Burano - wyjątkowy zakątek w cieniu Wenecji

Burano to właściwie grupa czterech wysepek, połączonych w całość przy pomocy ośmiu mostów. Położone między nimi kanały, mające średnio 10 metrów szerokości, to Rio Pontinello (z czterema mostami), Zeuecca (z dwoma mostami) i Rio Terranova (z dwoma mostami). Kiedyś wysp było pięć - dzielił je kanał Rio Tera del Pizzo, który jednak został zasypany i dziś w tym miejscu znajduje się uliczka via Baldassare Galuppi. Jest to dokładnie odcinek między kościołem San Martino a placem Baldassare Galuppi, które znajdują się na wyspie San Martino.

ik/udm

Na Burano żyje niecałe 3 tys. osób, co jednak daje duży wskaźnik gęstości zaludnienia. Wyspy mają łącznie 670 metrów długości i 450 metrów szerokości, więc ich powierzchnia wynosi ok. 0,21 km kw. Statystyczna gęstość zaludnienia wynosi więc 13 tys. osób/km kw.

Historia Burano sięga czasów Imperium Rzymskiego. Ogromną sławę wyspa zyskała w XVI wieku, gdy Europę ogarnęła moda na koronki - te produkowane na Burano uchodziły za najlepsze. Pod koniec XIX wieku w nawiązaniu do tradycji, utworzono tu szkołę koronkarstwa i wyspa znów stała się modnym producentem ozdób.

Turyści odwiedzający Burano mogą obecnie zwiedzić zarówno szkołę, jak i muzeum koronkarstwa. Do dziś tutejsze koronki uchodzą za produkt luksusowy. W kramikach z pamiątkami znajdziemy najróżniejsze wzory, ale nie dajmy się nabrać - wszystkie "made in china". Magnesem przyciągającym tu nie tylko turystów, ale także malarzy i fotografów, są jednak przede wszystkim małe rybackie domy, pomalowane we wszystkich odcieniach tęczy.

*Jaskrawe barwy *miały niegdyś służyć rybakom powracającym z połowów, by w czasie mgły lub w nocy łatwiej trafili na wyspę i do swojego domu. Dziś właścicielami wielu z nich są słynni artyści. Trzy domy należą do francuskiego projektanta Philippe Starcka. Co ciekawe, każda zmiana koloru domu musi być zgłoszona lokalnym władzom, które zatwierdzają kolor - nie mogą się one bowiem zbyt często powtarzać.

ik/udm