Masdar - supernowoczesne miasto, w którym nikt nie chce mieszkać

Budowa Masdaru, położona 17 km na południe od Abu Zabi * - stolicy *Zjednoczonych Emiratów Arabskich (ZEA), została zainicjowana w 2006 r. W języku arabskim jego nazwa oznacza źródło. Ma symbolizować nowy rozdział w historii kraju, do tej pory kojarzonego głównie z wydobyciem ropy naftowej. Masdar jest pierwszym na świecie eksperymentalnym miastem. Ma za zadanie stworzyć idealne warunki do życia w miejscu, które jest nieprzyjazne ze względu na upały, jałowe gleby i utrudniony dostęp do wody pitnej. Wydawałoby się, że to świetna alternatywa dla mieszkańców tego kraju, ale ta historia pokazuje, że tym samym udogodnieniami architektoniczne i nowe technologie nie wystarczą, by zasiedlić to miasto.

wg/udm

Władze Zjednoczonych Emiratów Arabskich zleciły Massachusetts Institute of Technology w Bostonie badania na temat sposobu pozyskiwania energii ze źródeł odnawialnych. W efekcie opracowano projekt, który zakładał stworzenie miasta nieemitującego dwutlenku węgla, całkowicie zasilanego energią słoneczną, wiatrową, wodną, biopaliwową. Budowa ma udowodnić, że stworzenie inteligentnego, idealnego miasta na pustyni jest możliwe. Projekt i makieta _ Smart City _ zostały po raz pierwszy ujawnione dziennikarzom i opinii publicznej w 2008 r. na Światowym Szczycie Energii Przyszłości w Abu Zabi.

Pracownia Foster and Partners, która projektowała miasto, połączyła wschodnią tradycję i zachodnie zaawansowane technologie. Jest w nim zapewniona wentylacja (jako, że zlokalizowane jest na środku pustyni), panele solarne i elektrownie wiatrowe mają dostarczyć całą potrzebną miastu energię. Za to nie ma i nie będzie samochodów.

Realizacja zainicjowanego w 2006 r. projektu miała pierwotnie zakończyć się 10 lat później. Data jednak uległa zmianie. Obecnie ukończenie inwestycji przewiduje się między 2015 a 2020 r. *Miasto o docelowej powierzchni 6 km kw. ma być domem dla 50 tys. mieszkańców oraz miejscem pracy dla 40 tys. kolejnych osób. Koszt inwestycji to ok. 20 mld dolarów (ok. 73 mld zł). *ZEA stworzyły specjalny fundusz obywatelski na ten cel. Chętni przedsiębiorcy z całego świata mogą tu inwestować. Oczekują wzrostu jego wartość w związku ze sprzedażą udoskonalanych technologii energetycznych wzrośnie w przyszłości przynajmniej dwukrotnie.

Wąskie uliczki i zacienione chodniki mają zmniejszyć potrzebę klimatyzacji. Miasto jest usytuowane na północnym-wschodzie, aby zminimalizować ilość promieni słonecznych docierających bezpośrednio na powierzchnię budynków i do okien. Panele i kolektory słoneczne na dachach i w innych miejscach mają wygenerować wystarczająco dużo energii, aby zaspokoić zapotrzebowanie Masdary.

Całą powierzchnię miasta zajmują chodniki, parki, skwery i budynki, natomiast transport kołowy będzie funkcjonować pod ziemią. Jest to specjalnie stworzony na potrzeby "Smart City" _ Personal Rapid Transport _ (szybki transport osobisty), oparty na elektrycznych taksówkach, które nie potrzebują kierowcy. Po wejściu do pojazdu wystarczy podać adres, a samochód sam dowiezie pasażera na wskazane przez niego miejsce.

Masdar już istnieje, jednak problem w tym, że jest niemal w ogóle nie zamieszkałe. Większość osób w opustoszałych budynkach, to ochroniarze i strażnicy. Życie można znaleźć jedynie w niektórych biurowcach, gdzie znajdują normalnie funkcjonujące firmy. Ich pracownicy mają jednak problemy z zakupem podstawowych produktów spożywczych, ze względu na nieliczne i bardzo słabo zaopatrzone sklepy.

Czy miasto znajdzie w końcu chętnych do zamieszkania? Trudno w tej chwili przewidzieć. Ludzi niezbyt chętnie się tam przeprowadzają, ponieważ miasto jest traktowane bardziej jako laboratorium badawcze do testowania technologii, niż przyjazne miejsce do życia. Władze ZEA reklamują Masdar w kraju i za granicą oraz wstępnie przewidują, że zakładaną liczbę mieszkańców miasto osiągnie w 2025 r.

wg/udm