Wyspa Cres. Śródziemnomorski klimat. Przepiękne widoki
Wyspa Cres to wyspa archipelagu kvarnerskiego pozostająca pod wpływem klimatu śródziemnomorskiego z gorącym, suchym latem i łagodnymi zimami. Zgodnie z wierzeniem, tutejsi marynarze noszą w kieszeni lub portfelu kamyczki z wyspy, które przynoszą szczęście i chronią nie tylko przed żmijami, ale i innymi niebezpieczeństwami.
[
Wyspa archipelagu kvarnerskiego pozostająca pod wpływem klimatu śródziemnomorskiego z gorącym, suchym latem i łagodnymi zimami. Większa jej część jest wyżynna, ze wzniesieniami dochodzącymi do 650 m n.p.m. (szczyt Gorice), o skalistym wybrzeżu, wzdłuż którego występują liczne źródełka. Na szczególnie niedostępnym wybrzeżu wschodnim, z jedynymi zatokami Koromačna czy Strome, przebywa sęp białogłowy (w 1986 r. utworzono tu park ornitologiczny). Na zachodzie znajdują się zatoki: Creska luka, Valun, Martinšćica i luka Ustrine, a przed nimi wysepki: Zaglav, Galiola, Zeča i Visoki. Północna część wyspy znacznie różni się od południowej – występują różnice w temperaturach i natężeniu opadów. Na północy zachowane są kompleksy leśne z ogromnymi chmielograbami (Ostrya carpinifolia), dębami czy grabami pospolite, środkową część wyspy zajmują
pastwiska, gaje oliwne, winnice, na południowej zaś widoczne są nagie skały ze skromną roślinnością i rzadko występującym lasem. Na Cresie żyje głównie drobna zwierzyna i ptaki, dużym zaskoczeniem może być brak jadowitych żmij. Dlatego też, zgodnie z wierzeniem, tutejsi marynarze noszą w kieszeni lub portfelu kamyczki z wyspy, które przynoszą szczęście i chronią nie tylko przed żmijami, ale i innymi niebezpieczeństwami. Na wyspie nie ma wód płynących, ale za to w środku jest duże jezioro Vransko jezero, zaopatrujące w wodę Cres i Mali Lošinj. Mieszkańcy (obecnie 3238 osób) uprawiają oliwki, winnice, warzywa, zajmują się rybołówstwem (fabryki konserw rybnych w Cresie i Martinšćica). Są też znani z przyrządzania wyśmienitej jagnięciny i serów owczych własnej produkcji. Zobacz miasta: ]( \"http://bezdroza.pl\" )Cres
Beli
Osor
_ Źródło: Bezdroża _