą znajdziemy w niemal w każdym skandynawskim domu, będzie Påskris, czyli gałązki brzozy udekorowane charakterystycznymi kolorowymi piórkami i wstążkami. Ten ludowy zwyczaj ma długą historię i wywodzi się jeszcze z czasów pogańskich, kiedy to uważano, że posiada magiczne moce oraz przyciąga wiosnę. Znakiem zbliżającej się Wielkanocy są w Skandynawii również żonkile, bazie i hiacynty.
Szwedzki påskbord i czekoladowe smakołyki
Szwedzi mają ogromną słabość do słodyczy, a Wielkanoc to w kraju Wikingów prawdziwe święto czekolady. Właśnie wtedy - w Wielką Sobotę - dzieci z niecierpliwością oczekują na przybycie zajączka, który przynosi im w prezencie jajo wypełnione słodyczami. Aby otrzymać słodycze dzieci muszą najpierw odnaleźć miejsce, w którym się schował.
Oprócz tego - podobnie jak w okresie Bożego Narodzenia - dużą popularnością wśród Skandynawów cieszy się tradycyjny Påskbord. Jakie dania znajdziemy na stole w okresie Wielkanocy? Na pewno nie może zabraknąć łososia oraz śledzia, bardzo popularne są też pieczona jagnięcina i wielkanocna szynka. Skandynawowie chętnie jedzą też jajka, najczęściej w towarzystwie sałatki z krewetek.
Prawdziwym wielkanocnym przysmakiem - który znajdziemy z kolei na fińskim stole - jest Mämmi, czyli pudding ze słodu i mąki żytniej. Ma charakterystyczną ciemną barwę, serwowany z cukrem, mlekiem lub śmietaną.