Wyspa Rab. Atrakcje. Co warto zobaczyć
Wyspa Rab to zbudowana z wapienia wyspa słońca, czystego morza, przepięknych piaszczystych plaż, zatok i zapachu aromatycznych, leczniczych ziół. Leży w północnej części chorwackiego Adriatyku, między wyspą Krk na północy, wyspą Pag na południu i wyspą Cres na zachodzie.
[
Na powierzchni 93,6 km2 (długość ok. 21,5 km, szerokość od 3 do 11 km) mieszka obecnie 9205 osób. Północno wschodni jej skraj zbliża się do lądu stałego (oddziela ją cieśnina szerokości 1,8 km). Od tej strony wznosi się pasmo górskie Kamenjak (najwyższa góra to Straža 408 m n.p.m.), powodujące, że krajobraz tej części wyspy sprawia wrażenie księżycowego. Góry te, ciągnące się wzdłuż wybrzeża i zakończone górą Kalifront (97 m n.p.m.) sprawiają wrażenie olbrzymiego, kamiennego muru chroniącego pozostałą część wyspy od bezpośredniego wpływu ostrego powietrza kontynentalnego. Być może dlatego miejsce to zaliczane jest do najbardziej nasłonecznionych zakątków w Europie. Całe pasmo górskie stromo schodzi do morza, tworząc wygodne, mimo głębokiej wody, miejsca do ścianki do nurkowania. Pozostała część wyspy to przeważnie równina porośnięta niskimi
lasami (zajmują 40% powierzchni wyspy) i makią (z wyjątkiem nagich gór), gdzie żyją zające, kuny i bażanty. Powierzchnia uprawna obejmuje ok. 17% (zboża, gaje oliwne, winnice, sady – figi, migdały, granaty). Hoduje się tu owce, trochę bydła rogatego i osły. Rybołówstwo nie odgrywa większej roli. Jest to jedna z niewielu wysp Adriatyckich obfitujących w wodę źródlaną i potoki. Ze względu na bogactwo naturalne, klimat i położenie mieszkańcy pojawili się na niej już w epoce kamienia. Pierwszymi mieszkańcami byli iliryjscy Liburnowie, później przypuszczalnie Grecy, o czym świadczą archeologiczne znaleziska z cypla Kaštelina i Zidine. Następnie przez dłuższy czas wyspa była pod panowaniem rzymskim. Słowianie osiedlili się tu w czasie krótkiego panowania Bizancjum i wkrótce stali się najliczniejszą grupą etniczną, która wchłonęła pozostałe. W roku 1075 r. Rab dzięki wstawiennictwu św. Krzysztofa (według legendy) cudem, jako jedyne miasto w tej części Adriatyku, uratował się od oblężenia Normanów. Od tej pory
święty ten jest patronem wszystkich mieszkańców Rabu. Najbardziej dynamiczny rozwój wyspy przypada na XIV w., ale już w pierwszych latach XV w., tuż po kupieniu jej przez Wenecję (rządzącą tu w latach 1409–1797), spadło na Rab szereg nieszczęść. Były to epidemie dżumy w 1449 i 1456 r. (przybyli z lądu uciekinierzy nie byli w stanie wyrównać strat umarłych), a odkrycie Ameryki spowodowało, że szlaki handlowe przesunęły się na zachód. Osłabiło to wyspę, która stała się prowincją i popadła w stagnację trwającą aż do XX w. Pod koniec XVIII w. Napoleon w końcu przerwał prawie 400 lat władzy Wenecji w basenie Morza Śródziemnego i w 1805 r. przejął Rab. Kongres wiedeński (1815) oddał Rab pod panowanie monarchii austro-węgierskiej, dlatego chorwacki jako język służbowy pojawia się dopiero w 1897 r. Pod koniec XIX w. za namową lekarza z Wiednia – profesora Schroettera i profesora Frischaufa z Grazu, którzy docenili łagodny klimat i dobroczynny wpływ powietrza na choroby układu oddechowego i serca, założono w Rabie w
1889 r. Towarzystwo Upiększania Miasta i Okolicy, zbudowano uzdrowiska i kąpieliska morskie, co spowodowało rozwój zapomnianej wyspy. Pod koniec I wojny światowej wyspę zajęły oddziały włoskie, ale traktat w Rapallo przyznał ją Jugosławii. W 1941 r. znów powróciły tu wojska włoskie (utworzono obóz koncentracyjny). W 1943 r. znalazły się tu wojska niemieckie i stacjonowały aż do wyzwolenia w kwietniu 1945 r. Zobacz miasto: ]( \"http://bezdroza.pl\" )Miasto Rab
[
Chorwacja. W kraju lawendy i wina Prezentowane materiały pochodzą z przewodnika turystycznego po Chorwacji opublikowanego nakładem wydawnictwa Bezdroża. ]( \"http://bezdroza.pl\" )
[
Miasto Rab Przepiękne średniowieczne miasto położone na wydłużonym półwyspie między portem miejskim (Rapska Luka) a zatoką św. Eufemii (sv. Fumije). Dojeżdżając do miasta główną drogą, widzimy charakterystyczną panoramę starego miasta z czterema dzwonnicami kościelnymi. Kamienne budynki wyglądają jakby stapiały się z zielonym lasem leżącym u nasady półwyspu, a po lewej widać port. Antyczna nazwa Arba (jaką nosiło miasto Rab) pochodzi przypuszczalnie z iliryjskiego słowa „arb”, które
oznaczało „zielony”, „zalesiony”, „ciemny”. Miasto Rab od 177 r. p. n .e. było rzymskim portem wojennym, a za panowania cesarza Oktawiana Augusta otrzymało mury i baszty obronne. W okresie późnego Cesarstwa Rzymskiego (V w.) Arba stała się siedzibą biskupa. Drugi, zewnętrzny port przed wiatrami chroni wysepka Tunera i nasyp łączący ją z lądem. Jest to jedyne miasto na wyspie, w którym na weselach można zobaczyć tradycyjne stroje i taniec przy dźwiękach kobzy. ]( \"http://bezdroza.pl\" )Wyspa Rab
_ Źródło: Bezdroża _