Apulia - omijana przez Polaków część Włoch

Bogactwem Apulii jest niezwykła i dzika natura. Wysokie, wapienne brzegi Wybrzeża Adriatyckiego kryją maleńkie zatoczki i liczne groty. Tereny Wielkiej Grecji, adriatyckich portów otwierających się jako bramy na wschód przechodziły w ręce Greków, Rzymian, Normanów, Andegawenów i Habsburgów. Jednym z wybitnych władców był cesarz Fryderyk II Hohenstauf, po którym pozostały tu wspaniałe zamki. W Apulii *znajdziemy także piękne romańskie kościoły w lokalnym stylu apulijsko-romańskim. Bardzo ciekawa jest tradycja ludowa tego regionu, na czele z praktykowanym tu jeszcze do lat 60. XX w. *tarantyzmem - rytuałem polegającym na stosowaniu frenetycznej muzyki i tańców, czasem do utraty przytomności, jako remedium na ugryzienie jadowitego pająka. Z ceremonią była też nieodłącznie związana tradycyjna muzyka pizzica i taranta. Tutejsza kuchnia opiera się na miejscowych produktach: pomidorach, bakłażanach, fasoli, rybach i owocach morza. Je się tu świetną mozzarellę, zwaną burrata, z tłustym
śmietanowym środkiem, oraz specjalny rodzaj makaronu orecchiette, który przypomina maleńkie uszka. Z Apulii *pochodzi też dobre wino o wymownej nazwie *Primitivo. Co trzeba zobaczyć?

Tekst: Agnieszka Masternak, Agnieszka Fundowicz, Berenika Wilczyńska

[

]( http://bezdroza.pl/ )

Niewielkie Alberobello jest największym w Apulii skupiskiem domów o niezwykłym kształcie, zwanych trulli. W 1996 r. zostały one wpisane na listę UNESCO. Znajduje się ich tu ok. 1400, a skupione są w dzielnicach Rione Monti i Aia Piccola. Rione Monti obejmuje siedem pnących się w górę malowniczych uliczek, przy których stoi ok. 1000 trulli. W większości z nich mieszczą się sklepiki z pamiątkami, warsztaty miejscowych rzemieślników, restauracje i kawiarnie. Spotkamy tu największe i najciekawsze domy, jak Trullo Siamese (Syjamski) z dwoma kopułami i wejściami z dwóch różnych ulic. Towarzyszy mu legenda o mieszkających tu dwóch braciach. Rozdzieliła miłość do jednej dziewczyny - była żoną starszego, ale kochała młodszego. Braterska miłość, która przerodziła się w nienawiść, miała być przyczyną podziału odziedziczonego lokum na dwa osobne domy i konstrukcji przeciwległych wejść. W większości z ok. 400 trulli znajdujących się w dzielnicy Rione Aia do dziś mieszkają ludzie. W okresie od Bożego
Narodzenia do Trzech Króli dzielnica zamienia się w przestrzeń niezwykłej żywej szopki. Największym trullo w mieście jest datowany na XVIII w. Trullo Sovrano, wyjątkowy przykład dwupoziomowego budynku tego typu. Jego wnętrze, urządzone zgodnie ze wskazówkami najstarszych mieszkańców, oddaje wystrój tradycyjnego domu. Odbywają się tu wydarzenia kulturalne. Z kolei La Casa del Amore (Dom Miłości) to pierwszy budynek łączony zaprawą, zbudowany w 1797 r.

Bari, stolica regionu Apulia i stolica prowincji, jest ważnym ośrodkiem przemysłu i handlu, siedzibą uniwersytetu i politechniki. To typowe duże, nadmorskie, portowe miasto, jedno z największych nad Adriatykiem i drugie na Południu po Neapolu. Jego historia jest poprzez osobę królowej Bony spleciona z historią Polski. Centrum miasta to pełna wąskich i splątanych średniowiecznych uliczek Bari Vecchia *oraz XIX-wieczna, modernistyczna i elegancka Bari Nuova. Bari Vecchia, bezpośrednio stykająca się z morzem, była niegdyś w całości otoczona murami, z których zachowała się jedynie część przy wybrzeżu zwana *La Muraglia. Głównym placem i dawnym centrum życia miasta jest Piazza Mercantile. Znajdują się tu pałace dawnych władz miejskich - Palazzo del Sedile i Palazzo della Dogana. Na placu Federico di Svevia wznosi się wspaniały Castello Normano Svevo, zamek zbudowany w XII w. przez Normanów, a następnie w latach 1233-40 przebudowany przez Fryderyka II. Do otoczonego dwoma rzędami murów
zamku prowadzi imponujący kamienny most.

