Dziecko na wakacjach - jak je chronić?

„Nasze dzieci mają prawo do wypoczynku. W wakacje mają więcej czasu, ale oznacza to, że i my musimy więcej swojego czasu im teraz poświęcać – mówi Rzecznik Praw Dziecka Marek Michalak. – To również ich prawo, a nasz obowiązek”.

Jak sprawdzić, czy nasze dziecko będzie bezpieczne podczas kolonii lub obozu?

Wiarygodność organizatorów kolonii i obozów

Dobrym prawem każdego rodzica i opiekuna jest sprawdzenie, czy organizator placówki zgłosił daną formę wypoczynku właściwemu kuratorowi oświaty. Wydane przez kuratora ZAŚWIADCZENIE jest dokumentem, potwierdzającym podjęcie przez organizatora działań, gwarantujących uczestnikom bezpieczny wypoczynek. Wymagania, stawiane organizatorom, określa rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasady jego organizowania i nadzorowania (Dz. U. Nr 12, poz. 67 z późn. zm.). W serwisach internetowych kuratoriów zamieszczane są informacje o zgłoszonych na danym terenie placówkach wypoczynku i ich organizatorach, można też skorzystać z bazy danych, prowadzonej przez resort edukacji na stronie http://wypoczynek.men.gov.pl.

Choroba dziecka podczas wakacyjnego wyjazdu

Dzieci i młodzież, posiadające obywatelstwo polskie mają – do ukończenia 18 roku życia – zagwarantowane prawo do świadczeń zdrowotnych. Rodzice lub opiekunowie, wyjeżdżając na urlop, powinni pamiętać o zabraniu ze sobą dokumentu, będącego potwierdzeniem ich prawa do świadczeń – podstemplowanej legitymacji ubezpieczeniowej, druku RMUA albo aktualnego odcinka emerytury czy renty. W sytuacjach nagłych brak dokumentu potwierdzającego prawo do świadczeń nie może być podstawą odmowy udzielenia świadczenia.

Jeśli dziecko wyjeżdża np. na kolonie albo obóz, rodzic powinien starannie wypełnić tzw. kartę zgłoszenia i podać w niej najważniejsze informacje o stanie zdrowia dziecka: czy istnieje konieczność stałego przyjmowania leków (jakich, kiedy, jak mają być przechowane); czy dziecko miewa omdlenia, krwawienia z nosa, alergie, chorobę lokomocyjną etc.
Należy pamiętać – a gdy dziecko wyjeżdża bez rodziców, przekazać mu tę wiedzę – o najważniejszych zasadach bezpieczeństwa zdrowotnego podczas wyjazdów:
- Dziecko może się kąpać tylko w miejscach bezpiecznych – baseny, wyznaczone kąpieliska – nigdy glinianki, miejsca nieznane, wartki nurt. Nie należy kąpać się po posiłku, nie wolno skakać na tzw. główkę (więcej na: www.plytkawyobraznia.pl);
- W celu uniknięcia udaru słonecznego niezbędna jest ochrona głowy, racjonalne korzystanie z kąpieli słonecznych;
- Codziennie – zwłaszcza po wycieczce do lasu, na łąkę, w miejsca gdzie są np. gęste krzaki – należy wieczorem obejrzeć ciało dziecka w celu sprawdzenia, czy nie ma na skórze kleszcza. Dziecko starsze może takiej kontroli dokonać samodzielnie. Kleszcz szuka miejsc dobrze ukrwionych – pachwiny, pępek, pod kolanami. Jeśli kleszcza nie potrafimy usunąć sami (ważne, czy został on usunięty w całości), należy zgłosić się do lekarza;
- Warto, by podczas wycieczki w góry lub do lasu dziecko miało na nogach zakryte obuwie. Jeśli jednak zdarzy się ukąszenie przez żmiję, należy zachować spokój i jak najszybciej zgłosić się z dzieckiem do lekarza, który poda surowicę;
- Należy uważać na nieświeże, skwaszone, czy ponownie zamrożone produkty (np. lody), z powodu zagrożenia biegunką czy salmonellą.

Właściwe wykorzystanie i organizacja czasu

Niezależnie od tego, czy dziecko wyjeżdża na wakacje, czy też spędza je w domu, rodzice powinni interesować się tym, jak spędza ono wolny czas. Należy je nauczyć zarówno bezpiecznego korzystania z Internetu w domu (patrz m.in.: www.stoppedofilom.pl) i upewnić się, że nasz komputer jest odpowiednio skonfigurowany oraz zabezpieczony, jak i właściwego zachowania podczas przypadkowych, wakacyjnych spotkań z ludźmi, którzy nie zawsze mają dobre intencje. Warto też wykorzystać wakacje, by z dziećmi spędzać jak najwięcej czasu: nawet krótka wycieczka rowerowa czy wspólne obejrzenie filmu jest niezwykle ważne dla budowania właściwych relacji między dzieckiem a rodzicami.