Położona nad Adriatykiem Barletta jest powoli odkrywana przez turystów. To dość duże portowe miasto z pewnością kryje kilka urokliwych zakątków i wartych zobaczenia zabytków. Otoczony przestronnym parkiem zamek Castello Svevo *zbudowany został przez Fryderyka II Hohenstaufa. Niegdyś centrum politycznego i kulturalnego życia miasta, jest dziś miejscem wielu inicjatyw kulturalnych i naukowych. Warto też zwiedzić ciekawe miejsca w okolicy *Barletty, ze znajdującym się 25 km dalej, zamkiem Castel del Monte na czele. Majestatyczna i tajemnicza budowla usytuowana jest na niewielkim wzgórzu ponad rozległą równiną, widać go już z daleka. Zabytek, wpisany na listę UNESCO, został zbudowany w 1240 r. przez Fryderyka II Hohenstaufa. Budowla powstała na planie ośmiokąta. Otoczona jest ośmioma wieżami, a wewnątrz znajduje się ośmiokątny plac, po którego bokach umiejscowione jest osiem sal. Według ówczesnej symboliki ośmiokąt uważany był za symbol łączący kwadrat (symbol ziemi) i okrąg (symbol nieba).
Zamek wybudowano na miejscu wcześniejszej fortecy, nie ma on jednak ani zewnętrznych murów, ani fosy i większość historyków zgadza się, że nie powstał w celach obronnych. Krąży wokół niego wiele mniej lub bardziej wiarygodnych spekulacji i teorii, a wśród nich takie, że jest to wielki astronomiczny kalendarz, że ma związek z pomiarami piramidy Cheopsa, a nawet że był miejscem lądowania UFO. Obecnie zamek jest m.in. scenerią festiwalu Castel dei Mondi, goszczącego tak wybitnych artystów teatru, jak np. Peter Brook. Podobiznę zamku znajdziemy na rewersie włoskiego 1 eurocenta.

Brindisi to przede wszystkim znane miasto portowe, stolica prowincji i ośrodek przemysłowy. Dla turystów pełni raczej funkcję stacji przesiadkowej. Swoją nazwę zawdzięcza prawdopodobnie kształtowi portu, przypominającemu jelenia, czyli brunda w języku pierwszych mieszkańców miasta - Messapów. Niedaleko portu stoją dwie monumentalne kolumny, stanowiące prawdopodobnie zakończenie antycznej Via Appia. W mieście nie zachowało się, niestety, wiele zabytków z epoki rzymskiej. Są wśród nich tylko resztki term i budynków mieszkalnych znajdujące się w okolicach teatru Verdi. Przy Piazza Duomo *wznosi się katedra z bardzo ciekawą mozaiką. Pierwotnie romański, lecz przez wieki przebudowywany kościół z wczesnego stylu zachował jedynie fragmenty posadzki z XII w., odkrytej podczas prac restauracyjnych w latach 60. XX w. W trzynawowym wnętrzu na planie krzyża rzymskiego warto także zwrócić uwagę na rzeźbiony w drewnie barokowy chór. Miasta strzegły niegdyś dwa zamki: *Castello Aragonese *(zamek Aragoński) i
*Castello Svevo. Castello Svevo został wzniesiony w XIII w. przez Fryderyka II Hohenstaufa. W okresie między wrześniem 1943 r. a lutym następnego roku to tu przebywał uciekający z Rzymu król Włoch Wiktor Emanuel III z królową Eleną. Dziś w tzw. zamku ziemi stacjonuje wojsko i można go zwiedzać jedynie po wcześniejszej konsultacji i rezerwacji. Wychodzący w morze zamek Aragoński to jedna z pierwszych budowli, którą widzą przybywający do miasta drogą wodną. Usytuowana na przeciwległej do portu wyspie budowla została zbudowana w 1491 r. przez Ferdynanda I Aragońskiego i miała chronić przed atakami od strony morza.

Magię Lecce tworzy wszechobecny tu barok, bardzo specyficzny i nie bez powodu wyodrębniany jako "barok z Lecce". Motywy kwiatowe i roślinne, symboliczne postacie i zwierzęta, putta (amorki), maszkarony i figury świętych sprawiają wrażenie scenografii wykonanej z masy papierowej. Pozwala na to użycie miejscowego, miękkiego kamienia, łatwo poddającego się obróbce, który z czasem twardnieje, żółknie i nabiera ciepłej, złocisto-bursztynowej barwy. Specyfika baroku z Lecce *tkwi właśnie w owych dekoracjach, a nie w kompozycji budynków, które zachowują klasyczną, XVI wieczną formę. Zawdzięcza on swój rozkwit takim architektom jak: Gabriele Riccardi i Francesco Antonio Zimbalo oraz Giuseppe Zimbalo (Zingarello), Cesare Penna, Achilles Carducci i Giuseppe Cino. Niedaleko Lecce wzdłuż wybrzeża położone są atrakcyjne nadmorskie miejscowości: *Frigole, Torre Chianca, Torre Ronalda, San Cataldo, gdzie można wypocząć na ładnych plażach.

Tekst: Agnieszka Masternak, Agnieszka Fundowicz, Berenika Wilczyńska

[

]( http://bezdroza.pl/ksiazki/wlochy-poludniowe-srodziemnomorskie-dolce-vita-wydanie-2-agnieszka-masternak-agnieszka-fundowicz-berenika,bewlp2.htm )

Oficjalne wydanie internetowe Wydawnictwo Bezdroża: www.bezdroza.pl